Σε ανακοίνωση που υπογράφεται από τις "Φυλές του Πάρκου" αναφέρεται:
"Περίπου ο μισός πληθυσμός του πλανήτη σήμερα ζει σε πόλεις, με την
αναλογία αυτών που ζουν σε αστικές περιοχές να αυξάνεται ραγδαία. Είναι
γεγονός ότι πλήθος ζώων και φυτών εκτοπίζεται από την επέκταση των
πόλεων και την καταστροφή των ενδιαιτημάτων που αυτά χρειάζονται για να
ζήσουν. Κάποια από τα θύματα αυτής της κυριαρχίας του ανθρώπου στον
πλανήτη μας είναι και τα πουλιά.
Υπάρχει ωστόσο ένα ποσοστό τους το οποίο έχει καταφέρει να προσαρμοστεί
στο αστικό περιβάλλον για διάφορους λόγους (υψηλότερη θερμοκρασία,
εύκολο φαγητό από τα σκουπίδια, διαθέσιμα καταφύγια, αποφυγή θηρευτών
κ.α.) και βρίσκει καταφύγιο σε ερειπωμένα κτίρια και κυρίως στα δέντρα
και τους μεγάλους θάμνους πράσινων νησίδων και πάρκων της πόλης.
Σκεφτείτε τα αστικά πάρκα και ποτάμια ως νησίδες βιοποικιλότητας σε έναν
ωκεανό τσιμέντου!
Κάποια από αυτά τα πουλιά που συναντάμε και στη δική μας πόλη είναι τα
αρπακτικά βραχοκιρκίνεζο (Falco tinnunculus) στα τείχη και περιφερειακά
της πόλης και η γερακίνα (Buteo buteo), τα νυχτόβια αρπακτικά ζάρα (Tyto
alba) και νανόμπουφος (Asio otus). Τα αρπακτικά αυτά αποτελούν φυσικούς
κυνηγούς-ρυθμιστές των ποντικιών και των εντόμων!
Άλλα πουλιά είναι η κάρια (Corvus monedula) με το υπέροχο μπλε μάτι της,
η κουρούνα (Corvus cornix) ίσως από τα καλύτερα προσαρμοσμένα ζώα στην
αστική ζωή, θα τις δούμε συχνά να κλέβουν αποφάγια από τους κάδους
σκουπιδιών και ο τσαλαπετεινός (Upupa epops) με το υπέροχο λοφίο του,
που ο ερχομός του σηματοδοτεί την άνοιξη.
Τα κοτσύφια (Turdus merula) που με το μελωδικό τους τραγούδι δίνουν μια
ευχάριστη νότα στο «γκρίζο» ηχοτοπίο της πόλης, οι κοκκινολαίμηδες
(Erithacus rubecula) που σηματοδοτούν το χειμώνα και οι μαυροσκούφηδες
(Sylvia atricapilla), τα ψαρόνια (Sturnus), που κάνουν τους
εντυπωσιακούς σχηματισμούς πάνω από την πόλη, η «κοινή» δεκαοκτούρα
(Streptopelia decaocto), ακόμα και οι εξωτικοί πράσινοι παπαγάλοι ένας
«δραπέτης» που έχει προσαρμοστεί στις πόλεις μας και πάρα πολλά ακόμα
πουλάκια όπως οι σπίνοι, οι φλώροι, τα σπουργίτια και οι σταχτάρες.
Από τα παραπάνω, στο πάρκο Γεωργιάδη συχνάζουν ή φωλιάζουν οι
νανόμποφοι, τα κοτσύφια, οι κοκκινολαίμηδες,οι μαυροσκούφηδες, τα
ψαρόνια, τα σπουργίτια, μέχρι και οι εξωτικοί πράσινοι παπαγάλοι.
Συγκεκριμένα για τον κοκκινολαίμη, ένα καινούργιο για την πόλη μας
είδος, πρόσφατα μάθαμε από το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας ότι το πάρκο
Γεωργιάδη αποτελεί μέχρι στιγμής τον πρώτο καταγεγραμμένο τόπο
αναπαραγωγής του σε όλη την Κρήτη! Ο χειμερινός αυτός επισκέπτης
προτιμάει -από το φθινόπωρο και μετά- χαμηλό υψόμετρο και του είναι
απαραίτητη η πλούσια βλάστηση (θάμνοι, φυλλωσιές δέντρων) για να
καλυφθεί και να αναπαραχθεί.
Ο κοκκινολαίμης και όλα τα υπόλοιπα πουλιά που αναφέραμε βρίσκουν
καταφύγιο στο απειροελάχιστο πράσινο που έχει απομείνει στην πόλη του
Ηρακλείου. Το -ούτως ή άλλως επιζήμιο- κλάδεμα δέντρων σε ακατάλληλη
περίοδο, επηρεάζει και ελαττώνει την αναπαραγωγική δραστηριότητα των
πουλιών. Αν επιπλέον δεν γίνει με προσοχή και σεβασμό, έχει ως
αποτέλεσμα να καταστραφούν φωλιές και να χαθούν ζωές νεοσσών. Και
προφανώς η κοπή και εκρίζωση των δέντρων, οδηγεί στην οριστική εκδίωξη
των φτερωτών κατοίκων τους. Δυστυχώς και οι τρεις παραπάνω πρακτικές
χρησιμοποιούνται κατά κόρον από την υπηρεσία πρασίνου του δήμου
Ηρακλείου και τους εργολάβους που αναλαμβάνουν τέτοιες εργασίες.
Είναι χρέος μας να διασφαλίσουμε την παραμονή των υπέροχων αυτών
πλασμάτων που με τα χρώματα, τις μελωδίες, την αέρινη κίνηση και την
προκλητική ελευθερία τους συμπληρώνουν το μωσαϊκό της μικρής
βιο-κοινότητας του πάρκου Γεωργιάδη. Ο μόνος τρόπος είναι να απαιτήσουμε
περισσότερα δέντρα, νέα πάρκα και χώρους πρασίνου στους πολυάριθμους
διαθέσιμους κοινόχρηστους χώρους του Ηρακλείου, που στην πλειοψηφία
τους είναι μπαζωμένοι, τσιμεντωμένοι ή «φυτεμένοι» με μάρμαρα και
κυβόλιθους και να φροντίσουμε τα υπάρχοντα δέντρα να συνεχίζουν να
μεγαλώνουν στην όμορφη φασαρία της ζωής που φιλοξενούν".
