Αναφορικά με την Ββάθμια εκπαίδευση υπάρχουν κατ' εμέ δύο προσεγγίσεις σχετικά με την εκπαιδευτική λειτουργία. Η μαθητοκεντρική που αποτελεί την αναγκαία προσέγγιση για την επίτευξη της σωστής ανάπτυξης των μαθητών και την ολοκλήρωση των σκοπών της Ββάθμιας εκπαίδευσης και η προσέγγιση που περιστρέφεται γύρω από την διανομή ωρών και θέσεων εργασίας στα επιστημονικά πεδία που διδάσκονται σε αυτήν.
Στα πλαίσια αυτά κάθε επιστημονικός φορέας όπως η Ένωση Ελλήνων Χημικών αλλά και καθένας εκπαιδευτικός ξεχωριστά σε όποια ειδικότητα υπηρετεί οφείλει να επιδιώκει την πρώτη προσέγγιση με κάθε μέσο. Πολλά απ' όσα γίνονται περνάνε μέσα από την ιδιαίτερη παρουσία του "ενός εκπαιδευτικού", μέσα από το πάθος και τον ενθουσιασμό του, μέσα από την φλόγα της ψυχής του να δώσει στην νέα γενιά την δύναμη να χαράξει ένα καλύτερο αύριο.
Όμως πέραν της "προσπάθειας του ενός" οφείλουμε συλλογικά να φωτίσουμε την ανάγκη για ουσιαστική μάθηση, καλύτερα οργανωμένη εκπαιδευτική διαδικασία. Οφείλουμε να συμβάλλουμε αισθανόμενοι ότι κάθε προσπάθεια που γίνεται αφορά τα παιδιά μας - τα δικά μας παιδιά-.
Η Χημεία αποτελεί μια επιστήμη που προβάλλει έντονα στην καθημερινότητα μας, δίνει απαντήσεις σε πολλά ζητήματα που απασχολούν τους πολίτες. Περιβάλλον, φάρμακα, τρόφιμα, νέα υλικά, όλα αυτά απλώνονται σε πολλά απλά πράγματα που βιώνει ο πολίτης σήμερα καθημερινά. Η Χημεία ως κεντρική επιστήμη εξηγεί με λογικό και ξεκάθαρο τρόπο τις αλλαγές που συμβαίνουν στον φυσικό κόσμο, αυτόν τον οποίο αντιλαμβανόμαστε με τις αισθήσεις μας. Δίνει την δυνατότητα στους πολίτες να δουν την αλήθεια που βιώνουν καθημερινά, προσπερνώντας εύκολα και πειστικά, επιχειρήματα και θεωρίες εξαπάτησης από αντι- η ψεύδο-επιστημονικούς κύκλους.
Παράλληλα ως φυσική επιστήμη διδάσκει στους νέους μας τον ορθολογικό τρόπο διαχείρισης της ζωής τους. Εμπεδώνει ένα τρόπο αντίληψης που τους δίνει την δυνατότητα να σκέφτονται ελεύθερα και να έχουν εμπιστοσύνη στις δικές τους απόψεις.
Δυστυχώς όμως εμείς οι χημικοί βιώνουμε εδώ και πολλά χρόνια -με ιδιαίτερη βέβαια ένταση τα τελευταία- την πλήρη, επί της ουσίας, εξαφάνιση της Χημείας από το Γυμνάσιο. Τα δε τελευταία χρόνια βιώνουμε επίσης μια απίστευτη στρέβλωση στην εκπαιδευτική λειτουργία του μαθήματος στο Λύκειο.
Όσον αφορά το Γυμνάσιο συντηρείται μια ελάχιστη παρουσία της Χημείας με 1 ώρα στην Β και 1 ώρα στην Γ Γυμνασίου σε κάθε εβδομάδα. Σε αυτά τα χρονικά πλαίσια δεν δίνεται η δυνατότητα στους χημικούς να εκτελέσουν τις υποχρεώσεις τους απέναντι στους μαθητές. Η Χημεία είναι το κατεξοχήν εργαστηριακό μάθημα, με απόλυτη εξάρτηση της διδασκόμενης θεωρίας από την παράλληλη εργαστηριακή λειτουργία. Όταν προσφέρεται 1 ώρα την εβδομάδα είναι απόλυτα εξασφαλισμένη η αποτυχία. Συνεπώς το εκπαιδευτικό μας σύστημα, η εκάστοτε κυβέρνηση και οι εκάστοτε διατελέσαντες υπουργοί αλλά και οι υπεύθυνοι από τους συμβουλευτικούς φορείς της εκπαίδευσης έχουν ΑΠΟΤΥΧΕΙ σε σχέση με την εκπαιδευτική διαδικασία της Χημείας.
Είναι ανάγκη να επεκταθεί χρονικά η διδασκαλία της Χημείας σε τουλάχιστον 2 ώρες στην Β και στην Γ Γυμνασίου. Να ενσωματωθεί και να δέσει με την θεωρία η διαρκής εργαστηριακή εκπαίδευση όπως γνωρίζουν πολύ καλά οι χημικοί.
Είναι ανάγκη το μάθημα της Χημείας να διδάσκεται ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ από χημικούς οι οποίοι έχουν σπουδάσει την επιστήμη της Χημείας στην ολότητα της και είναι οι ΜΟΝΟΙ που μπορούν να ανταποκριθούν στην θεωρητική και εργαστηριακή διδασκαλία του μαθήματος.
Είναι ανάγκη οι σχολικές μονάδες, οι διευθυντές τους, οι διευθύνσεις Ββάθμιας, και όλοι όσοι εμπλέκονται στα της εκπαίδευσης στο Γυμνάσιο να αναδείξουν την σπουδαιότητα της μάθησης των νέων δίνοντας προτεραιότητα στην ομαλή λειτουργία της εκπαιδευτικής διαδικασίας, δίνοντας την ευκαιρία στους μαθητές να γνωρίσουν τις επιστήμες που διδάσκονται ΣΩΣΤΑ, ΑΞΙΟΠΙΣΤΑ με τους κατάλληλους για κάθε αντικείμενο εκπαιδευτικούς.
Σήμερα λίγο πριν από τι εκλογές ας δώσουμε προτεραιότητα στην κοινωνία του αύριο βελτιώνοντας και δημιουργώντας τις αναγκαίες προϋποθέσεις στην εκπαίδευση των νέων μας οι οποίοι θα δράσουν και θα αποφασίζουν στην κοινωνία αυτή!!!
