Του Παναγιώτη Αναστασάκου
Ήρθε λοιπόν την προηγούμενη βδομάδα στο Ηράκλειο ο κ. Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας Παναγιώτης Κουρουμπλής, συμμετείχε σε ένα συνέδριο, είδε το Δήμαρχο, έκανε και κάποιες αόριστες δηλώσεις, έδωσε υποσχέσεις ,αλλά για το φλέγον θέμα που αφορά στο μέλλον του λιμανιού μας, δεν μάθαμε τίποτε.
Όσοι αγάπησαν τις ταινίες με τον Φράνκο Φράνκι και τον Τσίτσο Ινγκρασία τη δεκαετία του 70, θα θυμούνται την περίφημη σκηνή, που όταν οι δυο κωμικοί είχαν κρυφτεί σε ένα πλοίο και βλέποντας ο Φράνκο μέσα από το φιλιστρίνι, την ώρα που το πλοίο σαλπάριζε, την θέα του λιμανιού να αλλάζει, είπε απευθυνόμενος στον Τσίτσο την φράση «Τσίτσο, το λιμάνι φεύγει»….
Μία ατάκα που και αγαπήθηκε και χρησιμοποιήθηκε στα νιάτα μας.
Τη θυμήθηκα μετά την επίσκεψη του κ. Υπουργού, ξαναδιαβάζοντας το άρθρο του Φώτη Κόλλια ([email protected]) που αναφερόταν στο επικαιροποιημένο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Αξιοποίησης (Asset Development Plan - ADP) του Ταμείου Ιδιωτικοποιήσεων (ΤΑΙΠΕΔ) που εγκρίθηκε την Δευτέρα 15.1.2018 από το Κυβερνητικό Συμβούλιο Οικονομικής Πολιτικής (ΚΥΣΟΙΠ) Το πλήρες άρθρο του δημοσιογράφου, είναι αναρτημένο στην ιστοσελίδα.
Από το ADP λοιπόν προκύπτει πως οι Οργανισμοί Λιμένος Αλεξανδρούπολης, Ελευσίνας, Λαυρίου, Ραφήνας, Ηγουμενίτσας, Κέρκυρας, Καβάλας, Βόλου, Πάτρας και Ηρακλείου μεταφέρονται από το ΤΑΙΠΕΔ στο υπερταμείο (ΕΕΣΥΠ). Η μεταφορά στο Υπερταμείο, θα γίνει αφού ολοκληρωθεί η διαδικασία αξιοποίησης συγκεκριμένων δραστηριοτήτων κάθε λιμανιού και για τη διαδικασία, έχουν ήδη επιλεγεί οι σύμβουλοι της ιδιωτικοποίησης.
Πράγματι λοιπόν φαίνεται πως το λιμάνι μας οδεύει προς το Υπερταμείο, όπου το περιμένει μία περιποιημένη ή «ξεγυρισμένη» όπως θα λέγαμε παλιά, ιδιωτικοποίηση και αυτό δεν μπορεί να μας αφήνει ως δημότες Ηρακλείου, αδιάφορους.
Από όσα όμως έχουν γίνει γνωστά, σχετικά με τη διαδικασία για την αξιοποίηση των συγκεκριμένων δραστηριοτήτων του λιμανιού μας προκειμένου αυτό να είναι ελκυστικό στην επικείμενη δημοπρασία ιδιωτικοποίησης, υπάρχουν δύο σημαντικά θεματα.
Το πρώτο αφορά στον επαναπροσδιορισμό της Χερσαίας Ζώνης, για να είναι ξεκάθαρο στους επενδυτές, το ποια περιοχή θα παραχωρηθεί, απαλλαγμένη από τα όποια βάρη.
Η Ζώνη, όπως ορίστηκε το 1949 και επαναπροσδιορίστηκε το 2001, έχει σημαντικά προβλήματα αφού μεταξύ άλλων:
- Περιέχει στην περιοχή του Λαβύρινθου (νότια από τα ανατολικά Νεώρια), ιδιοκτησίες ιδιωτών για τις οποίες οι διοικήσεις του ΟΛΗ, αποφεύγουν επί χρόνια υποκριτικά και συστηματικά να αναφερθούν, παρά το γεγονός ότι επανειλημμένα έχουν ερωτηθεί για αυτό. Τα (δήθεν) δικαιώματα του ΟΛΗ στις ιδιοκτησίες αυτές, δεν έχουν καν δηλωθεί στο Κτηματολόγιο (!). Μία ίσως αγωγή ή μήνυση όμως από τους θιγόμενους ιδιοκτήτες, θα αναγκάσει τον ΟΛΗ να αντιμετωπίσει και το θέμα και την αλήθεια και τις ευθύνες του.
- Περιλαμβάνει Μνημεία όπως ο Κούλες και τα Νεώρια τα οποία σύμφωνα με τον αρχαιολογικό νόμο, δεν μπορεί να διαχειρίζονται από άλλους εκτός του ΥΠΠΟ.
- Περιλαμβάνει ιδιοκτησίες που ανήκουν στο Δήμο Ηρακλείου όπως το Μπεντενάκι, το Λιμενικό Περίπτερο και τμήμα της πλατείας 18 Άγγλων τα οποία αναπτύσσονται πάνω στην παλαιά λεωφόρο ΝΟΕΛ του σχεδίου πόλης του 1936. Και εδώ πρόκειται για ευθέως παράνομη καταπάτηση, γιατί από 1936 με την έγκριση του σχεδίου πόλης, όλοι αυτοί οι κοινόχρηστοι χώροι, έχουν περιέλθει στο Δήμο και προφανώς, καταπάτηση Δημοτικής περιουσίας δεν νοείται.
- Περιλαμβάνει όλη την παραλιακή λεωφόρο, η οποία αποτελεί βασική οδό εξυπηρέτησης της Πόλης κατά το ΓΠΣ και το να μην ανήκει η λεωφόρος αυτή στο Δήμο, είναι αδιανόητο.
- Στην περιοχή «Θαλασσινά» και με ευθύνη του ΟΛΗ και της Περιφέρειας, έχει κατασκευαστεί η παραλιακή λεωφόρος σε τμήμα της Χερσαίας Ζώνης, σε τμήμα του αιγιαλού και χωρίς πολεοδομική ταύτιση, με ότι αυτό συνεπάγεται.
Το δεύτερο θέμα που είναι και το σημαντικότερο, αφορά στην πολεοδόμηση της Χερσαίας Ζώνης.
Να το εξηγήσουμε:
Για να είναι ελκυστική από άποψη οικονομικού τιμήματος η ιδιωτικοποίηση, θα πρέπει ο νέος ιδιοκτήτης να έχει τη δυνατότητα να ιδρύσει στο χώρο της Χερσαίας Ζώνης διάφορες εκτός λιμενικών δραστηριοτήτων επιχειρήσεις, σε κτίσματα, τα οποία σήμερα ο ΟΛΗ δεν μπορεί για πολεοδομικούς λόγους να αξιοποιήσει ή να κατασκευάσει.
Χρειάζεται λοιπόν πριν από την ιδιωτικοποίηση, να έχει γίνει η πολεοδόμηση της χερσαίας ζώνης με τον καθορισμό στις προβλήτες και στους λοιπούς χώρους, οικοδομικών τετραγώνων, χρήσεων γης και συντελεστών δόμησης. Την πολεοδόμηση αυτή το Υπουργείο και ο ΟΛΗ προσπαθούν να πετύχουν με αμφίβολης νομιμότητας αποφάσεις της ΕΣΑΛ (Επιτροπή Σχεδιασμού και Ανάπτυξης Λιμένων), ερήμην του Δήμου Ηρακλείου ο οποίος από το 2003 αντιτίθεται στις προσπάθειες αυτές και μέχρι σήμερα και με απόφαση του ΣΤΕ μάλιστα, τις έχει ακυρώσει.
Όπως είναι αντιληπτό μία τέτοια διαδικασία πολεοδόμησης κοινόχρηστων χώρων, δηλαδή για τη δημιουργία μιας μικρής πόλης μέσα στο λιμάνι, στην καρδιά της Πόλης μας, η οποία πόλη προφανώς δεν θα απευθύνεται στους επισκέπτες της Κρήτης αλλά στους Ηρακλειώτες, δεν μπορεί να προχωρήσει για υλοποίηση, χωρίς τη συναίνεση της κοινωνίας η οποία θα εκφραστεί όπως συνήθως μπορεί και θα προβληθεί μέσα από το Δημοτικό μας Συμβούλιο. Αυτό ορίζει ο νόμος.
Αμ' έπος αμ' έργον λοιπόν…
