«Τίτλοι τέλους» φαίνεται ότι πέφτουν για το μοναδικής αξίας οικοσύστημα του δάσους της Δαδιάς, στον Έβρο, αφού, τουλάχιστον όπως εξελίσσεται αυτήν τη στιγμή η κατάσταση και με τις φλόγες να καίνε πλέον και το μικρό πυρήνα του, όλες οι ελπίδες έχουν στραφεί σε μία δυνατή βροχόπτωση, η οποία, ωστόσο, με βάση τις μετεωρολογικές προβλέψεις, δεν αναμένεται τις επόμενες ημέρες για την περιοχή.
Αυτή τουλάχιστον είναι η εκτίμηση του Διευθυντή Δασών Έβρου, Πέτρου Ανθόπουλου, ο οποίος, μιλώντας στο ethnos.gr, σημείωσε ότι οι συντονιστές της επιχείρησης κατάσβεσης αποφάσισαν από την αρχή να ρίξουν το μεγάλο βάρος στη νοτιότερη πλευρά του νομού, όπου υπάρχουν περισσότεροι οικισμοί, με αποτέλεσμα στο δάσος της Δαδιάς να επιχειρούν μικρότερες δυνάμεις.
«Όπως βλέπουμε να εξελίσσεται η κατάσταση, δυστυχώς, μάλλον θα πρέπει να περιμένουμε να… βρέξει, για να σβήσει η φωτιά. Νομίζω ότι δε θα καταστεί δυνατό να σωθεί ούτε ο μικρός πυρήνας αυτού του μοναδικού οικοσυστήματος. Φαίνεται ότι θα τον χάσουμε και αυτόν. Από τις 21 Αυγούστου, που πήρε εδώ η φωτιά διαστάσεις, αποφασίστηκε να δοθεί το βάρος της κατάσβεσης στο νοτιότερο τμήμα του Έβρου, όπου υπάρχουν πολλοί οικισμοί και άφησαν το δάσος. Το ίδιο έγινε και τις τελευταίες τρεις–τέσσερις ημέρες, όταν η φωτιά έφτασε στη Γιάννουλη και στα άλλα χωριά. Αν επενέβαιναν εδώ περισσότερες δυνάμεις και πιο δυναμικά, πιθανότατα θα είχαν καταφέρει να περιορίσουν την καταστροφή. Εμείς ανοίγαμε δρόμους και αντιπυρικές, όμως, δεν υπήρχαν οι δυνάμεις, για να μας υποστηρίξουν. Το αποτέλεσμα ήταν να έχουμε αυτήν την τεράστια καταστροφή σε αυτό το μεγάλης αξίας οικοσύστημα. Νομίζω ότι έπρεπε να γίνει από τα κεντρικά καλύτερος συντονισμός, ώστε να καταστεί δυνατό να σωθεί το δάσος της Δαδιάς», τονίζει στο ethnos.gr κ. Ανθόπουλος.
Η επόμενη ημέρα απαιτεί πολύ και επιστημονική δουλειά
Σε ό,τι αφορά την επόμενη ημέρα για το τεράστιας οικολογικής σημασίας για ολόκληρη την Ευρώπη δάσος της Δαδιάς, ο διευθυντής Δασών Έβρου σημειώνει ότι απαιτείται πολύ μεγάλη προσπάθεια και η συνδρομή ειδικών επιστημόνων, προκειμένου να παρουσιάσει μετά από χρόνια ένα μέρος -μικρό ή μεγάλο- από την εικόνα που είχε πριν την καταστροφή.
Στηρίζει τη συγκρατημένη αισιοδοξία του στο γεγονός ότι έχουν απομείνει κάποιες νησίδες πρασίνου μέσα στις καμένες εκτάσεις, στις οποίες, αν δοθεί η κατάλληλη προσοχή και κινηθούν με μεθοδικότητα οι αρμόδιοι, ίσως αποτελέσουν τόπο συγκέντρωσης έστω και ενός μέρους της πανίδας που είχε, αλλά και τη βάση για να αναγεννηθεί το δάσος στο μέλλον.
«Δεν υιοθετώ τις απόψεις ότι θα χρειαστούν 150 χρόνια, προκειμένου να αναγεννηθεί το δάσος. Σίγουρα η καταστροφή είναι πολύ μεγάλη και κανένας δεν μπορεί να ξέρει, αν θα επιστρέψουν εδώ τα πουλιά ή έστω ένα μέρος τους. Όμως, έχουν απομείνει νησίδες πρασίνου που δημιουργούν ελπίδες. Χρειάζεται συστηματική παρακολούθηση των πουλιών, στελέχωση των υπηρεσιών και πολύ μεγάλη βοήθεια από τους επιστήμονες, για να μη χάσουμε οριστικά το οικοσύστημα. Πέρυσι κάηκε ένα σημαντικό μέρος του μεγάλου πυρήνα του δάσους. Έγιναν διάφορες ουσιαστικές παρεμβάσεις και είδαμε κάποιο αποτέλεσμα. Βέβαια, τώρα η καταστροφή είναι πολλαπλάσιου βαθμού. Αν και η κατάσταση δε μας επιτρέπει να είμαστε αισιόδοξοι, θα πρέπει να διατηρήσουμε ένα βαθμό αισιοδοξίας, κυρίως για το καλό της τοπικής κοινωνίας και της τοπικής οικονομίας», υποστηρίζει ο κ. Ανθόπουλος.
