Του Κώστα Α. Μπογδανίδη
«Δεν εβαρεθήκατε μπλιο;» Σαν να ακούω τη γιαγιά να αναρωτιέται πως και με τι κουράγιο συνεχίζουμε να συζητάμε τα ίδια και τα ίδια. Να κουβεντιάζουμε για τα αυτονόητα, τα βασικά της ζωής, για το εάν πρέπει να βάζουμε την υγειά μας πάνω από όλα, να ακούμε τους γιατρούς, να προσέχουμε και να παίρνουμε τα φάρμακά μας. Να κάνουμε τα εμβόλια και να φροντίζουμε τους δικούς μας , τους διπλανούς μας. Ναι, όλα αυτά που «κατέχανε» οι «παλιοί» άνθρωποι, που δεν είχαν μόρφωση και δεν ήξεραν πολλά πολλά, ,αλλά είχαν καλλιέργεια και ενσυναίσθηση. Είχαν μάθει να ακούν αυτούς που πραγματικά γνώριζαν και δεν έμεναν σε όσα άκουγε στο καφενείο ο άλλος, όσα έλεγε στη γειτονιά η ξαδέρφη της Κατίνας.
Εμείς …τρίβουμε ακόμη, ενώ στο Βιλαμπάχο έχουν ήδη καθαρίσει. Πρέπει να πείσουμε για κείνα που γνώριζε και η γιαγιά μας. Είσαι αρρωστάρης πας στο γιατρό. Δεν φεύγει το πρόβλημα με βεντούζες, θα σου κάμει βελόνα! Τόσο απλά ήταν τα πράγματα και ας μην είχε εξελιχθεί ακόμη η επιστήμη που σήμερα τρέχει με ταχύτητες 5G, έχει ανεβάσει τον πήχη ψηλά, το προσδόκιμο ζωής θα αγγίξει τα 90 χρόνια- πριν μερικές δεκαετίες ήταν σχεδόν στο…μισό.
Η αλήθεια, γιαγιά, είναι ότι…βαρεθήκαμε να συζητάμε με όλους αυτούς τους αρνητές, τους θρησκόληπτους, τους δήθεν επιφυλακτικούς και τους…ψεκασμένους. Και πολλοί να μην είναι που είναι δηλαδή, κάνουν τόση φασαρία, λένε τόσο ακατάληπτα πράγματα και τέτοιες ανοησίες που μπορεί στο τέλος δεν θες παρά να…παραδοθείς! Αλλά πώς; Να τους αφήσεις όλο το πεδίο ελεύθερο; Να καταστρέψουν κόσμο; Να πεθάνουν κι άλλους; Να μας κλείσουν μέσα ένα ακόμη χρόνο; Ε, αυτό δεν θα το επιτρέψουμε- ας μάθουμε να τους αναγνωρίζουμε.
Η εμπειρία τόσων ετών στα «σόσιαλ» δείχνει ότι ο πυρήνας μεν είναι ίδιος και αντιδρά παρομοίως στα ζητήματα είτε αυτά είναι ταυτότητες, είτε 666 , ελληνικές σημαίες και…Μακεδονία, θρησκευτικά στα Σχολεία και…μνημόνια τα οποία τα σκίζουν σε ένα βράδυ! Κάποιος μας ζηλεύει και μας επιβουλεύεται, εμείς δεν χρωστάμε, οι άλλοι είναι υποχθόνιοι και φυσικά οι «κσένοι» που παίρνουν την πατρίδα μας και τις δουλειές μας. Τώρα η πανδημία που έφερε μάσκες και…εμβόλια είναι απλώς η ΝΕΑ ΑΦΟΡΜΗ. Ίδιοι ,δήθεν αγανακτισμένοι, με διαφορετικές αφετηρίες και άλλες σκοπιμότητες. Ανάμεσά τους ακραίοι, φλιταρισμένοι, τύποι που βλέπουν νεφελίμ γύρω τους, δυνάμεις Q και…απαντούν με αμπελοφιλοσοφίες στο όμορφο ερώτημα: «τι είναι αγάπη». Σε αυτούς προσθέστε και κάτι…θρησκόληπτους, κάτι λαβωμένους σε ψυχή και νου που βγαίνουν και βγάζουν διαπρύσιους λόγους στις πλατείες.
Όσο και να σας φαίνεται παράξενο αυτοί δεν είναι οι πιο επικίνδυνοι γιατί είναι μεν μια ικανή μάζα να προκαλέσει θόρυβο, αλλά…πάντα υπήρχαν, πάντα έκαναν φασαρία, πάντα τους…ακολουθούσαν κάποιοι. Εάν το σύστημα ψυχικής υγείας ήταν πιο οργανωμένο ίσως κάπως…βρισκόταν λύση, αλλά από εκεί δεν γλιτώνεις. Κατά την άποψή μου δεν κινδυνεύεις και πολύ, εντάξει είναι και η Δημόσια Υγεία, αλλά κάτι θα κάνουμε στο τέλος.
Άλλοι είναι οι πιο…επικίνδυνοι. Οι λεγόμενες σιγανοπαπαδιές. Αυτοί που έχουν ύφος δήθεν σοβαρό, προσέχουν τι λένε και μονίμως βάζουν ένα υποτίθεται βάσιμο «αλλά» το οποίο υποκρύπτει μια υστεροβουλία και μια σκοπιμότητα.
«Δεν είμαι εγώ κατά των εμβολίων, αλλά δεν υπάρχει ενημέρωση», «Δεν λέμε όχι, αλλά έγιναν όλα πολύ γρήγορα», «Ναι μιλάει η παγκόσμια ιατρική κοινότητα, αλλά υπάρχουν κι άλλες απόψεις» (εννοούν Κούβελα και Πολάκη…), «Να γίνουν τα εμβόλια, αλλά να μην είναι υποχρεωτικά δημοκρατία έχουμε»…και άλλα πολλά που τα ακούτε. Με ελάχιστες εξαιρέσεις δυστυχώς όσοι…επικαλούνται την έλλειψη ενημέρωσης, την «βιαστική παραγωγή εμβολίων», τους επιστήμονες που μας καλούσαν να…πάρουμε ναρκωτικά για την αισιοδοξία εξυπηρετούν σκοπιμότητες που είτε έχουν να κάνουν με τη δική τους ιδεοληπτική ικανοποίηση είτε έχουν άλλα συμφέροντα που συνήθως είναι πολιτικά και λιγότερο προσωπικά.
Δημοσιεύθηκε στο ΣΤΙΓΜΑ της Πατρίδος
