Μπροστά στο μέγεθος της κρίσης του κορωνοϊού στη Νέα Υόρκη, ολόκληρα ξενοδοχεία "αφιερώθηκαν" αποκλειστικά στην περίθαλψη ασθενών με covid-19. Οι γιατροί έτρεχαν στα επείγοντα, δοκίμαζαν τα πάντα, ασθενείς χειροτέρευαν και πέθαιναν κατά 10 ή 12 τη μέρα, ο ένας μετά τον άλλο.
Ο Δρ. Σωτήρης Κασσαπίδης εργάζεται στο Νοσοκομείο Mt. Sinai Hospital Queens και στο North Shore Manhattan.
Καλύτερα να μην πείτε σε αυτόν τον πνευμονολόγο και εντατικολόγο ότι ... δε χρειάζεται να ανησυχεί κανείς. Μην του πείτε ότι η κρίση του κορωνοϊού είναι "παραφουσκωμένη" και κατασκευασμένη,
"Αυτό είναι το πιο τραγικό πράγμα που έχω δει στη ζωή μου" - λέει ο Ελληνοαμερικανός γιατρός. "Είναι η Κόλαση σε βιβλικές αναλογίες".
Ένα πράγμα δεν είναι ο κορωνοϊός. Δεν είναι γρίπη.
"Αυτό είναι καταστροφικό. "Γελάει" με τη γρίπη" - λέει ο ίδιος.
Η πυκνοκατοικημένη Νέα Υόρκη αποτέλεσμα ένα εύφορο έδαφος για τον κορωνοϊό, αφού ο κόσμος εξακολουθούσε να παίρνει το μετρό για να πάει στη δουλειά.
Χειρότερα χτύπησε εκείνους που είναι αρκετά φτωχοί για να μετακινηθούν και δεν μπορούσαν να εργαστούν από το σπίτι. Τα νούμερα του κορωνοϊού στο Μανχάταν ήταν χαμηλότερα γιατί οι άνθρωποι είχαν την οικονομική δυνατότητα να φύγουν, εξηγεί ο γιατρός.
"Οι ασθενείς είναι οι πιο βαριά νοσούντες που έχω δει" - είπε και πρόσθεσε: "Το κακό είναι ότι τους έχεις σε αναπνευστήρες, είναι διασωληνωμένοι. Κάνεις ότι πρέπει να κάνεις και πάνε καλά. Και μετά ξαφνικά ... καταρρεύουν!"
Είναι δύσκολο να ξέρεις τί να κάνεις. Το ότι πρόκειται για έναν νέο ιό σημαίνει ότι τα ιατρικά πρωτόκολλα αλλάζουν καθημερινά.
Ο Δρ.Κασσαπίδης έχασε έναν αγαπημένο του φίλο και συνεργάτη εξαιτίας της Covid-19. Έδινε μάχη για τρεις εβδομάδες. Δοκιμάστηκαν διαφορετικές θεραπείες, ακόμη και remedisivir - το φάρμακο που πρόσφατα θεωρήθηκε πιθανώς αποτελεσματικό από τον ειδικό του Λευκού Οίκου, Άντονι Φάουτσι.
"Δεν τα κατάφερε" είπε ο Δρ. Κασσαπίδης.
Τα καλά νέα, προς το παρόν, είναι ότι τα κρούσματα κορωνοϊού στη Νέα Υόρκη ίσως αρχίζουν να εξασθενούν. Ο Δρ.Κασσαπίδης λέει ότι οι νέες εισαγωγές έχουν μειωθεί. Ακόμη κι έτσι όμως, εξακολουθούν να πεθαίνουν 1-2 ασθενείς ημερησίως. "Ακόμη έχουμε φορτηγά-ψυγεία έξω από το νοσοκομείο για τις σορούς" - λέει. Και οι άρρωστοι άνθρωποι παραμένουν εκεί.
"Πολλοί από αυτούς τους ασθενείς είναι στο νοσοκομείο για καιρό. Είναι σαν να απομακρύνονται αργά, παρά τα όσα θα μπορούσαμε να κάνουμε" προσθέτει ο γιατρός.
Ανησυχεί για την εξάπλωση των αριθμών σε σχέση με τον κορωνοϊό, όπως αναφέρονται σε αγροτικές πολιτείες με τις περιορισμένες δομές Υγείας αλλά και για το "άνοιγμα" της χώρας τόσο σύντομα. Όσο δεν υπάρχει αποτελεσματικό εμβόλιο, δε θα υπάρξει μαγικός τρόπος να θεραπεύσουμε τον κορωνοϊό.
Ο Δρ.Κασσαπίδης πιστεύει πως πλέον κοιτάζουμε σε ένα διαφοροποιημένο πεδίο: "Δεν βλέπω τον κόσμο να επιστρέφει στην κανονικότητα σύντομα" - λέει.
Σκεφτείτε οποιοδήποτε μέρος όπου οι άνθρωποι συγκεντρώνονται σε μεγάλες ομάδες - στάδια, συναυλιακοί χώροι, θέατρα, εστιατόρια, πάρκα αναψυχής. Αν οι εκδηλώσεις δεν ακυρωθούν, θα απαιτηθούν κοινωνικές αποστάσεις και μάσκες.
Τα ταξίδια θα επανασχεδιαστούν για λόγους υγείας.
Και μετά είναι και οι οικονομικές συνέπειες. Όσοι ήδη παλεύουν οικονομικά, θα πληγούν περισσότερο.
Δηλώνει ευγνώμων για τον σεβασμό και τη βοήθεια προς τους εργαζόμενους στην Υγεία - από τους καθαριστές ωκαι τις νοσηλεύτριες ως τους επικεφαλής γιατρούς. Σκέφτεται το ελληνικό εστιατόριο στην Αστόρια που έφτιαξε φαγητό για το νοσοκομείο. "Αυτές οι χειρονομίες σημαίνουν τόσα πολλά" - λέει.
Ο Δρ.Κασσαπίδης προέρχεται από οικογένεια γιατρών, ξεκινώντας από τον πατέρα του που πήγε στην Αμερική από τη Βέροια "με μια χάρτινη τσάντα και 25 δολάρια στην τσέπη του". Η μητέρα του, επίσης Ελληνίδα, γεννήθηκε στη Βοστώνη.
Η σύζυγός του, Δρ. Ράντυ Κόντος, είναι πνευμονολόγος στο NYU Langone Health. Η κόρη του Βίκυ, 28 ετών, εργάζεται στο NYU, ενώ ο 27χρονος γιος του Στίβεν, είναι δευτεροετής φοιτητής νομικής στο Hofstra. Ο θείος του Δρ.Κασσαπίδη είναι μαιευτήρας γυναικολόγος, ενώ η αδερφή του γιατρός στο New Hope.
"Είναι οικογενειακή υπόθεση" λέει. "Μεγαλώνοντας, δεν είχες άλλη επιλογή από το να γίνεις γιατρός" - προσθέτει χαριτολογώντας. Όταν πήγε στην Ιατρική, συνειδητοποίησε ότι το να γίνει γιατρός "ήταν αυτό για το οποίο γεννήθηκα". "Το αγαπώ, παρά την κρίση", λέει. "Δε θα μπορούσα να σκεφτώ τον εαυτό μου να κάνει οτιδήποτε άλλο".
