Γιώργος Σαριδάκης

"Να ξεστομίσεις μιαν αλήθεια με κίνδυνο τη δημιουργία σειράς προβλημάτων ή να παραμείνεις αμέτοχος και να συμφωνήσεις (αν χρειαστεί) σε ένα ψέμα"

Μη σε φοβίσουν οι άγνωστοι τόποι που θα φανούν απλωμένοι στα μάτια μπροστά, ούτε άνθρωποι ξένοι που αγκαλιάζουν με πάθος την ησυχία της νύχτας.

Περνά ο καιρός αλλά τίποτα δεν είναι το ίδιο…

"Συμβουλές θα σου δώσουν - χωρίς πληρωμή - όταν βρεθείς σε ζωής επικίνδυνο δρόμο, και μια ελπίδα να πορευτείς που διώχνει μακριά κάθε δόλιο τρόμο."

Οι ομάδες στόχου των «σκοτεινών» εντολέων αποτελούν άτομα χαμηλής αυτοεκτίμησης ή που επιζητούν να τραβήξουν την προσοχή και το ενδιαφέρον

Σε μια οθόνη εγκλωβισμένοι μιλάμε γραπτά χωρίς να κινούνται τα χείλη και αφεθήκαμε ολοσχερώς σε συνήθειες νέες που μας δίδαξαν διάφοροι εχθροί ή επιστήθιοι φίλοι.

Αφιερωμένο στους ανθρώπους με προβλήματα άνοιας και τους οικείους τους

"Μια στιγμή χαρούμενης αναστάτωσης, με ένα σκίρτημα να ταράζει το μέσα ολάκερο καθώς το βλέμμα σου συναντά ένα άλλο με την ίδια αλήθεια στα μάτια, κάτι που μαρτυρά πώς δεν έγινε τυχαία αυτό το αντάμωμα."

Ψάξε καλά τις κρυμμένες πηγές που αναβλύζουν της νιότης νερό και λίγες σταγόνες στα χείλη να στάξεις.

Όλο ψάχνεις το πολύτιμο «κάτι» που θα αλλάξει της ζωής σου την πλεύση

Είναι μια λέξη που έστω και το ψιθύρισμα της έχει την ικανότητα να δημιουργήσει τον πιο μελωδικό ήχο

"Ίσως μέσα απ’ τη τέχνη αυτή του ονείρου…καταφέρεις τον κόσμο στην πράξη ν’ αλλάξεις"

Η ανατροπή, όμως, δεν άργησε να γίνει. Όταν ένας παιδικός φίλος σ’ επισκέφτηκε στη δουλειά, με ενθουσιασμό του αποκάλυψες τον ανομολόγητο έρωτα για τη βοηθό σου

Μην αρνηθείς ιστορίες ν’ακούσεις ντυμένες στα μαύρα και με μαντίλι ζεστό να σκουπίσεις τα βουρκωμένα τους μάτια.

Έτσι, πέρασε η ώρα με το διάλογο τον μυστικό, επιστρέφεις με θλίψη σε γνώριμες θέσεις. Μα δε πειράζει σκέφτεσαι πάλι…σήμερα όσα δεν είπες, αύριο ίσως να πεις.

...ας μην αφήσουμε τα πράγματα να φτάσουν σε μη αναστρέψιμο σημείο, μην περιμένουμε (όλα) όσα δεν κάναμε ή έμειναν ημιτελή (πίσω) να γίνουν «μόνιμο βάρος» και «παντοτινός ακόλουθος» …ας προλάβουμε το χρόνο

«Διώξε το φόβο της καταιγίδας, με τη σκέψη του ουράνιου τόξου»

Πρότυπο μπορεί να αποτελέσουν και χιλιάδες «ανώνυμοι» άνθρωποι της καθημερινότητας που εμπνέουν με τη στάση και το ήθος που επιδεικνύουν στο στίβο της ζωής

Δεν έχει τέλος η λίστα του ξαφνικού χαμού ανθρώπων κάθε ηλικίας

Η κοινωνία εκλαμβάνεται ως αρένα ανταγωνισμού και πεδίο επίδειξης δύναμης ή υπεροχής και όχι ένας κοινός τόπος για δημιουργική προσπάθεια

Κατά το πλείστον, οι παιδόφιλοι διακατέχονται από, σοβαρά, ψυχοκοινωνικά θέματα και ελλείψεις που ανάγονται σε διαταραγμένη παιδική ηλικία

...δε χωράει ανθρώπου νους τα επώδυνα συναισθήματα, την ντροπή και τις ενοχές που κατακλύζουν - μετά το συμβάν - την καθημερινότητα των θυμάτων…με εμφανή ανεπάρκεια στις κοινωνικές σχέσεις, δισταγμό στην έκφραση εμπιστοσύνης και αμοιβαιότητας και, σταδιακά, εγκλωβισμό σ’ ένα πλέγμα εσωστρέφειας, ανα[...]

...βαρύτατες είναι οι επιπτώσεις που προσμετρούνται στα άτομα που βιώνουν ιδιαίτερες και άσχημες εμπειρίες τα οποία, αναίτια, βρίσκονται στο επίκεντρο μιας «νοσηρής» και αλλοπρόσαλλης νοοτροπίας

...πρόκειται για ένα πολυδιάστατο και ιδιαίτερο θέμα που, εν τη γενέσει του, προκάλεσε ισχυρούς τριγμούς σε ολόκληρο το κοινωνικό φάσμα …αλλάζοντας, άρδην, τις συνθήκες ζωής και ισοπεδώνοντας κάθε μορφή ανάπτυξης και κοινωνικοοικονομικής αυτοτέλειας.

...τις περισσότερες φορές γίνεται, από τους γονείς, μια προσπάθεια συγκάλυψης ή εκλογίκευσης της ανάρμοστης και κακοποιητικής συμπεριφοράς έναντι του παιδιού με το πρόσχημα, τυχόν, κοινωνικών συνθηκών και δυσκολιών που αντιμετωπίζουν

ας μην διστάζουμε να πούμε με λόγια και, κυρίως, να δείξουμε με πράξεις εκείνο το όμορφο συναίσθημα που φωλιάζει μέσα μας…ίσως το απόθεμα των ευκαιριών εξαντληθεί πριν το καταλάβουμε...

...η αληθινή φιλία δεν χτίζεται με την επιλογή ενός πλήκτρου, η πραγματική ομορφιά δεν αποδεικνύεται μέσω ηλεκτρονικών σχολιασμών κολακείας, η ατομική ολοκλήρωση δεν επιτυγχάνεται με την συντριπτική αποδοχή διαφόρων αναρτήσεων…

...σε αρκετές περιπτώσεις τα θύματα δεν προβάλλουν, οιαδήποτε, αντίσταση εξαιτίας του φόβου μεγαλύτερων δεινών και καταφεύγουν (λανθασμένα) στην επιλογή της σιωπής ως μέσο προστασίας της οικογένειας από, πιθανό, διασυρμό ή κοινωνικό στιγματισμό…υπομένοντας - αθόρυβα - τον όποιο βασανισμό και ακολο[...]

...η μόνη οδός να αποτραπεί ένα ιδιόμορφο φαινόμενο όπως το αναλυόμενο (το οποίο και δεν μπορεί να προβλεφθεί) αποτελεί η στοχευμένη προσπάθεια πρόληψης ή εξομάλυνσης των παραγόντων που, ενδεχομένως, συνθέτουν το πάζλ του θανάτου με ιδία ευθύνη.