Το τελευταίο «φρούτο» του Αλέξη Τσίπρα λέγεται «Συνταγματική αναθεώρηση». Ένα φρούτο που ο Αλέξης εδώ και τρία χρόνια περιέφερε από τους κοινωνικούς εταίρους στην «Επιτροπή διαλόγου για την αναθεώρηση του Συντάγματος» (ναι αυτή που αποκλήθηκε ως Επιτροπή αναθεώρησης Συντάγματος χωρίς συνταγματολόγους, αλλά με …. Κιμούλη) και από την Επιτροπή στο διαδίκτυο και σε ιστοσελίδες κοινωνικής διαβούλευσης, μέχρι να «σαπίσει».
Και έτσι ελαφρώς (ή μήπως βαρέως) «αλλοιωμένη» τη φέρνει ύστερα από τρία και βάλε χρόνια ενώπιον των αρμοδίων πολιτειακών οργάνων δηλαδή των πολιτικών κομμάτων και της Βουλής (αν τη φέρει τελικά στη Βουλή).
Διότι μην μου πείτε ότι δεν αποτελεί «αλλοίωση» η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας απ’ ευθείας από το λαό* ή η «διάκριση» μεταξύ Πολιτείας και Εκκλησίας, αντί του μόνου ορθού και βασικής προεκλογικής θέσης του Συριζα περί «πλήρους χωρισμού»; Πώς λοιπόν μπορεί να χαρακτηριστεί ο «αριστερός» κ. Τσίπρας και το «αριστερό» κόμμα του, που φοβούνται να κάνουν αυτό που έκαναν οι «δεξιοί» Γάλλοι πριν από 117 ολόκληρα χρόνια, το 1901;
Τυχαίο λοιπόν όλο αυτό το αλισιβερίσι και η ώρα που γίνεται; Δεν νομίζω και ιδού γιατί:
Ως γνωστόν ο Αλέξης Τσίπρας, δεν δίστασε να εργαλειοποιήσει για κομματικό, κυβερνητικό και προσωπικό πολιτικό του του όφελος όλα τα μεγάλα θέματα που αφορούν τη χώρα, ακόμα και τα εθνικά (Προσφυγικό, Μνημονιακό, «καθαρή έξοδος» από το μνημόνιο, Μακεδονικό κ.λ.π.).
Ετσι λοιπόν και παρ’ όλο που σε όλα τα προηγούμενα έφαγε «πόρτα» (σε βάρος όμως των εθνικών συμφερόντων), φέρνει τώρα την αναθεώρηση του Συντάγματος για αποκλειστικά επικοινωνιακούς και αποπροσανατολιστικούς λόγους. Διότι και οι αντικειμενικές συνθήκες δεν είναι κατάλληλες εν μέσω μιας προεκλογικής εκστρατείας διαρκείας, με εκλογές ευρωπαϊκές και αυτοδιοικητικές στο άμεσο μέλλον, με μετέωρη την συμφωνία των Πρεσπών (η οποία απ’ ότι φαίνεται σε λίγο θα παίζει στο γήπεδό μας) και τον Καμμένο να απειλεί ανά πάσα στιγμή να ρίξει την κυβέρνηση κ.λ.π., και διότι δεν υπάρχει αρκετός χρόνος για μια σωστή διαδικασία αναθεώρησης. Γιατί η αναθεώρηση του Συντάγματος είναι μια κορυφαία κοινοβουλευτική και πολιτειακή διεργασία και μια αναθεώρηση-εξπρές θα είναι για γέλια…. και για κλάματα. Για σοβαρή προετοιμασία βέβαια δεν μπορούμε να μιλάμε, εκτός εάν σαν τέτοια εννοούμε την παραπάνω «Επιτροπή διαλόγου», η οποία δεν έχει δώσει ακόμα αποτελέσματα (ούτε πρόκειται να δώσει), αλλά και να δώσει θα είναι σαν το πόρισμα της Επιτροπής Παρασκευόπουλου για τη βία στα Πανεπιστήμια: για τη βία στα Ελληνικά πανεπιστήμια, ως γνωστόν, φταίνε οι καμένες λάμπες των στύλων της ΔΕΗ! Για γέλια δηλαδή.
Συνεπώς λοιπόν για άλλο λόγο γίνεται τώρα όλη αυτή η ιστορία, και εάν δεν πιστεύετε εμένα ακούστε τον κ. Κώστα Χρυσόγονο, μέχρι πρότινος ευρωβουλευτή του Σύριζα και νυν ανεξάρτητο, καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου στη νομική σχολή του ΑΠΘ, ο οποίος περιληπτικά αλλά περιγραφικότατα μας δίνει με twitt του (30-10-2018) τα παρακάτω ωραία (sic): «Η πραγματική στόχευση (σ.σ. του Τσίπρα) δεν είναι η αναθεώρηση, αλλά να δώσει υπόσταση σε πολιτικά φαντάσματα να τον στηρίξουν μετά το διαζύγιο με τον Καμμένο. Αν το ήθελε πραγματικά ο ΣΥΡΙΖΑ , γιατί δεν κατέθετε πρόταση αναθεώρησης το 2016;». Τότε που και ο ίδιος είχε πρόσφατη την λαϊκή εντολή και η συναίνεση της αντιπολίτευσης ή τουλάχιστον του μεγαλύτερου μέρους της, ήταν δεδομένη, θα συμπληρώναμε εμείς. Ενώ τώρα θέλει δήθεν να το κάνει με κυβέρνηση σε αποδρομή, υπό αίρεση και προθεσμία λόγω Πάνου Καμμένου, χωρίς μάλιστα να έχει, σύμφωνα με τα ποσοστά που του δίνουν όλες οι δημοσκοπήσεις (περί το 20%), ούτε καν ουσιαστική λαϊκή νομιμοποίηση για κάτι τέτοιο.
Συνεπώς η αλήθεια είναι ότι μετά τα στραπάτσα με την “καθαρή” έξοδο, το Μακεδονικό, την παραίτηση Κοτζιά, τον καταποντισμό των Τραπεζών, τις απειλές του Καμμένου, στους Τσιπροπαππάδες δεν του απόμεινε πια τίποτα άλλο για να πάει σε εκλογές, εκτός από την συνταγματική αναθεώρηση.
Μ’ αυτόν τον τρόπο, πιστεύει ο κουτοπόνηρος πολιτικά κ. Παππάς ότι θα μπορέσουν να αποπροσανατολίσουν τον κόσμο, να στήσουν παγίδες (για πολλοστή αποτυχημένη επίσης φορά) στα κόμματα της αντιπολίτευσης για να τις εκμεταλλευτούν προς όφελός τους, και τέλος-τέλος, για να βρούν πρόθυμους να αντικαταστήσουν τη δεδομένη στιγμή τον Πάνο Καμμένο. Γι’ αυτό και έστειλαν επιστολή, εκτός από τους Παπακώστα και Νικολόπουλο που υποτίθεται ότι είναι αρχηγοί κοινοβουλευτικών κομμάτων, και στους Θεοχαρόπουλο και Παπανδρέου, οι οποίοι τώρα δεν έχουν αυτοτελή κοινοβουλευτικά κόμματα, αλλά στεγάζονται κάτω από την ενιαία Δημοκρατική Συμπαράταξη. Σε διαφορετική περίπτωση θα έπρεπε να στείλουν και στους άλλους αρχηγούς κομμάτων όπως ΛΑΕ, Τζήμερο, κόμμα κυνηγών κ.λ.π. (δεν μπορείς διάολε να στέλνεις το Σύνταγμα για διαβούλευση στην συνδικαλιστική οργάνωση Κολοπετεινίτσας και να αγνοείς πολιτικά κόμματα, έστω και εξωκοινοβουλευτικά που πήραν σχεδόν το 3% των Ελλήνων ψηφοφόρων στις εκλογές!). Δεν τους έχουν στείλει όμως επιστολή διότι αυτά «καλέ» είναι μεν κόμματα, χωρίς όμως κοινοβουλευτική εκπροσώπηση, οπότε τι να τους κάνεις, αφού δεν μπορούν να σου προσφέρουν κοινοβουλευτική αντικατάσταση και υποκατάσταση (βουλευτές erzatzs** δηλαδή) σε περίπτωση που φύγει ο Καμμένος. Είναι φανερό λοιπόν ότι, ενεργώντας έτσι, δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να «δουλεύουν» τον κόσμο ψιλό γαζί και μάλιστα κυνικά και απροκάλυπτα, δηλαδή εντελώς ξεδιάντροπα.
Και εάν και πάλι δεν πιστεύετε ούτε εμένα ούτε τον κ. Χρυσόγονο, διαβάστε έναν άλλο πραγματικό λόγο για τον οποίο έρχεται τώρα στο προσκήνιο από τους Συριζαίους η αναθεώρηση και τι ακριβώς εξυπηρετεί. Διά στόματος λοιπόν του έτερου συνταγματολόγου του Σύριζα, Γεώργιου Κατρούγκαλου, καθηγητή Δημοσίου δικαίου στο Δημοκρίτειο πανεπιστήμιο Θράκης, βουλευτή του Σύριζα και υπουργού της κυβέρνησης Συριζανέλ, όπως διατυπώθηκε πρόσφατα σε δημόσια συζήτηση που έγινε στις 20-10-2018 στο Ιδρυμα Κων. Τσάκου, μαθαίνουμε ότι (sic): «Ανεξάρτητα εάν πετύχει η συνταγματική αναθεώρηση του Σύριζα, το σημαντικό είναι να ματαιώσουμε τα σχέδια της ΝΔ για μια δεκαετία να αναθεωρήσει το Σύνταγμα, λόγω της συνταγματικής απαγόρευσης να εκκινήσει διαδικασία για πέντε χρόνια». Προσέξτε την ακριβή διατύπωση: Το σημαντικό δεν είναι η συνταγματική αναθεώρηση (όπως επαγγέλλεται ψευδέστατα ο Σύριζα και που προφανώς γίνεται για τους παραπάνω ιδιοτελείς λόγους), αλλά το σημαντικό είναι να υπονομεύσουμε την πολιτική και «κυβερνησιμότητα» της επόμενης κυβέρνησης (που κατά τον κ. Κατρούγκαλο θα είναι σίγουρα της ΝΔ). Ουδόλως λοιπόν ενδιαφέρει τους Συριζαίους η συνταγματική αναθεώρηση, αλλά εκείνο που τους νοιάζει είναι το πώς συνειδητά θα στήσουν παγίδες στην επόμενη κυβέρνηση ή μάλλον στις κυβερνήσεις της επόμενης δεκαετίας. Να αφαιρέσουν δηλαδή εξεπίτηδες από τις επόμενες δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις, οι οποίες μπορεί να αναδειχθούν και με μεγάλα ποσοστά λαϊκής αποδοχής (και όχι με το 20% που έχει σήμερα ο Σύριζα), τη δυνατότητα να εφαρμόσουν εκείνες το Ελληνικό Σύνταγμα. Να τους στερήσει δηλαδή, με προγενέστερες πράξεις δολιοφθοράς, ουσιαστικά τη δεδηλωμένη, δηλαδή το δικαίωμά τους να κυβερνούν. Και το λέει επίσης έτσι ωμά και ξεδιάντροπα!
Και το Σύνταγμα λοιπόν, στην υπηρεσία του αχαλίνωτου Συριζαϊκού πολιτικού κυνισμού και της Συριζαϊκής χρησιμοθηρίας. Εδώ θα μου πείτε, χρησιμοποίησαν τα εθνικά θέματα και θα «κολώσουν» στο Σύνταγμα. Το οποίο, ούτως ή άλλως, οι κατά τον πρωθυπουργό «κάθε λέξη του Συντάγματος», στα τέσσερα περίπου χρόνια της θητείας τους το έκαναν σουρωτήρι και αν μπορούσαν θα το αντικαθιστούσαν ευχαρίστως με άλλο, Μαδουρικής κοπής, εμπνεύσεως και προελεύσεως.
* Για την επίσης μη σοβαρή πολιτικά πρόταση του κ. Τσίπρα για «σολομώντεια λύση», όπως διαβάζουμε, στον τρόπο εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας και στην πολιτειακή επικινδυνότητά της, ελπίζουμε να μας δοθεί η δυνατότητα να ασχοληθούμε, λόγω χώρου, σε μελλοντικό μας σημείωμα.
** υποκατάστατα.
Καραγιάννης Θανάσης, δικηγόρος Ηρακλείου
