Ο αστυνομικός, του οποίου η φωτογραφία του να κρατά στα χέρια του τη μικρή Λυδία, στην υπόθεση στα Γλυκά Νερά, συγκίνησε το Πανελλήνιο, παντρεύτηκε την αγαπημένη του, έπειτα από έξι χρόνια σχέσης.
Ο Χρήστος Βαρδίκος μίλησε στο Live News τόσο για την ξεχωριστή ημέρα του γάμου του, αλλά και για τη συγκλονιστική στιγμή που κράτησε στα χέρια του το μωρό της άτυχης Καρολάιν και για τα συναισθήματά του.
Όπως τόνισε σχετικά με τον γάμο του: “Ήμουν με τη σύντροφό μου τα τελευταία σχεδόν 6 χρόνια μαζί, το αμέσως επόμενο βήμα είναι ο γάμος. Η κόρη μου, που είναι 9 ετών, η Κωνσταντίνα, το ζητούσε πολύ, θέλει και αδελφάκια.
Το φυσικό επακόλουθο είναι αυτό που έγινε την Κυριακή. Όλα πήγαν πολύ ωραία, είμαστε όλοι χαρούμενοι, ευτυχισμένοι και όλα καλά. Και σας ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σας”.
Ο γάμος έγινε την Κυριακή το απόγευμα στο εξωκκλήσι της Αγίας Δύναμης στα Σπάτα, ο αστυνομικός έπλεε σε πελάγη ευτυχίας, πάντοτε υπό τη συνοδεία της εννιάχρονης κόρης του.
Τι είπε για τη στιγμή που πήρε στην αγκαλιά του τη Λυδία
“Κλήθηκα να διαχειριστώ το πιο δύσκολο περιστατικό στην υπηρεσιακή μου ζωή, συναισθηματικά πάντα μιλάω, ακόμη το διαχειρίζομαι. Προσπαθώ να το αφήσω πίσω μου, όσο μπορεί να μείνει πίσω μου.
Η σκέψη μου είναι ανά διαστήματα σας λέω στη Λυδία, θα ήθελα πραγματικά κάποια στιγμή να τη δω να έχει μεγαλώσει, να έχει γίνει γυναίκα, να έχει γίνει κοπέλα και να είναι ευτυχισμένη” εξομολογείται ο Χρήστος Βαρδίκος.
“Πραγματικά θα ήθελα να το δω αυτό. Είναι σαν μια πληγή που όσο την πειράζεις σε ενοχλεί. Εγώ το μόνο που εύχομαι, τίποτα άλλο, είναι η Λυδία να μεγαλώσει, να είναι ευτυχισμένη και να είναι όλα καλά” πρόσθεσε μιλώντας στο Live News.
Η εικόνα του απροστάτευτου μωρού δίπλα στη νεκρή μητέρα του τον έχει συγκλονίσει και αυτόν. Όπως δηλώνει, είχε την ατυχία, την τύχη να είναι αυτός εκείνη τη στιγμή εκεί: “Σίγουρα, το περιστατικό αυτό, αυτή η φωτογραφία, συγκίνησε τον κόσμο.
“Εντάξει, είναι η δύναμη της εικόνας, ήταν μια αυθόρμητη φωτογραφία. Ο καθένας στη θέση μου πιστεύω, είτε αστυνομικός ήταν, είτε πολίτης, ο οποιοσδήποτε άνθρωπος να ήταν στη θέση μου θα έκανε ακριβώς το ίδιο πράγμα. Τίποτα λιγότερο. Απλά είχα την τύχη, την ατυχία να είμαι εγώ εκείνη τη στιγμή εκεί”.
