του Κώστα Α.Μπογδανίδη
“Η Δικαιοσύνη είναι ανεξάρτητη και η κυβέρνηση θα τη σεβαστεί. Αλλά δεν γίνονται αυτά τα πράγματα. Δεν δίνω καμία πιθανότητα!”
Η φράση αυτή του πρωθυπουργού θα μπορούσε να εκληφθεί και ως ολοφάνερη προσπάθεια επηρεασμού της Δικαιοσύνης, ενόψει της 16ης Σεπτεμβρίου, οπότε και θα κριθούν οι διαδικασίες αδειοδότησης των τηλεοπτικών καναλιών, από το ανώτατο διοικητικό δικαστήριο της χώρας. Αλλά στην Ελλάδα ζούμε και…τέτοια πράγματα δεν γίνονται! Οι δικαστές απερίσπαστοι, ανεξάρτητοι και αδέκαστοι θα κρίνουν εάν συνάδει με το Σύνταγμά μας ο τρόπος, που έγινε ο διαγωνισμός. Οπότε άκυρη η πρώτη…ύποπτη σκέψη περί παρέμβασης στην ελληνική Δικαιοσύνη! Αυτά δεν γίνονταν ποτέ στην Ελλάδα, δεν θα γίνουν και σήμερα, ειδικά που έχουμε πρωτοδευτερη φορά Αριστερά.
Κι όμως εάν το διαβάσουμε ανάποδα ο κ.Τσίπρας ήθελε να πει: Το σωστό και πρέπον είναι να ακυρώσει το ΣτΕ το διαγωνισμό, να ησυχάσουμε όλοι!
Κι εξηγούμαι βλέποντα και λίγο την ουσία . Ξεκινώντας με την παραδοχή ότι αυτή η κυβέρνηση ειχε απόλυτο δίκιο να θέλει να βάλει τάξη στο ραδιοτηλεοπτικό τοπίο, το χάος αυτό που έχει δημιουργηθεί από το 1989, όταν συγκυβερνούσαν ΝΔ - Συναπισμός της Αριστεράς και της Προόδου (λεπτομέρεια για τους ιστορικούς).
Ωστόσο, με τη διαδικασία που επέλεξε, με το κόψιμο των μισών καναλιών και το…οικονομικό κριτήριο ως μοναδικό για την απόκτηση άδειας…έφεραν τα αντίθετα αποτελέσματα! Τα 246 εκατομμύρια ευρώ που θεωρητικά θα εισπραχθούν δεν είναι ,απέναντι στην πολυφωνια και τον πλοουραλισμό, ισχυρό επιχείρημα, ειδικά για μια αριστερή κυβέρνηση. Εκτός κι αν θεωρήσουμε ότι και ο αριστερός έχει μια ιδιαίτερη σχέση με το υλικό και το χρήμα οπότε...
Μπορεί, λοιπόν, η κυβέρνηση να ήθελε -ας της το αναγνωρίσουμε- να σπάσει το απόστημα της διαπλοκής , αλλά έφερε το αντίθετο αποτέλεσμα εάν κρίνουμε από το ποιοι πήραν τις 4 άδειες.
Συν βέβαια το γεγονός ότι χάνονται θέσεις εργασίας, που αυτή η κυβέρνηση πραγματικά δεν ήθελε γιατί έχει επενδύσει σε αυτό -και δικαίως! - από τότε που ανέβαινε στα κάγκελα για την ΕΡΤ. Αλλά ας το θεωρήσουμε τούτο ελάσσονος σημασίας μπροστά στις χιλιάδες άλλες θέσεις εργασίας ,που χάθηκαν για την ελληνική κοινωνία. Δεν ειναι οι δημοσιογράφοι το ‘άλας της γης’ οπότε…πάμε παρακάτω.
Η κυβέρνηση εκτός από την ουσία πάντως υπέστη και ήττα στο επικοινωνιακό της γήπεδο. Την πονάει όσο και αν δείχνει πως δεν την αφορά. Διότι στέλνει…απέναντι όσους δεν πήραν άδεια ακόμη και…φίλοι και αδέρφια (αυτό είναι προς τιμήν της…όσο κι οφείλεται στη διαδικασία του Παππά), αλλά και δεν παίρνει με το μέρος της όσους…πλήρωσαν πολλά για να αγοράσουν “αέρα”!
Που θέλω να καταλήξω; Μπορεί ο πρωθυπουργός να…αποκλείει απορριπτική απόφαση του ΣτΕ για τον διαγωνισμό των τηλεοπτικών αδειών, μπορεί να μην το πιστεύουν ορισμένοι ότι θα βρεθούν "δικαστές στο Βερολίνο", αλλά το αντίθετο θα έπρεπε να εύχονται!
Όλους μα όλους θα τους βόλευε να βγάλει μια ακυρωτική απόφαση του Δικαστήριο και να στείλει στις καλένδες το διαγωνισμό! Θα βρεθεί ένας τρόπος να “ισορροπήσει” το τοπίο, να δώσουν κάτι όσοι έχουν τώρα τα κανάλια, να μην δώσουν….70 εκατομμυρια αέρα και οι επίδοξοι καναλάρχες, να ηρεμήσει και η ΕΣΗΕΑ με τα μέλη της, να σπάσουν τα κατάξυλα στο ΕΣΡ.
Και η κυβέρνηση πώς θα το ξεπεράσει; Μα, όπως έκανε σε όλα μέχρι τώρα! Θα καταγγείλει τους...άλλους ή καλύτερα τους…νταβατζήδες που δεν άφησαν να προχωρήσει στην πολιτική της, να καθαρίσει το τοπίο. Κάτι τέτοιο είχε κάνει το 2004 και το πρότυπο πολλών αριστερών, ο Κ.Καραμανλής . Και μετά κυβέρνησε άλλα 5 χρόνια!
Η συνταγή, λοιπόν, υπάρχει, μένει μόνο το μαγείρεμα!
