Του Δημ.Κων.Σαρρή
Το χρονίζον (περίπου 15 χρόνια) έργο της αποπεράτωσης του τουριστικού λιμένα (μαρίνα) των Μαλίων , έχει τη δική του γραφειοκρατική οδύσσεια ,ξεπέρασε σε διάρκεια αναμονής και το γιοφύρι της Άρτας ,που δεν τιμάει κανέναν εμπλεκόμενο, άμεσα ή έμμεσα, Δημόσιο ή Δημοτικό φορέα.
Δεν μπορεί να είναι υπερήφανος κανείς από το γεγονός ότι ένα έργο που ανήκει στην εποπτεία της Διεύθυνσης Τουριστικών Λιμένων του Ε.Ο.Τ., που κόστισε αρκετά εκατ.ΕΥΡΩ στον ελληνικό λαό να παραμένει ημιτελές από το 2000 και να καταστρέφεται από τα στοιχεία της φύσης.
Επειδή οι πιστώσεις που είχαν διατεθεί από το Β’ Κ.Π.Σ. στο οποίο είχε ενταχθεί δεν ήσαν επαρκείς και το Γ’ Κ.Π.Σ. δεν θεωρεί επιλέξιμη τη δαπάνη κατασκευής μαρίνων (αλλά μόνο αλιευτικών καταφυγίων) , οι εκκλήσεις δε από διάφορους τοπικούς φορείς για αποπεράτωση του έργου από εθνικούς πόρους είχαν πέσει κατά καιρούς στο κενό και έτσι το έργο παραμένει ερημωμένο προς δόξα του δημόσιου τομέα και της σωστής διαχείρισης των χρημάτων του ελληνικού λαού.
Βέβαια ,το ,πρόβλημα εντοπίζεται στο γεγονός ότι κατά την ΕΕ οι μαρίνες ανήκουν πλέον στον ιδιωτικό τομέα, άρα πρέπει να βρεθεί υποχρεωτικά ιδιώτης επενδυτής.
Η πρώην ΝΑΗ , το 2005, παρά το ότι το θέμα δεν ανήκε στις κατά νόμον αρμοδιότητες της θέλοντας να αποπερατωθεί αυτό το έργο που είναι υψίστης σημασίας για τον τουρισμό της περιοχής, ζήτησε να μεταβιβασθεί ο τίτλος του φορέα διαχείρισης του έργου αυτού από την Υπηρεσία Τουριστικών Λιμένων του Ε.Ο.Τ. που είναι μέχρι σήμερα, είτε στο Αο είτε στον Βο βαθμό Αυτοδιοίκησης .
Σύμφωνα όμως με την κείμενη ,τότε ,νομοθεσία, ικανή και αναγκαία συνθήκη για ανακηρυχθεί ο Δήμος ή η τότε Νομαρχία Ηρακλείου ως φορέας διαχείρισης, αποτελεί η προϋπόθεση είτε ο Δήμος είτε η Νομαρχία να είναι ιδιοκτήτες ή νομείς οικοπέδου εντός της χερσαίας ζώνης της Μαρίνας.
Επειδή ούτε ο Δήμος Μαλίων ούτε η τότε Νομαρχία δεν διέθεταν τέτοια ιδιοκτησία, το πρόβλημα μπορούσε να βρει τη λύση του μόνο με την ενοικίαση για 10 ή 20 χρόνια ενός οικοπέδου από το εκκλησιαστικό συμβούλιο των Μαλίων, το οποίο υπάγεται στην Μητρόπολη Πέτρας και Χερρονήσου, το οποίο διαθέτει μεγάλη έκταση επί της χερσαίας ζώνης της Μαρίνας, ως προαύλιο του παρακείμενου Ιερού Ναού.
Το σχετικό αίτημα του τότε Νομάρχη Ηρακλείου προς τον Μητροπολίτη Πέτρας και Χερσονήσου ,αείμνηστο σήμερα, κυρό Νεκτάριο, βρήκε την καταρχήν την κατανόησή του, ο οποίος και υπεσχέθη ότι θα εισηγηθεί, σχετικά, να γίνει αποδεκτό.
Δυστυχώς το θέμα πάγωσε ,στην συνέχεια από τους αρμόδιους και βρισκόμαστε ,ακόμη,στην σημερινή απαράδεκτη κατάσταση.
Αξίζει πραγματικά η ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΚΡΗΤΗΣ ,αφού εξετάσει την τρέχουσα σχετική νομοθεσία ,σε συνεργασία με το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, και τον ΕΟΤ , για να ανακηρυχθεί ως ΦΟΡΕΑΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ, είτε η ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ είτε ο ΔΗΜΟΣ ΧΕΡΣΟΝΗΣΟΥ, ώστε ,με την στήριξη της πολιτείας να ολοκληρωθούν οι μελέτες και να γίνει ,επί τέλους, η δημοπράτηση του χρονίζοντος αυτού έργου , με διαφανείς διαδικασίες , για την εξεύρεση ΙΔΙΩΤΗ ΕΠΕΝΔΥΤΗ ,ο οποίος θα αναλάβει να το κατασκευάσει και να το λειτουργήσει ,αναβαθμίζοντας, με τον ελλιμενισμό σε αυτήν κότερων τουριστών υψηλού εισοδήματος ,στην περιοχή που δικαίως αποκαλείται η φρεγάτα του Τουρισμού του νησιού μας .