Του Κώστα Α.Μπογδανίδη
Δεν ξέρω εάν οι εκλογές έχουν «κλειδώσει» για τις 9 Απριλίου, όπως όλα δείχνουν. Αλλά ένα είναι σίγουρο, κάποτε-και σύντομα- θα γίνουν. Ή μάλλον δύο σιγουράκια. Ότι εκλογές θα διεξαχθούν έτσι κι αλλιώς άμεσα γιατί δεν υπάρχει άλλο συνταγματικό περιθώριο με την εξάντληση της τετραετίας- και πολύ αντέξαμε! Το κυριότερο είναι όμως ότι μέχρι τότε θα περάσουμε καλά!
Η καλύτερη περίοδος της Ελλάδας , έστω και ως ψευδαίσθηση, ως ουτοπία, είναι ακριβώς αυτή. Της προεκλογικής περιόδου. Κατά την οποία οι πάντες υπόσχονται σε όλους. Και άπαντες ζητούν από τους άλλους και…κάτι παραπάνω.
«Βάλε κάτι παραπάνω κυρ Στέφανε, θα το γλεντήσουμε απόψε. Αύριο θα δούμε ποιος θα πληρώσει»!
Το ζούμε, θα μου πείτε, εδώ και καιρό. Από τότε που κι αυτή η κυβέρνηση έψαχνε ένα παράθυρο για να κάνει εκλογές. Δεν μπορούσε νωρίτερα, δεν ρίσκαρε για πολλούς λόγους και το πήγε μέχρι τέλους. Αλλά από τότε βιώνουμε μια παρατεταμένη, μα όμορφη προεκλογική περίοδο. Μακρά και πάντα υποσχόμενη. Ξεχνάμε τις δεσμεύσεις για μεταρρυθμίσεις και αλλαγές. Δεν τα χαλάμε με κανένα, δεν σπάμε αυγά. Εκλογές (κάποτε) έρχονται. Δεν τα βάζουμε με τους καλλιτέχνες, δεν πειράζουμε τα Πανεπιστήμια, το εκπαιδευτικό σύστημα μένει μη…αξιολογημένο, μοιράζουμε επιδοτήσεις στο ρεύμα με τρόπο να είναι όλοι ευχαριστημένοι, αφού τις επιστρέφουμε σε αυτούς που έχουν υπερκέρδη, δίνουμε…pass σε ό,τι κινείται , κολυμπάει, πετάει!
Ο Μητσοτάκης, που βρήκε τα μύρια όσα μπροστά του και μεγάλες ατυχίες, πάει να κάνει το bacκ to back και αν κρίνουμε από το κλίμα , τις δημοσκοπήσεις και τις τάσεις που υπάρχουν είναι πολύ πιθανό να το πετύχει. Παρά τις αστοχίες, παρά τα λάθη και τις προχειρότητες για κάποιο κόσμο δείχνει σταθερότητα. Ποιος θα το έλεγε πριν μερικά χρόνια ότι ο Κυριάκος θα τα κατάφερνε έτσι. Να πάρει το κόμμα που τον είχε μέχρι…υφυπουργό, να εκλεγεί πρωθυπουργός και να κάτσει και μια 8ετία! κόμη θυμάμαι ορισμένους να λένε «Εγώ από αυτόν δεν χάνω»! Καλώς τα παιδιά, καλώς τα 3-0!
Στον αντίποδα ο Τσίπρας θέλει να κάνει το…come back πείθοντας μεγάλες μάζες ψηφοφόρων ότι εκείνος ήταν καλύτερος πρωθυπουργός, ανεβάζει τους τόνους για κυβέρνηση διαφθοράς, υποκλοπών, σκανδάλων και ρεμούλας. Τι είχε Γιάννη, τι είχα πάντα για τις αντιπολιτεύσεις. Σε πολλά η αντιπολίτευση έχει δίκιο, ειδικά στα όσα συμβαίνουν στο εσωτερικό με τις ανατιμήσεις, την αγορά, το εξωφρενικό επίπεδο τιμών σε βασικά αγαθά. Είτε είναι ενέργεια, είτε είναι καύσιμα, είτε προϊόντα. Σε άλλα όμως έχει αποτύχει οικτρά. Ειδικά στους χειρισμούς της εξωτερικής πολιτικής, της άμυνας, της μετανάστευσης και της συνολικής εικόνας που έχουν ως κόμμα. Εάν καταφέρει ο Αλέξης να αλλάξει το κλίμα αυτές τις εβδομάδες θα είναι θαύμα. Θαύματα δεν γίνονται κάθε μέρα...
Υπάρχει και η τρίτη επιλογή που έχει να κάνει με το ΠΑΣΟΚ. Μια αλλαγή ηγεσίας που έφερε νέο αέρα, αλλά κάπου κόλλησε στην πορεία. Δεν είχε ασφαλώς και πολλές επιλογές, αλλά μια τα λάθη που έγιναν μη λειτουργώντας ως παράταξη -οι ομάδες έπρεπε αμέσως να τελειώσουν- και από την άλλη ο εκλογικός νόμος μπορεί να καταστήσουν το μέλλον επισφαλές. Η αλήθεια είναι ότι υπάρχει ο κίνδυνος μετά τις 10 Απριλίου να έχει μπροστά του τον γκρεμό. Και πίσω του το ρέμα.
Σε κάθε περίπτωση οι πρώτες εκλογές είναι κρίσιμες. Άντε και οι δεύτερες. Είτε με την πρώτη αποκτήσουμε κυβέρνηση, είτε με τη δεύτερη μπροστά μας θα έχουμε ένα μεγάλο ανήφορο. Θα πρέπει να ληφθούν καθοριστικές αποφάσεις για την οικονομία, τα εθνικά, τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις. Ως τότε να το χαρούμε μια και θα…περνάμε καλά και τα κόμματα να μοιράζουν δωράκια. Γιατί αυτή είναι η πολιτική όπως θα έλεγε και ένας Γάλλος πολιτικός «…είναι η τέχνη να μοιράζεις την πίτα με τέτοιο τρόπο, ώστε ο καθένας να πιστεύει ότι πήρε το καλύτερο κομμάτι.»
Δημοσιεύθηκε στο ΣΤΙΓΜΑ της Πατρίδος
