Tα τελευταία 100 χρόνια υπήρχε συγκεκριμένη μέθοδος που χρησιμοποιείτο από επιστήμονες και τη βιομηχανία οπτικοποίησης, υφασμάτων και βαφών, για την περιγραφή του πώς ξεχωρίζει το ανθρώπινο μάτι το ένα χρώμα από το άλλο.
Νέα μελέτη “διορθώνει σημαντικό σφάλμα”.
Η μοντελοποίηση της ανθρώπινης αντίληψης χρωμάτων, επιτρέπει την αυτοματοποίηση των εργασιών επεξεργασίας εικόνας, γραφικών υπολογιστή και οπτικοποίησης. Ωστόσο, όσα ξέραμε μέχρι σήμερα βασίστηκαν σε ένα λάθος.
Οι επιστήμονες συνδύασαν ψυχολογία, βιολογία και μαθηματικά, για τη μελέτη της οποίας τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν πριν λίγες ημέρες. Αναφέρουν ότι αυτό που ανακάλυψαν "έχει τη δυνατότητα να ενισχύσει την οπτικοποίηση επιστημονικών δεδομένων, να βελτιώσει τις τηλεοράσεις και να επαναπροσαρμόσει τις βιομηχανίες των υφασμάτων και των βαφών”.
"Η έρευνά μας δείχνει ότι το τρέχον μαθηματικό μοντέλο του τρόπου με τον οποίο το μάτι αντιλαμβάνεται τις χρωματικές διαφορές είναι εσφαλμένο. Αυτό το μοντέλο προτάθηκε από τον Bernhard Riemann και αναπτύχθηκε από τους Hermann von Helmholtz και Erwin Schrödinger -όλοι γίγαντες στα μαθηματικά και τη φυσική. Αποδεικνύεται ότι το λάθος που έκανε ο πρώτος (Reimann) ήταν λίγο πολύ το όνειρο κάθε επιστήμονα” σημείωσε η κύρια συγγραφέας της μελέτης, επιστήμονας υπολογιστών με υπόβαθρο στα μαθηματικά, Roxana Bujack".
“Το υποτιθέμενο σχήμα του χρωματικού χώρου του ματιού, απαιτεί αλλαγή στη δομή του, αφού η γεωμετρία του Riemann υπερεκτιμά την αντίληψη μεγάλων χρωματικών διαφορών”
“Αυτό συμβαίνει γιατί οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται ότι μια μεγάλη διαφορά στο χρώμα είναι μικρότερη από το άθροισμα που θα παίρνατε -αν αθροίζατε μικρές διαφορές στο χρώμα που βρίσκονται ανάμεσα σε δύο ευρέως διαχωρισμένες αποχρώσεις”.
Η ιδέα της ομάδας της Dr. Bujack ήταν να αναπτύξει αλγόριθμο που θα βελτιώνει αυτόματα τους έγχρωμους χάρτες, για την οπτικοποίηση δεδομένων -ώστε να γίνονται καλύτερα κατανοητοί και ερμηνεύσιμοι. Όλοι εξεπλάγησαν όταν εντόπισαν το λάθος του Reimann (στην εφαρμογή της γεωμετρίας που επιτρέπει την γενίκευση ευθειών γραμμών, σε καμπύλες επιφάνειες).
Για τη δημιουργία βιομηχανικών προτύπων, χρειάζεται ένα ακριβές μαθηματικό μοντέλο αντιληπτού χρωματικού χώρου. Οι πρώτες απόπειρες χρησιμοποίησαν τη γεωμετρία και μετά τη γεωμετρία Riemann.
Τα μοντέλα σχεδιάζουν το κόκκινο, το πράσινο και το μπλε, στον τρισδιάστατο χώρο. Αυτά είναι τα χρώματα που καταγράφονται πιο έντονα από τους κώνους που ανιχνεύουν το φως στον αμφιβληστροειδή μας και τα χρώματα που συνδυάζονται για να δημιουργήσουν όλες τις εικόνες στην οθόνη του υπολογιστή.
