Του Κώστα Α.Μπογδανίδη
Είναι σαν να ακούω τη φωνή του Κούρκουλου αυτές τις ώρες: “Όχι άλλο…Babis! Τι κάνετε μωρέ…Όχι άλλο Babis!” . Πόσο…κάρβουνο να αντέξουμε πια;
Η αλήθεια είναι ότι…αυτές τις μέρες γίναμε μάρτυρες ενός αποτρόπαιου εγκλήματος, ενός οικογενειακού δράματος - που αρχικά πανικόβαλε την κοινωνία, οι λεπτομέρειες του οποίου σοκάρουν, αλλά έλεος! Ως εδώ πια! Κάπως πρέπει να συγκρατηθούμε όλοι και να μην τροφοδοτούμε άλλο την αδηφαγία και την ανάγκη για κλειδαρότρυπα σε μια επιρρεπή κοινωνία που με τη βοήθεια των μέσων ενημέρωσης - που δεν ξεχνάμε ότι είναι καθρέπτης της- της αρέσει να «ερευνά» εγκλήματα, να «βρίσκει» ενόχους και να αποδίδει τιμωρίες κατά το δοκούν.
Ήταν, βέβαια, επόμενο να γίνουμε κι εδώ ειδικοί. Μέσα στην πανδημία μετατραπήκαμε όλοι σε λοιμωξιολόγους, επιδημιολόγους, επιστήμονες πρώτης γραμμής. Με τα εμβόλια χτυπήσαμε και ένα ντοκτορά στην φαρμακολογία -τύφλα να χει ο Κούβελας! Τις μέρες του Euro βγάζουμε από το συρτάρι το πτυχίο του προπονητού- τύφλα να’ χει ο μακαρίτης ο Αλέφαντος!- και θα κάναμε και τις…αλλαγές καλύτερα από τον Φαν Σιπ , αλλά χάσαμε το πάρτι, η εθνική ομάδα δεν είναι καλεσμένη !
Το τελευταίο μας χαρτί είναι αυτό του Πουαρό μια και επιδοθήκαμε στο να εξιχνιάσουμε ένα από τα πλέον ειδεχθή εγκλήματα των τελευταίων χρόνων. Γίναμε όλοι πρωταγωνιστές της πιο ευφάνταστης ιστορίας που και η Άγκαθα Κρίστι θα ζήλευε!
Ο Flying Babis έστησε ένα «αψεγάδιαστο» σκηνικό εγκλήματος κατατρομοκρατώντας μια κοινωνία ολόκληρη, καθώς προσπαθούσε να πείσει ότι κάποιοι σκληροί και πρωτοεμφανιζόμενοι εγκληματίες είχαν μπει στο σπίτι ψάχνοντας μερικά ευρώ, δολοφόνησαν την γυναίκα του, έπνιξαν τον σκύλο και εκείνο, τον άφησαν για να μας διηγηθεί την περιπέτειά του με τον πιο γλαφυρό τρόπο. Μας παραμύθιασε ότι γλίτωσε από του χάρου τα δόντια , αλλά έστι δίκης οφθαλμός…
Με την χρήση της τεχνολογίας και την μεθοδικότητα των αστυνομικών η υπόθεση βγήκε και η αδηφάγος κοινή γνώμη με την άριστη τροφοδοσία από τα μέσα ενημέρωσης έλαβε…πιστοποίηση ακριβούς πρόβλεψης των γεγονότων!
«Σας τα λεγα εγώ, η υπόθεση βρωμούσε»! «Ήταν ξεκάθαρο από την αρχή μα άργησε η Αστυνομία», «έκαναν λάθη έπρεπε να τον είχαν στριμώξει»…ακούς παντού και οι επίδοξοι Κλουζώ δεν σταματούν εδώ. Έχουν «στοιχεία» για άλλα άτομα, για εμπλοκή τρίτου ατόμου, ακόμη και ο Αντώναρος κάτι…άλλο μυρίζεται και σύντομα θα το διαπιστώσουμε!
Αλλά ως εδώ πια! Εντάξει, γράψαμε, είπαμε, μεταδώσαμε, διυλίσαμε τον κώνωπα γιατί η υπόθεση από μόνη της κάνει…τζιζ. Και η κατάληξη, επιμένω, έχει και τα καλά της καθώς η κοινωνία τρόμαξε από το αρχικό σενάριο και τώρα αντιδρά, είναι θυμωμένη, αλλά είναι και…ανακουφισμένη αφού βλέπει ότι ήταν διαφορετικά τα πράγματα. Ο δολοφόνος είναι τελικά ένας ψυχάκιας με σκοτεινό μυαλό!
Τι προσφέρει, όμως ,από εδώ και πέρα κάθε λεπτομέρεια; Τι προσθέτει στον ψυχισμό της κοινής γνώμης; Τι νόημα έχουν τεχνικές αναλύσεις της εξιχνίασης εκτός από το…να προσέχει ο επόμενος επίδοξος δολοφόνος;
Η ανάλυση και τόσο ενδελεχής καταγραφή ανούσιων γεγονότων στην πραγματικότητα γίνεται φτηνό κουτσομπολιό που τίποτε δεν προσφέρει στον τελικό σκοπό , στην απονομή της Δικαιοσύνης.
Χάνουμε την ουσία και δεν ξέρουμε ποιο είναι το πραγματικό έγκλημα. Ένας αμερικάνος δημοσιογράφος συνήθιζε να λέει με στόμφο πως «ο φόνος είναι έγκλημα. Η περιγραφή του φόνου δεν είναι. Το σεξ δεν είναι έγκλημα. Η περιγραφή του σεξ είναι.» Μήπως να κόψουμε τις πολλές περιγραφές να ησυχάσουμε;
δημοσιεύθηκε στο ΣΤΙΓΜΑ της Πατρίδος
