Γιώργος Πανταγιάς

Αντί να προχωρήσει στον δρόμο των τολμηρών αλλαγών, παραμένοντας ζωντανός πολιτικός οργανισμός εκφυλίστηκε σε απολίτικο σχήμα.

Αντί η επιρροή και η απήχηση του Αλέξη Τσίπρα να συντηρείται και να διευρύνεται, εισπράττοντας τη φυσιολογική κυβερνητική φθορά, συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Υποχωρεί.

Η ισχύς του πραγματισμού επιδρά καταλυτικά στην απόκτηση αυθεντικής σχέσης με τη ζώσα πραγματικότητα

Η αποτίμηση των δύο χρόνων διακυβέρνησης Κυριάκου Μητσοτάκη δεν θα έχει τον απαραίτητο βαθμό αντικειμενικότητας αν παγιδεύεται σε διθυράμβους ή καταστροφολογία

Στην εποχή της πανδημίας κερδίζει εκείνος που κάνει τα αυτονόητα, ακόμη κι αν δεν έχει άριστες επιδόσεις.

Πού οφείλεται, άραγε, η αποδεδειγμένη πλέον κυριαρχία του;

ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝ.ΑΛ. χάνουν στο πεδίο του πολιτικού ανταγωνισμού, διότι πολιτεύονται εκτός κοινωνικής, οικονομικής, και πολιτικής πραγματικότητας.

Είκοσι πέντε χρόνια μετά το θάνατό του, ο Ανδρέας Παπανδρέου εξακολουθεί να αποτελεί πρόσωπο αναφοράς.

Έπειτα από δύο απανωτές κρίσεις -οικονομική και υγειονομική- η ελληνική κοινωνία βρίσκεται σε στάση αναμονής.

"Στο πεδίο του πολιτικού ανταγωνισμού η αναμέτρηση διεξάγεται με όρους ρεαλισμού. Αργά, αλλά σταθερά, αποκρυσταλλώνεται μια νέα συνειδητοποίηση. Ο πραγματισμός κερδίζει έδαφος σε όλα τα επίπεδα"

Η επεξεργασία και η θεμελίωση εύστοχης και αποτελεσματικής στρατηγικής είναι συνυφασμένη με την ανάγνωση και τη μελέτη των δεδομένων της κάθε περιόδου.

Η ασυμμετρία με τον χρόνο αφήνει πίσω εκείνους που την υπηρετούν. Αντιθέτως, η προβολή στον παρόντα και μέλλοντα χρόνο ενδυναμώνει την πολιτική αξία των πρωταγωνιστών.

Με το να επικαλείσαι κάτι που δεν είσαι δεν επιτυγχάνεις το παραμικρό.

Η σοβαρότητα, η περίσκεψη και η επίγνωση διαρκώς υποχωρούν. Το χειρότερο δε είναι ότι οι σκεπτόμενοι και οι επαΐοντες δεν βρίσκονται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος μας

Το έλλειμμα πολιτικής και διαχειριστικής επάρκειας εμφανίζεται έντονο, τόσο στον χώρο της συμπολίτευσης όσο και της αντιπολίτευσης.

Ο προσανατολισμός της χώρας προσομοίαζε πάντα με την κίνηση του εκκρεμούς

Το διαπιστώνουμε όπου κι αν στρέψουμε τη ματιά μας.

Οι πολιτικές αυθαιρεσίες Τσίπρα και Γεννηματά είναι προφανείς

Στην πολιτική οι ιδέες γονιμοποιούνται στον βαθμό που εναρμονίζονται με τη συγκυρία. Και πρωτίστως με τις ανάγκες που έρχονται να καλύψουν

Σε ολόκληρο τον κόσμο η επόμενη μέρα θα είναι μια σκληρή δοκιμασία για όλους.

Η κρίση εκπροσώπησης που αντιμετωπίζουν σήμερα τα άλλοτε κραταιά κόμματα δεν είναι πρόσκαιρη.

Οι κοινωνίες, και μάλιστα οι δυτικές, συμπεριφέρονται σαν το εκκρεμές. Άλλοτε, ακολουθούν προοδευτικό δρόμο. Και άλλοτε συντηρητικό. Η κίνησή τους δεν γίνεται σε πολιτικό κενό. 

Τα προβλήματα τα οποία προκύπτουν έχουν βαθύτερες ρίζες. Δεν αποτυπώνουν μόνο τις δυσλειτουργίες στη διαχείριση των τρεχουσών υποθέσεων.

Παρακολουθώντας σήμερα την απροσδόκητη απήχηση των Πρασίνων της Γερμανίας εκτιμώ ότι δεν είναι τυχαία . Δεν πρόκειται για κάποια ανεξήγητη στροφή των πολιτών. Και πολύ περισσότερο δεν αντανακλά εφήμερες αναζητήσεις.

Οι εθνικοί εγωισμοί συντηρούν το τείχος της διαίρεσης

"Η πλειονότητα της παραδοσιακής πολιτικής τάξης αντιμετωπίζει την οικολογική κρίση ως ένα δευτερεύον ζήτημα. Αδυνατεί να καταλάβει τη σημασία και την επίδρασή της στη ζωή μας"

"Η υπεράσπιση των εθνικών συμφερόντων αναμφίβολα συνιστά σύνθετη και απαιτητική υπόθεση"

Η αλήθεια είναι πως το οίκημα του μεταπολιτευτικού πολιτικού συστήματος, το οποίο στεγάζει τις κυρίαρχες  αντιλήψεις εδώ και πάρα πολλά χρόνια, δεν φλέγεται. Ωστόσο δεν παύει να είναι πλέον στοιχειωμένο.

Ο θανατηφόρος κορωνοϊός εύλογα έγινε αντικείμενο μελέτης και έρευνας των ειδικών. Το ίδιο και ο τρόπος καταπολέμησής του.

Ο πρώην Πρωθυπουργός σ’ όλη τη διάρκεια της πολύχρονης πολιτικής του διαδρομής έχει αποδείξει ότι νους και καρδιά δε χωρίζονται όπως πολλοί πιστεύουν, με σινικά τείχη

Οι εκπρόσωποι της πολιτικής τάξης, της επιστημονικής κοινότητας, των κοινωνικών φορέων, οι ίδιοι οι πολίτες. Αν θέλουμε να δούμε την αλήθεια, εύκολα διαπιστώνουμε πως δεν είναι μόνο στραβός ο γιαλός αλλά στραβά αρμενίζουμε.

Δεν σφυρίζουν μόνο αδιάφορα αλλά και δηλώνουν  σε όλους τους τόνους πως κουράστηκαν και δεν αντέχουν άλλο.

Η αξία στην πολιτική δεν προσμετράται με έναν ακατάλληλο  εξοπλισμό ιδεοληψιών, αγκυλώσεων και συντηρητισμού

Η αποκαλούμενη «Πράσινη Συμφωνία» μπορεί να μη συνιστά μεγάλη επαναστατική τομή. Όμως δεν παύει να είναι ένα φιλόδοξο σχέδιο, το οποίο έχει τη δυνατότητα να συμβάλλει σημαντικά στη σταδιακή υπέρβαση των προβλημάτων εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής.

Η πλειονότητα της πολιτικής τάξης , της επιστημονικής κοινότητας, καθώς και οι διάφοροι εκπρόσωποι των ΜΜΕ, δείχνουν να έχουν χάσει το μέτρο

Η αλήθεια είναι ότι στην εγχώρια πολιτική σκηνή η πραγματικότητα είναι σύνθετη  Δεν είναι μονοδιάστατη .Ούτε αρκούν τα παλιά εργαλεία για να την κατανοήσουμε.

Μολονότι ο Αλέξης Τσίπρας απέφυγε να δώσει ακριβές στίγμα των προθέσεων και των προσανατολισμών του, ο διακηρυγμένος στόχος της μετεξέλιξης του ΣΥΡΙΖΑ ήταν αναμενόμενο να τροφοδοτήσει αρκετές συζητήσεις και εικασίες.

Οι διάφοροι εκπρόσωποί μας εξακολουθούν να πολιτεύονται εκτός πραγματικότητας - υγειονομικής, οικονομικής, κοινωνικής.

Ο ορυμαγδός των αποκαλύψεων για τον βίο και την πολιτεία ενός παιδεραστή προκαλεί ναυτία. Το χειρότερο είναι ότι τμήμα της πολιτικής τάξης δείχνει να διακατέχεται από τα πιο άγρια και σκοτεινά ένστικτα της ανθρώπινης ύπαρξης

Τα  καίρια ερωτήματα που  τίθενται είναι: οι σημερινοί πρωταγωνιστές έχουν τα ηγετικά προσόντα και επαρκείς ικανότητες που απαιτούνται; Διαθέτουν συγκροτημένο σχέδιο για τα προβλήματα και τις προοπτικές της χώρας;

Στο πεδίο της πολιτικής διαπιστώνουμε την αδυναμία πολλών να κοιτάζουν μακριά

Και η απορία του αμείμνηστου Σουηδού πρωθυπουργού

"Η επικράτηση του Κυριάκου Μητσοτάκη ούτε τυχαία είναι ούτε παράδοξη. Η αποδοχή που απολαμβάνει δεν είναι αποτέλεσμα κάποιας διαστροφής των πολιτών. Εύκολα ερμηνεύεται"

Αναμφίβολα, η πανδημία δεν στρέφεται μονάχα κατά της ανθρώπινης ύπαρξης.

Οι διερευνητικές συνομιλίες ήταν και παραμένουν αχτίδα φωτός στις ελληνοτουρκικές σχέσεις.

Επειδή στην πολιτική ο λόγος είναι εκδοχή της πράξης ο συγχρονισμός του με την εποχή μας, συνιστά ζωτική προτεραιότητα.

Οι αποκαλύψεις της Σοφίας Μπεκατώρου υπήρξαν καταλυτικές. Μεταξύ άλλων, τραβήχτηκαν, επιτέλους, οι κουρτίνες στην άκρη, ρίχνοντας άπλετο φως στη σεξουαλική βία.

Η δυσαρμονία είναι υπαρκτή και έντονη.

Το εγχείρημα δεν είναι καινούργιο. Εκδηλώθηκε πριν από χρόνια στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ.

Το εγχώριο πολιτικό σύστημα δυσκολεύεται να εναρμονιστεί με τις ανάγκες και τις απαιτήσεις της εποχής. Στην πλειονότητά του φαίνεται να έχει αγκυροβολήσει στο χθες