Άνθρωπος πολυτάλαντος και αγαπητός για τον χαρακτήρα του αλλά και τα χαρίσματά του, ο Γήσης Παπαγεωργίου έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 84 ετών. Σκιτσογράφος με θητεία μεταξύ άλλων στην «Πρώτη», στο «Βήμα», στα «Νέα», στην «Ελευθεροτυπία» και σε πολλά αθηναϊκά περιοδικά, είχε τους δικούς του φανατικούς για τις γελοιογραφίες του. Ωστόσο οι άνθρωποι της θάλασσας τον τιμούν για το κορυφαίο έργο της ανάδειξης και αποτύπωσης των ελληνικών φάρων στη θρυλική έκδοση του 1996 «Ελληνικοί πέτρινοι φάροι», η οποία ήταν εμπλουτισμένη με σκίτσα και ακουαρέλες του. Ηταν ένα χρήσιμο πανόραμα του φαρικού μας δικτύου, αναδεικνύοντας κυρίως τα πλέον ιστορικά του κτίσματα, που εξοικείωσε τους Ελληνες με τη θαλασσινή κληρονομιά τους. Το ενδιαφέρον είναι πως ο ίδιος προήλθε από τις τάξεις του Πολεμικού Ναυτικού μας, στο οποίο υπηρέτησε πολλά χρόνια και χρημάτισε μάλιστα και διοικητής της Φαρικής Βάσης. Παράλληλα εντρύφησε στις ελληνικές παραδοσιακές φορεσιές και στολές του Πολεμικού Ναυτικού με μεράκι.
Ο Παπαγεωργίου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1939 και μεγάλωσε στη Νέα Σμύρνη. Ο πατέρας του, που χάθηκε πρόωρα, ήταν στρατιωτικός και στην κηδεία του κάποιοι από τους συναδέλφους του έπεισαν τη μητέρα του να τον στείλει στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων με το επιχείρημα ότι σκίτσαρε καλά, συνεπώς θα μπορούσε να γίνει ναυπηγός. Κάπως έτσι ο μικρός βρέθηκε να δίνει εξετάσεις δίχως να έχει ιδέα για το αντικείμενο. Ο ίδιος έλεγε χιουμοριστικά «Μπήκα τελικώς στη Σχολή Δοκίμων, ένας Θεός μόνο ξέρει πώς, και εν τω μεταξύ πέθαναν όλοι εκείνοι οι στρατηγοί ώσπου να μπω, οπότε δεν μπορούσα μετά να βγω! Πήρα απολυτήριο τελευταίος και με το ζόρι! Δεν το πήγαινα το “άθλημα”». Υπηρέτησε σε πολλά καράβια. Το 1980 πήγε στην Υπηρεσία Φάρων και πραγματικά ερωτεύτηκε το αντικείμενο, που ήταν παντελώς απαξιωμένο και ξεχασμένο. Βρήκε ένα αρχείο με φωτογραφίες του 1901 και αξιοποίησε τη δουλειά του αείμνηστου σκαπανέα του φαρικού δικτύου, του Λυκούδη. Οταν έφυγε από το Π.Ν., του έμεινε το χούι να σχεδιάζει φάρους. Μάλιστα ο φάρος της Γαύδου φιλοξενεί σήμερα μια μικρή μόνιμη έκθεση με τη δουλειά του Παπαγεωργίου.
Μετά την καριέρα στο Ναυτικό ασχολήθηκε πλέον με τη γελοιογραφία και εξέδωσε βιβλία. Το 1996 κυκλοφόρησε το «Ελλάς! Χάρηκα!», ευθυμογραφική αντιμετώπιση της Ιστορίας της νεότερης Ελλάδας, και ακολούθησαν τα «Ελλάς! Χάσαμε!» και «Ολυμπιακοί! Δώκαμε…». Ταυτόχρονα ολοκλήρωσε την έρευνα των στολών του Π.Ν. από την εποχή του Καποδίστρια μέχρι σήμερα και το 1998 κυκλοφόρησε το λεύκωμα «Στολές του Πολεμικού Ναυτικού». Στη συνέχεια κυκλοφόρησαν τα λευκώματα «Ελληνες γελοιογράφοι του 20ού αιώνα» το 1999 και το 2000 «Ο μεγάλος θίασος». Από το 2000 ασχολείτο αποκλειστικά με την έρευνα και τη σχεδίαση της ελληνικής παραδοσιακής ενδυμασίας.
