Ένα ταξίδι, μια διαρκής κατάθεση ψυχής και μια παράσταση!

Όταν κάνουμε αναφορά στην Τέχνη, το μυαλό πολλών θα πάει και στο θέατρο. Πόσων όμως το μυαλό θα πάει στο θεατρικό παιχνίδι; Και πόσοι από αυτούς γνωρίζουν τί πραγματικά είναι το θεατρικό παιχνίδι;

Η αλήθεια είναι πως αυτομάτως η εικόνα που δημιουργείται στο μυαλό μας είναι ένα κουκλοθέατρο, χρώματα, παιδιά. Η λέξη “παιχνίδι” είναι αυτή που μας επηρεάζει κυρίως.  Είναι όμως το παιχνίδι τόσο αθώο και ξέγνοιαστο όπως νομίζουμε; Όλη η αλήθεια της παιδικής μας , κι όχι μόνο, ηλικίας κρύβεται μέσα σε αυτό. Είναι το “μέρος” όπου μπορούμε να είμαστε ο εαυτός μας, να τον προβάλουμε όπως θέλουμε κι όσο θέλουμε. Το θεατρικό παιχνίδι ένα παιχνίδι χωρίς νικητές και χαμένους, χωρίς αξιολόγηση κι ανταγωνισμό, δίχως σωστό ή λάθος. Μονάχα την αλήθεια που έχει ο καθένας να δώσει. Θα μπορούσαμε όμως να μιλάμε για τη σπουδαιότητα του θεατρικού παιχνιδιού για ώρες ολόκληρες...

Το Cretalive βρέθηκε στο χώρο όπου το παράρτημα του "Θεάτρου της Ημέρας" στην Κρήτη συναντιέται, το μέρος όπου καταθέτει την ψυχή του αν θέλετε, όπου οι τελειόφοιτες της Σχολής Παιδαγωγικής Θεάτρου & Θεατρικού Παιχνιδιού “Λάκης Κουρετζής”, μετά από 4 έτη, προετοίμασαν, σκηνοθέτησαν, "έραψαν" κι έγραψαν το έργο “Αλήθεια με ξέρεις;”, μια παράσταση που μπορείτε να παρακολουθήσετε το Σάββατο 9 Ιουλίου στην Πύλη Βηθλέεμ. Μια πρωτότυπη παράσταση της οποίας "κομμάτι" θα έχετε τη μοναδική ευκαιρία να αποτελέσετε, και μάλιστα δωρεάν, εκείνο το βράδυ. “Είναι σαν να κυοφορήθηκε επί 4 έτη η εμπειρία και η γνώση κι έδωσε αυτή τη γέννα. Απηχεί τις αληθινές ανάγκες των γυναικών της ομάδας, κι εν γένει ίσως πολλών γυναικών” όπως περιγράφουν οι ίδιες.

Ο τίτλος του έργου “Αλήθεια με ξέρεις” είναι ένδειξη του πως θα μπορούσε να αφορά τον κάθε άνθρωπο, ανεξαρτήτως ηλικίας και φύλου καθώς “απηχεί τους προβληματισμούς του σύγχρονου ανθρώπου” όπως λένε και οι συμμετέχουσες στην παράσταση. Αυτός άλλωστε είναι κι ο στόχος του έργου, “να προβληματιστούμε κατά πόσο γνωρίζουμε ο ένας τον άλλον πραγματικά”.

Για τον ίδιο τον Λάκη Κουρετζή, από τους πρώτους που στήριξαν το πρόγραμμα Μελίνα - ένα πρόγραμμα που ενσωμάτωσε το θεατρικό παιχνίδι στην αισθητική αγωγή το 1994 σε πιλοτικό επίπεδο, ο ορισμός του Θεατρικού παιχνιδιού είναι “μια παιγνιώδης μορφή εμβάθυνσης των αιτιών, της ύπαρξης, της τέχνης, του πολιτισμού, του φυσικού περιβάλλοντος”. Η ίδια η διαδικασία, αλλά κι “ο δάσκαλός μας” όπως τον αποκαλούν με μεγάλη αγάπη, “μας “ζόρισε, στρίμωξε” μας ώθησε απέναντι από τον ίδιο τον εαυτό μας, για να γίνουμε καλύτεροι και να διευρύνουμε τα όρια των αντοχών μας. Να μην μείνουμε στο έτοιμο”.

Για την ίδια την ομάδα, το θεατρικό παιχνίδι είναι ένα είδος ψυχοθεραπείας. “Τις περισσότερες φορές φεύγαμε προβληματισμένες για εμάς, για τον κόσμο. Για το πώς θα γίνουμε καλύτεροι. Το πώς θα προσφέρουμε”. Μιλούσαν για την ομάδα τους περιγράφοντάς την ως μια οικογένεια, κι όπως κάθε οικογένεια, βρέθηκαν αντιμέτωπες με δύσκολες καταστάσεις αλλά κι όμορφες. 

Εκεί, οι πρωταγωνίστριες/τελειόφοιτοι περιέγραψαν τί σημαίνει για την κάθε μία ξεχωριστά, τέχνη και συγκεκριμένα το θεατρικό παιχνίδι. Θα μπορούσαμε για ώρες σε αυτόν τον χώρο να συζητάμε και να αναλύουμε τη μαγεία του θεατρικού παιχνιδιού και της σύνδεσής του με την ψυχή αλλά και την ευρύτερη εικόνα της κοινωνίας, όμως η ώρα ήταν περασμένη.

Καθίσαμε σε ένα τραπέζι, σαν παρέα. Η κάθε μια μίλησε για την τέχνη αυτή, από τη δική της οπτική πλευρά, και τα δικά της βιώματα. Δίπλα στο τραπέζι βρισκόταν και η Στέλλα, η οποία μπορεί να μην πρωταγωνιστεί στην παράσταση, είναι όμως σημαντικό κομμάτι της. Θα δείτε πως το νόημα είναι ίδιο, από όπου κι αν το “βλέπει” η κάθε μια. 

Ας βγάλουμε όμως ο καθένας τα δικά του συμπεράσματα διαβάζοντας όσα είπαν οι ίδιες:

Μαρκέλλα:
Για εμένα η τέχνη και ειδικότερα το θεατρικό παιχνίδι είναι μια ευκαιρία για όποιον έρχεται σε επαφή με αυτό να αναδείξει πράγματα για τον εαυτό του που ίσως τα είχε κρυμμένα μέσα του και δεν τα δείχνει. Να εξωτερικεύσει πράγματα που άλλες φορές ίσως να μην το έκανε. Και γενικά νομίζω ότι σε αλλάζει η επαφή αυτή ως άνθρωπο. Δένεσαι πολύ με άλλους ανθρώπους, με την ομάδα σου.

Δώρα:
Για εμένα η τέχνη είναι φαντασία, δημιουργικότητα. Είναι ένας τρόπος να εκφράζεσαι που μπορεί στην καθημερινότητά σου να μην μπορείς και με κάθε είδος τέχνης, συγκεκριμένα με το θεατρικό παιχνίδι, μπορείς να εκφραστείς και χωρίς να πεις πολλά πολλά, οι άλλοι να καταλάβουν. Το πιο σημαντικό όμως, για εμένα, είναι ότι μπορεί εγώ να θέλω να εκφράσω κάτι αλλά προβληματίζεται ο καθένας που το βλέπει, και το νιώθει διαφορετικά, δημιουργώντας και συναισθήματα που σε άλλη περίπτωση δε θα το εξωτερίκευε. Μπορεί κάτι εντελώς απλό φαινομενικά, όπως για παράδειγμα ένα δέντρο, στην ουσία να συμβολίζει κάτι πολύ μεγαλύτερο στον καθένα ξεχωριστά- και να το ανακαλύψει μέσα από το θεατρικό παιχνίδι. Πλέον θα μπορείς να δεις τα πράγματα με νέα οπτική.

Άννα:
Για εμένα η τέχνη είναι αυτή που κάνει τη ζωή μας πιο υποφερτή, πιο ξεχωριστή και μας βοηθάει να βγάλουμε πράγματα που έχουμε μέσα μας και που πιθανόν ούτε εμείς γνωρίζαμε πως υπήρχαν. Το θεατρικό παιχνίδι είναι μια μορφή τέχνης που έχει να κάνει με θέατρο και παιχνίδι, ταυτίζοντάς το πολλές φορές αποκλειστικά με την παιδική ηλικία και το σχολείο ενώ θα μπορούσε να είναι στην εργασία, σε ομάδες ηλικιωμένων κι ομάδες ΑμΕΑ, κάνοντάς μας τη ζωή πιο παιχνιδιάρικη και εμψυχωτική.

Μαίρη:
Το θεατρικό παιχνίδι δεν είναι μόνο η τεχνική. Είναι μια σχολή αυτοβελτίωσης. Σκέφτεσαι και νιώθεις διαφορετικά, προβληματίζεσαι, βγαίνεις καλύτερος άνθρωπος. Είναι μια “ψυχοθεραπεία”, γνωρίζοντας πως η ομάδα σου είναι εκεί, και μπορείς να στηριχτείς πάνω της. Είναι κάτι πολύ συναρπαστικό, δίνοντάς σου την ελευθερία να εκφραστείς. Όση ώρα βρισκόμαστε μαζί είμαστε μια ψυχή, σε διαφορετικά σώματα. 

Μίνα:
Το θεατρικό παιχνίδι είναι βίωμα, τρόπος εξωτερίκευσης, είναι λύτρωση. Περνάς από στάδια που σε αλλάζουν, επενδύοντας χρόνο και δουλειά στον εαυτό σου, για να δώσεις την ψυχή σου. Είναι αποτέλεσμα μιας τεράστιας σύνθεσης.

Μυρσίνη: 
Τέχνη θεωρώ πως είναι κάτι που είτε πηγάζει από μέσα σου είτε από τα ερεθίσματά που λαμβάνεις, μέσα από αυτήν μπορείς να εκφραστείς με πάρα πολλούς τρόπους. Όσον αφορά το θεατρικό παιχνίδι κάθε φορά που θα συναντηθούμε είναι ένα ταξίδι συναισθημάτων. Ζήσαμε στιγμές που θα θυμόμαστε για πάντα μαζί.

Μάγκυ:
Η σχολή δραστηριοποιείται στην Κρήτη 30 χρόνια. Απευθύνεται σε όλες τις ηλικιακές ομάδες, σε όλα τα φύλα, σε όλα τα επαγγέλματα, ιδίως σε λειτουργούς των κοινωνικών επαγγελμάτων, όμως στην πραγματικότητα είναι χρήσιμο για τον γονέα αλλά και τον κάθε άνθρωπο. Το πρόγραμμα σπουδών είναι βασισμένο σε μια διαβάθμιση, στο τελευταίο έτος υπάρχει αυτή η ενότητα που λέγεται “από το θεατρικό παιχνίδι στην οργανωμένη παράσταση”, σε αυτό το στάδιο βρίσκεται και η δική μας ομάδα. Η δική μου δουλειά είναι μονάχα να ενθαρρύνω. Τώρα, έχοντας φτάσει σε αυτήν την φάση μαζέψαμε όλο το καταστάλαγμα των ετών και φτιάχνουμε αυτό το έργο, βάζοντας μέσα όλες μας τις σημαντικές στιγμές.

Η κυρία Μάγκυ Μοντζολή έχει αναλάβει την σκηνογραφική ενδυματολογική επιμέλεια σε μια σειρά που θα μπορέσετε να δείτε στην δορυφορική τηλεόραση, με τίτλο “Οι μεγάλες ιέρειες του ελληνικού θεάτρου”, μια σειρά αφιερωμένη σε σπουδαίες Ελληνίδες ηθοποιούς (όπως Κοτοπούλη, Κυβέλη, Παξινού, Συνοδινού, Λαμπέτη).

Δείτε επίσης:

Διάσημα μουσεία του κόσμου - Πόσο καλά τα γνωρίζεις;

Α. Πλεύρη: "Το Ηράκλειο έχει τα προσόντα να γίνει μητροπολιτικό κέντρο πολιτισμού!"

Η Πέλα Σουλτάτου δηλώνει "Κρητικιά", αλλά αυτό ... δεν είναι πάντα για καλό!

Παράταση για τους μικρούς ζωγράφους Εν Δράσει!

"Αλήθεια με ξέρεις;" από τους τελειόφοιτους της Σχολής Παιδαγωγικής Θεάτρου & Θεατρικού Παιχνιδιού

Cretalive Εν Δράσει ... αλλά με αποστάσεις!

Άγαλμα Ρωμαίου αυτοκράτορα στο φως: το Cretalive στον χώρο της ανασκαφής της Λύττου!
 

Διαβάστε περισσότερες ειδήσεις από την πρωτοβουλία Cretalive Εν Δράσει