Από την πρώτη μέρα του πολέμου καταγράφει τόσο με το φωτογραφικό της φακό, όσο και στο ημερολόγιό της, την καθημερινότητα της ίδιας, της οικογένειάς της και των πολλών κατοίκων του Κιέβου που περνούν πολλές ώρες της ημέρας στα αυτοσχέδια καταφύγια στα υπόγεια των σπιτιών τους.
Ημέρα 1
«Είναι αδύνατον να είσαι έτοιμος όσο κι αν έχεις προετοιμαστεί. Η Ρωσία επιτέθηκε στην Ουκρανία σήμερα τα ξημερώματα, σε μια άλλη περιοχή. όλη τη μέρα η οικογένειά μου κι εγώ δουλέψαμε για να φτιάξουμε ένα καταφύγιο στο υπόγειο του σπιτιού της μητέρας μου».
Ημέρα 3
«Η νύχτα ήταν πολύ δύσκολη, σχεδόν δεν κοιμήθηκα καθόλου. Ακούμε εκρήξεις και πυροβολισμούς τις τελευταίες 24 ώρες ασταμάτητα. Όμως είμαστε ακόμη καλά. Είμαστε ασφαλείς. Σας παρακαλώ να εκτιμάτε την ειρήνη».
Ημέρα 4
«Σήμερα κατάφερα να κάνω ένα ντους και φάγαμε όλοι πάνω στο τραπέζι και όχι κάτω από αυτό. Στο Κίεβο έχει ήλιο και ένα οικογενειακό γεύμα είναι ανυπολόγιστης αξίας. Προετοιμαζόμαστε για απαγόρευση κυκλοφορίας τις επόμενες δύο μέρες. Θα είμαστε καλά, δεν έχουμε επιλογή».
Ημέρα 5
«Είναι ένα έγκλημα εναντίον της ανθρωπότητας. Στο Χάρκοβο βομβαρδίζουν κατοικημένες περιοχές. Πολλοί άμαχοι σκοτώθηκαν. Πρέπει να δώσουμε αίμα, η μαμά μου έχει ομάδα ΑΒ, αλλά στο νοσοκομείο δεν έχουν άλλα δοχεία. Επιστρέφουμε στο καταφύγιο. Όταν χτυπούν οι σειρήνες βάζουμε τα στρώματα πάνω από τα κεφάλια μας. Ο αδελφός μου λέει συνέχεια "Ας ελπίσουμε'. Είναι 14 ετών».
Ημέρα 6
«Δεν φοβάμαι πια. Και έμαθα να ξεχωρίζω το θόρυβο από διαφορετικά είδη εκρήξεων. Η ώρα περνάει πολύ αργά».
Ημέρα 8
«Επειδή κοιμόμαστε ελάχιστα, η μέρα φαίνεται ατελείωτη. Το ημερολόγιο με βοηθάει να ξέρω τι μέρα και τι ώρα είναι. Δεν θυμάμαι πώς ήταν η ζωή πριν. Νομίζω ότι είμαστε εδώ για πάντα».
Ημέρα 9
«Χθες ήταν η πιο δύσκολη μέρα από τη στιγμή που άρχισε ο πόλεμος. Διαφωνήσαμε στην οικογένεια. Κάποιος είπε ότι πρέπει να φύγουμε, άλλοι ήθελαν να μείνουμε. Δεν μπορούμε να χωριστούμε, ό,τι κι αν συμβεί. Αποφασίσαμε να μείνουμε στο Κίεβο».
Ημέρα 10
«Συνειδητοποιώ ότι δεν θυμάμαι πώς ήταν να περπατάς και να κοιμάσαι χωρίς παπούτσια. Μάλλον γεννήθηκα φορώντας παπούτσια. Σε περίπτωση που χρειαστεί να εκκενώσεις πολύ γρήγορα, πρέπει να είσαι πανέτοιμος. Γι αυτό φοράμε συνέχεια τα παλτά μας».
Ημέρα 11
«Σήμερα το πρωί χιόνιζε και νόμιζα ότι ήταν στάχτες. Η Άνοιξη φέτος είναι κρύα στο Κίεβο. Σκεφτόμουν πολύ τη φωτογραφία σήμερα. Αν χρειαζόμαστε πραγματικές φωτογραφίες που θα ραγίζουν καρδιές».
Φωτογραφίες από Lisa Bukreyeva/Instagram
