Οι επιδοτήσεις, η αφωνία των αγροτοκτηνοτρόφων και ο ΟΠΕΚΕΠΕ που έγινε… Ω-ΠΙΕ-ΦΡΑΠΕ!

Του Δημήτρη Καρυωτάκη 

Τρίτη εβδομάδα είναι αυτή που μπαίνει σήμερα με τον αγροτοκτηνοτροφικό κλάδο να ταλαιπωρείται από τις παράνομες επιδοτήσεις, τις γαργαλιστικές συνομιλίες και τις ογκώδεις δικογραφίες που δείχνουν ένα "σπιράλ" παρανομίας, αγροτών και δήθεν καλλιεργητών, πολιτικού προσωπικού, Κέντρων Υποδοχής Δηλώσεων και υπαλλήλων του ΟΠΕΚΕΠΕ. 

Στη μεγαλύτερη κρίση που εκδηλώθηκε, από την εποχή ένταξης μας στην πάλε ποτέ ΕΟΚ, τα Μεσογειακά Ολοκληρωμένα Προγράμματα, τα Πλαίσια Στήριξης και τις Κοινοτικές Χρηματοδοτήσεις από τις Βρυξέλλες, το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ σαν "ρουφήχτρα" απειλεί να ρίξει στον απόπατο όλο τον υγιή πρωτογενή τομέα της χώρας. 

Εκείνους που με ιδρώτα παράγουν και καλλιεργούν, τον τίμιο κτηνοτρόφο και τον δουλευτή μελισσοκόμο, που δεν ήταν στο σύστημα, δεν είχε κολλητούς και άκρες με τον Οργανισμό του "Ω- ΠΙΕ- ΦΡΑΠΕ" και προσπαθούσε, κόντρα σε καιρικά και ανθρώπινα φαινόμενα, να τα βγάλει πέρα και να ζήσει την οικογένεια του. 

Νοερά, σαν δημοσιογράφος, πάει το μυαλό μου λίγα χρόνια πίσω, τότε που στα χρόνια της παντοδυναμίας του Λευτέρη Αυγενάκη ως υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, ήταν σε πανελλαδικό αναβρασμό ο αγροτικός κόσμος της χώρας, απειλώντας με κινητοποιήσεις. Τότε, οι αγρότες της Κρήτης, σαν την καλαμιά στον κάμπο, σφύριζαν αδιάφορα, πετούσαν "λευκή" πετσέτα στα προβλήματα και αναρωτιόμασταν "μα γιατί κάνουν πως δεν βλέπουν"! 

Τι ήταν εκείνο που τους ωθούσε κόντρα στην κοινή λογική και το αγωνιστικό φρόνημα των συναδέλφων τους στην ηπειρωτική χώρα, να τους κάνει να γίνονται αρνητές της πραγματικότητας και ο συνδικαλιστικός τους οίστρος να καταναλώνεται σε επισκέψεις - φιέστες στο υπουργικό γραφείο με ρακές, αγκαλιές και καλοπιάσματα, την ίδια ώρα που μαράζωνε ο αγροτικός κόσμος; 

Με μια χρονοκαθυστέρηση δύο ετών καταλάβαμε τι συνέβαινε. Όχι, δεν είχαν λυθεί δια μαγείας τα αγροτικά προβλήματα των συμπατριωτών μας, αλλά το σύστημα τους είχε… «πιασμένους» όλους με κάποιον τρόπο και απλά η δικαστική εξέλιξη της υπόθεσης, όταν θα φτάσει στα δικαστήριο, θα δείξει αν θα απαντήσουν στο διαχρονικό υπαρξιακό ερώτημα όλων που νταραβερίζονται με την εξουσία, μιλώντας για μας χωρίς εμάς, αν είναι συνένοχοι ή βλάκες! 

Το ένα αποκρουστικό, το άλλο ντροπιαστικό, αλλά ένα πράγμα είναι σίγουρο: όλη αυτή η ιστορία με την Κρήτη στο επίκεντρο ενός πρωτοφανούς σκανδάλου διαχείρισης ευρωπαϊκών χρημάτων, ενταφιάζει τα πολλά και σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι του νησιού μας, καθώς κάθε φορά που θα ξαναπερνούν την πόρτα ενός υπουργικού γραφείου, εφεξής, θα αντιμετωπίζονται ως εν δυνάμει μπαταχτσήδες...

Τουλάχιστον, ελπίζουμε πως θα απαλλαγούμε μια και καλή κι από αυτόν τον εσμό αντιπροσώπων, που με τη συμπεριφορά τους, θα αποτελούν μια κηλίδα για την ιστορία του συνδικαλιστικού Κινήματος στην Κρήτη… Κάτι είναι κι αυτό, ίσως μια αρχή για την αναγέννηση του κλάδου.