Του Κώστα Α.Μπογδανίδη
Κάτι σαν déjà vu. Αισθανόμουν ότι αυτή την σκηνή την είχα ξαναζήσει. Τούτη τη φορά ήταν έξω από ένα περίπτερο, ξέρετε από αυτά που έχουν εξελιχθεί σε μίνι μάρκετ , κάτι σαν τα tobacco corners της δυτικής Ευρώπης. Μόνο που εμάς σερβίρουν και ελληνικό καφέ, ψήνουν κι αυγά εάν χρειαστεί. Εκεί λοιπόν στην ουρά πέντε άτομα για την αγορά της παλιάς και ωραίας συνήθειας , της εφημερίδας. Και οι πέντε, διαφορετικών ηλικιών, με μάσκα. Και αποστάσεις. Ο πελάτης όμως μέσα καθυστερούσε. Τόσο που δεν μπορούσες παρά να ρίξεις μια αδιάκριτη ματιά. Πόσες εφημερίδες πια θα πάρει; Αλλά ο τύπος δεν αγόραζε…πνευματική τροφή. Κρουασάν, σοκολάτες, τσιγάρα και κάτι πιοτά. Γύρισε και μας κοίταξε. Με οίκτο σχεδόν. Επειδή ο ίδιος με την μπλούζα να του φτάνει πάνω από την εξέχουσα καμπύλη ευημερίας του- φάτσα γεμάτη τριγλυκερίδια- δεν φορούσε μάσκα αισθάνθηκε μια λύπηση για όλους εμάς τους…προσκυνημένους.
«Σήκωσε» ήδη το μαγαζί και προσπαθούσε να φύγει…κάνοντας σλάλομ στην εξωτερική ουρά των μασκοφόρων. Έριξε μια τελευταία ειρωνική ματιά. Φωτιά και τσεκούρι το βλέμμα του. Μα, κατά τα λοιπά κλασικός τζάμπα μάγκας- ή κάτι χειρότερο κατά την προσφιλή έκφραση των Γάλλων διαφωτιστών, κουραδόμαγκας- μας προσπέρασε υπομειδιώντας για το θέαμα που έβλεπε. Δυο γυναίκες, ένας ηλικιωμένος και δύο μεσόκοποι να περιμένουμε με τους γάντζους στα αυτιά και έτοιμοι να δεχτούμε ισχυρή δόση 5G και εμβολίου του σατανά. Κάτι…ακατάληπτο ψιθύρισε, φάνηκε και λίγο σαν να…έφτυσε στον κόρφο του και απομακρύνθηκε.
Μετά βίας κρατήθηκα να μην ανταποδώσω την πρόκληση ως άλλος μασκοφόρος Δον Ντιέγκο ντε λα Βέγκα που κατατροπώνει τον Καπιτάν Μοναστάριο!
Ομολογώ εκείνη τη στιγμή πως μια άλλη , αντίστοιχη, εικόνα πέρασε από μπροστά μου: Αυτή του υπουργού Κουμουτσάκου! Είδα τον πολιτικό μας γίγαντα να γράφει στα παλαιότερα των υποδημάτων του πρωθυπουργό, συναδέλφους του υπουργούς , νόμους και διατάξεις για να πάει ασκεπής και χωρίς μάσκα να κοινωνήσει. Ναι, να μεταλάβει των αχράντων μυστηρίων ο αθεόφοβος! Αμφιβάλλω εάν το είχε κάνει ποτέ στη διάρκεια της μακρόχρονης διπλωματικής και πολιτικής του καριέρας! Αλλά τώρα είχε λόγο, είχε κίνητρο. Τα ψηφαλάκια ήταν δεδομένα από την στιγμή που τραβήχτηκε και το ,δήθεν λαθραίο, ενσταντανέ. Ο Κουμουτσάκος κορίτσια! Κοινώνησε για να δείξει ότι είναι και με τον «αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ».
Με τις σκέψεις αυτές κρατήθηκα. Ένας …Κουμουτσάκος είχε μπει στο περίπτερο. Ποιος ήταν χειρότερος; Ο Κουμουτσάκος της εκκλησίας ή ο…Κουμουτσάκος του μίνι μάρκετ; Προφανώς ο πρώτος, ο πολιτικάντης. Γι αυτό σκέφτηκα αν είχα κότσια να τα βάλω με αυτόν όχι τον τύπο με τις κεραίες και τη θειαφιστήρα στο μυαλό.
Δυστυχώς έχουμε πολλούς Κουμουτσάκους. Αυτούς που βλέπουμε, άλλους πάλι όχι. Που μας δείχνουν και με το δάχτυλο. Διότι ζούμε σε μια χώρα που είναι πραγματικό καρτούν. Σε άλλο τόπο αυτός ο τύπος θα ήταν ακόμη υπουργός; Ο προϊστάμενός του θα του είχε ήδη δείξει από την πρώτη στιγμή την άγουσα και δεν θα τολμούσε να μας δείχνει λέγοντας ότι «το θέμα είναι λήξαν» και ότι τον παγίδευσαν οι κληρικοί! Θου Κύριε…
Δημοσιεύθηκε στο ΣΤΙΓΜΑ της Πατρίδος