Η Άντζελιν Μπερκ λάτρεψε τις κρουαζιέρες από τότε που έκανε την πρώτη, το 1992, στην Καραϊβική. Πλέον, έχοντας πάρει σύνταξη, η 53χρονη λογίστρια και ο σύζυγός της Ρίτσαρντ σχεδιάζουν να σαλπάρουν για τα καλά: περνώντας την υπόλοιπη ζωή τους σε κρουαζιερόπλοιο.
Οι Μπερκ έχουν υπολογίσει πόσα μπορούν να ξοδεύουν κάθε ημέρα κατά τη διάρκεια της συνταξιοδότησης. Το ποσό είναι πάνω- κάτω 100 δολάρια για τους δυο τους για να καλύψουν τα έξοδά τους, με ένα «μαξιλάρι» για έως 135 δολάρια ημερησίως, αν χρειαστεί.
«Αυτή τη στιγμή για φέτος έχουν εξασφαλίσει 86 ημέρες κρουαζιέρας με κόστος 89 δολάρια ημερησίως και για τους δυο μας. Κάτι που περιλαμβάνει διαμονή, φαγητό, διασκέδαση, μεταφορικά, φιλοδωρήματα και φόρους», εξηγεί η 53χρονη μιλώντας στο CNN και συμπληρώνει ότι χάρη στο γεγονός ότι κάνουν συχνά κρουαζιέρες έχουν και έκπτωση για μελλοντικά ταξίδια.
Ανάμεσα στους προορισμούς που έχουν ήδη κλείσει ότι θα επισκεφθούν φέτος είναι το Μεξικό, η Κόστα Ρίκα, ο Καναδάς, η Αλάσκα, η Ιαπωνία, η Ινδονησία και το Βιετνάμ.
«Όταν σχεδιάζω τις κρουαζιέρες μας, προσπαθώ να μένουμε στο ίδιο πλοίο όσο περισσότερο γίνεται, αρκεί να είναι οικονομικά αποδοτικό», σημειώνει η Άντζελιν, συμπληρώνοντας ότι το ζευγάρι σχεδιάζει να περάσει τα περισσότερα χρόνια της συνταξιοδότησής του σε κρουαζιερόπλοια και όχι στην ξηρά.
Η Άντζελιν Μπερκ και ο σύζυγός της
Η απόφαση να συνταξιοδοτηθεί ή να δουλεύει κάποιος σε κρουαζιερόπλοιο είναι μεν κάτι σπάνιο, αλλά όχι νέο. Πριν από την πανδημία, η Crystal Cruises και η Royal Caribbean International είχαν τουλάχιστον δύο επιβάτες που ζούσαν σε πλοία τους για χρόνια.
Ο ένας από αυτούς, ο Μάριο Σαλσέδο, ακόμη εργάζεται ενώ κάνει κρουαζιέρα. Ο «Super Mario», όπως είναι το παρατσούκλι του, ζει σε πλοία της Royal Caribbean πάνω από δύο δεκαετίες.
Μία άλλη διάσημη επιβάτης «διαρκείας» κρουαζιερόπλοιων, η «Μάμα» Λι Γουότστετερ πέρασε χρόνια πάνω στο Crystal Serenity και έγραψε το «I May be Homeless but You Should See my Yacht», στο οποίο περιέγραψε τα όσα είχε ζήσει εν πλω.
Τον Μάρτιο του 2017, όταν η ιστοσελίδα Cruise Critic έθεσε στους αναγνώστες το ερώτημα αν θα ήθελαν να περάσουν τα χρόνια της συνταξιοδότησης στη θάλασσα, το 59% απάντησαν ότι θα τους άρεσε κάτι τέτοιο ή τουλάχιστον θα το δοκίμαζαν για λίγα χρόνια. Άλλο ένα 27% απάντησε «ίσως, αν η τιμή ήταν σωστή».
Ένα από τα πράγματα που δελεάζουν τον κόσμο είναι «ότι μπορείς να δεις τον κόσμο από το σπίτι σου, να φροντίζουν όλα τα γεύματά σου, να έχει υπηρεσίες όπως πλυντήριο», εξηγεί η Κολίν ΜακΝτάνιελ, διευθύντρια του Cruise Critic, ενώ επεσήμανε ότι σε κάποιες περιπτώσεις το κόστος διαβίωσης σε ένα κρουαζιερόπλοιο είναι μικρότερο από εκείνο στην ξηρά.
Σε αυτό συμφωνεί ο Μάλκολμ Μάιερς, που κάποια στιγμή πέρασε δέκα συνεχόμενους μήνες στο Seven Seas Voyager. Αν και δεν ήταν φτηνό ταξίδι, το μέσο κόστος συγκρίνεται με τα χρήματα που πληρώνει σε πολυτελή κοινότητα για ηλικιωμένους στη Φλόριντα, λέει ο 88χρονος.
Τώρα, ένα νέο κρουαζιερόπλοιο- που αναμένεται να σαλπάρει το 2024- θα απευθυνθεί σε εκείνους που θέλουν να ζήσουν εν πλω. Η Σουζάν Λανκς, μια συνταξιούχος από την Καλιφόρνια, ήταν ανάμεσα στους πρώτους που αγόρασαν έναν χώρο διαμονής στο MV Narrative.
Το πλοίο θα διαθέτει 547 «κατοικίες» και υπηρεσίες, μεταξύ άλλων 20 εστιατόρια και μπαρ, εκπαιδευτικό πρόγραμμα για οικογένειες με παιδιά, κινηματογράφο και κήπο. Οι τιμές αγοράς κυμαίνονται από ένα έως οχτώ εκατομμύρια δολάρια, ενώ για έναν περιορισμένο αριθμό ενοικιάσεων για 12 και 24 χρόνια το κόστος ξεκινά από τα 500.000 δολάρια.
Ο Μάρτι Φίνβερ από τη Φλόριντα, επίσης αγόρασε μια κατοικία στο πλοίο και ανυπομονεί να περνά λιγότερο χρόνο κλείνοντας ταξίδια και περισσότερο βλέποντας νέα μέρα.
«Οι διαδοχικές κρουαζιέρες, αν και εξαιρετικά διασκεδαστικές στο παρελθόν, μπορεί να είναι βραχνάς κάποιες φορές», λέει ο Φίνβερ, που έχει περάσει πάνω από 3.750 ημέρες στη θάλασσα από το 2004. «Ανεξάρτητα του πόσο προσεκτικός είσαι, πάντα θα υπάρχουν κενά ανάμεσα στις κρουαζιέρες, κάτι που περιλαμβάνει επιπλέον κόστος για ξενοδοχεία και πτήσεις μεταξύ άλλων», συμπληρώνει.
Το MV Narrative προβλέπεται να κάνει τον γύρο του κόσμου κάθε τρία χρόνια, με σταθμούς περίπου τριών μηνών σε κάθε γεωγραφική περιοχή και κατά μέσο όρο δύο με τρεις ημέρες σε κάθε λιμάνι. Οι «κάτοικοι» του πλοίου θα μπορούν να επιβιβάζονται σε αυτό όποτε θέλουν, να περνούν όσο χρόνο θέλουν εν πλω και να φέρνουν καλεσμένους.
