Του Δημήτρη Καρατζάνη
Τέσσερις είναι οι στρατηγικοί στόχοι του προέδρου Ερντογάν στο σκληρό πόκερ που έχει εμπλακεί στα πολλαπλά μέτωπα της περιοχής του ,όπως η Συρία,το προσφυγικό , η Aνατολικη Μεσόγειος και το Αιγαίο Στη Συρία , κορυφαία προτεραιότητα του Τούρκου προέδρου αποτελεί η δημιουργία μιας ζώνης ασφαλείας ικανού βάθους στα σύνορα του με τη χώρα αυτή , όπου θα εγκατασταθούν οι Σύροι πρόσφυγες που σήμερα βρίσκονται στην Τουρκία.
Οι υποδομές που απαιτούνται στη ζώνη αυτή -κατα τον ίδιο - πρέπει να χρηματοδοτηθούν από την ΕΕ ως αντιστάθμισμα της Τουρκικής συνεισφοράς στο προσφυγικό πρόβλημα . Τόσο όμως ο έλεγχος όσο και η διοίκηση της περιοχής θα ασκούνται από τις τουρκικές δυνάμεις
Η επίτευξη αυτής της λύσης είναι ζωτικής σημασίας για την Τουρκία ,καθώς απομακρύνει το σενάριο της δημιουργίας μιας αυτόνομης Κουρδικής περιοχής -όπως έχει συμβεί στο Ιρακ -στα σύνορα της ,ενώ μακροπρόθεσμα, μπορεί να επιτευχθεί και ,η αλλοίωση της πληθυσμιακής σύνθεσης της περιοχής επ ωφελεία της .
Η υλοποίηση της όμως,προσκρούει , στα συμφέροντα των ΗΠΑ στην περιοχή ,που , θα πρέπει να ''θυσιάσουν'' τον σημαντικότερο και πιο αξιόπιστο σύμμαχο τους στον πόλεμο κατά του ISIS ,τους Κούρδους της Συρίας
Θα κάνουν αυτή τη ''χάρη'' στον Ερντογάν οι Αμερικανοί ; Δύσκολη η απάντηση .Οχι μόνο για την πολυπλοκότητα του προβλήματος και τα όσα έχουν συμβεί το τελευταίο διάστημα στη σχέση τους με την Τουρκία ( S-400, F-35 ,κλπ) ,αλλά και λόγω του εντελώς απρόβλεπτου χαρακτήρα των δύο προέδρων Τραμπ και Ερντογάν ..
Σε ότι αφορά το προσφυγικό, ο Τούρκος πρόεδρος της τελευταίες μέρες, έχει υιοθετήσει τον ανοιχτό εκβιασμό προς την ΕΕ, απειλώντας την με άνοιγμα της προσφυγικής στρόφιγγας ,εαν δεν λάβει συγκεκριμένα οικονομικά και πολιτικά ανταλλάγματα , για τον ρόλο της χώρας του ως ανάχωμα στην προσφυγική πλημμυρίδα προς την Ευρώπη..
Ανάλογο εκβιασμό επιχειρεί η Αγκυρα και στην Ανατολική Μεσόγειο ,όπου , εδώ και μήνες βρίσκεται σε εξέλιξη ένας θαλάσσιος ''Αττίλας'' κατά της Κύπρου και προβάλλεται έντονα και από τα πιο επίσημα χείλη η αξιίωση της επί '' ίσοις όροις'' εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων φυσικού αερίου της Κυπριακής ΑΟΖ ως προαπαιτούμενο για την έναρξη των νέων συνομιλιών στο Κυπριακό .
Εξίσου επιθετική και θρασεία είναι η Τουρκική στάση και στο Αιγαίο, όπου, δεν μιλάμε πια για πολλαπλασιασμό των παραβιάσεων του θαλάσσιου και εναέριου χώρου μας ή την αμφισβήτηση του Καστελόριζου, αλλά για την διχοτόμηση όλου του Αιγαιακού χώρου, όπως φάνηκε στο χάρτη της ''γαλάζιας πατρίδας''του Ερντογάν που είδαμε αναρτημένο στο Πανεπιστήμιο των Ενόπλων Δυνάμεων και μπρος στον οποίο μάλιστα ''πόζαρε'' χαμογελαστός ο τούρκος πρόεδρος.
Πόσους απο τους .παραπάνω στρατηγικούς στόχους και σε ποιο ποσοστό είναι σε θέση να επιτύχει ο Ερντογάν, είναι μια ερώτηση που δύσκολα μπορεί ν απαντηθεί, λόγω της πολλαπλών μεταβλητών και της φύσης τους.
Εκείνο όμως που εμείς οφείλουμε να έχουμε διαρκώς στο νου μας , είναι η ενίσχυση με κάθε τρόπο της αποτρεπτική μας ισχύος.Της ικανότητας μας δηλαδή να καταφέρομε τιμωρητικό πλήγμα στον εχθρό ,βαρύτερο από τα πιθανά κέρδη που θα αποκομίσει εκείνος από το εγχείρημα του..
Γιατί μπορούμε μετά βεβαιότητας να πούμε, ότι κύρια πηγή της διαρκώς αύξανόμενης τουρκικής πίεσης πάνω μας τα τελευταία χρόνια, είναι η συνεχής διεύρυνση της διαφοράς ισχύος , ανάμεσα στις δυο χώρες..
Πριν λίγο καιρό, ο τότε υπουργός Αμυνας κ. Αποστολάκης είχε προβεί σε μια επισήμανση ,που δεν ξέρομε πόσο σοβαρά λαμβάνεται υπόψη ΄
Την κρίσιμη στιγμή '',είχε πει ο ναύαρχος,''θα είμαστε μόνοι ''..
Τουλάχιστον ,ας είμαστε επαρκώς προετοιμασμένοι σε όλα τα επίπεδα,θα προσθέταμε
