Για την Κανίσα η ζωή ήταν δύσκολη από την αρχή. Γεννημένη αλμπίνα, όταν ήταν μόλις τεσσάρων μηνών πιάστηκε σε παγίδα λαθροθήρων στο Εθνικό Πάρκο Κρούγκερ της Νότιας Αφρικής με αποτέλεσμα να σκιστεί το στόμα της.
Παγιδευμένη επί τέσσερις ημέρες, αφυδατωμένη και ανήμπορη να φάει εξαιτίας των τραυμάτων της, η Κανίσα διασώθηκε και μεταφέρθηκε σε ένα καταφύγιο στην Μπουμαλάνγκα, βορειοανατολικά του Γιοχάνεσμπουργκ.
Αργότερα μεταφέρθηκε στο κέντρο αποκατάστασης ελεφάντων HERD, όπου και ζει πλέον μαζί με ένα κοπάδι ελεφάντων με αρχηγό τον αρσενικό ελέφαντα Τζαμπουλάνι.
Η ιδρύτρια του HERD, Εϊντίν Ρουντ, δήλωσε ότι η τοποθέτηση παγίδων με θηλιά βρίσκεται σε αύξηση εξαιτίας του ανθρώπινου υπερπληθυσμού και των μειούμενων βιοτόπων της άγριας ζωής.
Οι λαθροθήρες τοποθετούν τις παγίδες για να πιάσουν μεγάλα θηράματα ή μικρότερα ζώα για κατανάλωση ή για πώληση.
Η Ρουντ εξηγεί ακόμη ότι πολλοί ελέφαντες από το ίδιο κοπάδι ήταν επίσης ορφανοί και είχαν μεγαλώσει με τη βοήθεια ανθρώπων.
"Θεωρώ ότι αυτός είναι εν μέρει ο λόγος που δέχονται τα ορφανά, επειδή τους είναι γνώριμη αυτή η αίσθηση", λέει.
Οι αλμπίνοι ελέφαντες είναι σπάνιοι αλλά όσοι έχουν αυτή την πάθηση μπορούν να προσαρμοστούν στο περιβάλλον τους.
Τις μέρες που έχει έντονη ηλιοφάνεια, η Κανίσα, το όνομα της οποίας σημαίνει ηλιαχτίδα στην τοπική διάλεκτο 'τσόνγκα', για να προστατεύσει το δέρμα της βρίσκει σκιά κάτω από τους μεγαλύτερους ελέφαντες.
Αν το κοπάδι επεκταθεί πολύ για τα δεδομένα της περιοχής, τότε η Κανίσα και οι άλλοι ελέφαντες θα αφεθούν και πάλι ελεύθεροι στο φυσικό τους περιβάλλον
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
