Η Δήμαρχος Γαύδου Λίλιαν Στεφανάκη συμμετείχε την Παρασκευή 1η Μαρτίου, ως εκ των βασικών ομιλητριών, στον διαδικτυακό κύκλο συζητήσεων “Ο Ηνίοχος στον Κόσμο”, με θέμα “Γυναίκες στην Τοπική Αυτοδιοίκηση”.
Συμμετείχαν επίσης η Δήμαρχος Καλαμαριάς, Χρύσα Αράπογλου, η Δήμαρχος Οστερσουντ (Σουηδία), Ευτυχία Κούρλος, η δημοτική σύμβουλος Γουέινχαιμ (Γερμανία), Στέλλα Κυργιαέ Εφραιμίδου και η δημοτική σύμβουλος Λαβάλ (Καναδάς), Αγλαΐα Ρεβελάκη.
Συντονιστής ήταν ο κ. Γεώργιος Κοντορίνης, δημοτικής σύμβουλος Σόλνα (Σουηδία) και αντιπρόεδρος του Δικτύου Ελλήνων Αιρετών της Αυτοδιοίκησης στην Ευρώπη.
Ακολουθεί η εισήγηση της κας Στεφανάκη και η ερώτηση που υπέβαλλε στην κα Κυργιανέ – Εφραιμίδου.
Η ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΓΑΥΔΟΥ
Νομίζω ότι θα πρέπει να ξεκινήσω με την διαπίστωση ότι η Αυτοδιοίκηση είναι γυναίκα! Μα… και η πολιτική… γυναίκα είναι! Οπότε, ίσως η αυτοδιοίκηση να είναι και το ιδανικότερο επίπεδο για τη συμμετοχή των ίδιων των γυναικών στην πολιτική.
Θα μπορούσε βέβαια να θεωρηθεί ως μία ακόμη κατάκτηση, αλλά σε έναν κόσμο όπου η ισότητα των δύο φύλων είναι πλέον δεδομένη σε όλα τα επίπεδα, ο ρόλος πλέον της γυναίκας στην Αυτοδιοίκηση είναι κομβικός.
Πολύ δε περισσότερο όταν είσαι Δήμαρχος, όταν έχει μία θέση ευθύνης, σε ένα ακριτικό νησί όπως η Γαύδος, των 100 κατοίκων το χειμώνα, των ελλειπέστατων υποδομών… ενός νησιού που είναι το νοτιότερο άκρο της Ευρώπης, αλλά… αποκομμένο -όπως θέλετε μπορείτε να το εκλάβετε αυτό- από την υπόλοιπη Ευρώπη.
Χωρίς αμφιβολία η αλλαγή του “Κλεισθένη”, με την ποσόστωση του 40%,συνιστά μια σπουδαία κατάκτηση στην προώθηση των γυναικών στα κέντρα λήψης των πολιτικών αποφάσεων στην τοπική αυτοδιοίκηση.
Για πολλές βέβαια ίσως θεωρηθεί προσβλητικό και αναχρονιστικό, αφού δεν βρισκόμαστε στη δεκαετία του ‘50, με τις γυναίκες να διεκδικούν τα πολιτικά τους δικαιώματα. Οι γυναίκες μπορούν να προσεγγίσουν, να οργανώσουν και να διοικήσουν και αυτό το αποδεικνύουν καθημερινά στην οικογενειακή και κοινωνική τους ζωή. Και βέβαια, μπορούν να οραματιστούν και επομένως να ασκήσουν με επιτυχία την πολιτική.
Η συμμετοχή των γυναικών στις τοπικές κοινωνίες, πολύ δε περισσότερο σε μία μικρή και κλειστή κοινωνία ενός νησιού όπως η Γαύδος, κρίνεται απαραίτητη. Και αποδείχθηκε στην πράξη αυτό, με τους συνδημότες μου να μας “αποζημιώνουν” για το έργο μας την πρώτη 4ετία της θητείας μας, ανανεώνοντάς την για άλλα πέντε χρόνια.
Παρά τις δυσκολίες, παρά τα ανυπέρβλητα εμπόδια που υψώνονται κυρίως από την δαιδαλώδη γραφειοκρατία, στην Γαύδο προσπαθούμε καθημερινά να… επιβιώνουμε. Μακριά από τα κέντρα λήψης των αποφάσεων, ένας Δήμος… κουκίδα στον χάρτη, διεκδικεί τα αυτονόητα, που για άλλους είναι δεδομένα και… εξασφαλισμένα!!!
Η ενασχόληση λοιπόν με τα προβλήματα της Γαύδου είναι για μένα καθαρά θέμα προσφοράς και θέλησης του καλύτερου για τον τόπο μου. Κι αυτό μέσα από έναν ταυτόχρονο ρόλο, αυτόν της μάνας, της συζύγου, της επαγγελματία, που σαφώς “εμποδίζει” την συνεχή ενασχόληση με τα κοινά, όπως χρειάζεται στην Γαύδο, που αν και “μικρογραφία” Δήμου, έχει και το νησί τις δικές του ανάγκες της καθημερινότητας.
Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας και την πρωτοβουλία που έχουμε πάρει ως Δημοτική Αρχή, να τιμήσουμε αυτόν ακριβώς τον ρόλο της γυναίκας στο νησί μας, σε μία ειδική εκδήλωση που θα πραγματοποιήσουμε και στην οποία έχει προσκληθεί η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου.
Θα ήθελα να κλείσω τονίζοντας ότι η αυτοδιοίκηση υπηρετείται από εξαιρετικά άξιες και δυναμικές γυναίκες που δίνουν έναν καθημερινό αγώνα για την βελτίωση της ζωής των πολιτών και την επίλυση μικρών και μεγάλων προβλημάτων.
Το στοίχημα παραμένει το ίδιο και δεν είναι άλλο από την μεγαλύτερη συμμετοχή των γυναικών στα κοινά, όχι όμως γιατί το επιβάλλουν οι νομικές ποσοστώσεις αλλά γιατί η κοινωνία το έχει ανάγκη.
Ακόμη και σήμερα, 38 χρόνια μετά την εισήγηση του αείμνηστου Ανδρέα Λεντάκη, πρώην βουλευτή και Δημάρχου Υμηττού, στο Συμβούλιο της Ευρώπης, περί ίσης συμμετοχής των γυναικών στην τοπική αυτοδιοίκηση.
Σας ευχαριστώ.
Η ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΓΑΥΔΟΥ
Η διοικητική δομή της Γερμανίας είναι πολύ διαφορετική σε σχέση με αυτή της Ελλάδας και η έμφαση και σημασία που δίδεται στην τοπική – περιφερειακή πολιτική είναι πολύ μεγαλύτερη.
Τα ομοσπονδιακά κρατίδια, όπως δηλαδή περίπου οι δικές μας περιφέρειες, επωμίζονται έναν πολύ πιο σημαντικό ρόλο, με αρμοδιότητες και δικαιώματα που απέχουν κατά πολύ από ότι συμβαίνει στην Ελλάδα.
Κάτι ανάλογο πιθανολογώ ότι ισχύει και στην οικονομική τους στήριξη, τόσο από το κεντρικό κράτος, αλλά και από αυτοτελείς πόρους.
Ορμώμενη από την εισήγησή σας κρίνω ότι μία ανάλογου τύπου διαφημιστική καμπάνια για την ενθάρρυνση για συμμετοχή των γυναικών στην αυτοδιοίκηση, μάλλον θα τύγχανε… διαφορετικής αντιμετώπισης στην Ελλάδα. Εννοώ όχι και τόσο σοβαρής, γιατί δυστυχώς τα κλισέ αυτά διατηρούνται, αν και σε μικρότερο βαθμό, ακόμα.
Επειδή λοιπόν μιλήσατε για ισότιμη εκπροσώπηση ανδρών και γυναικών, ως απόρροια συνεργασίας της ίδιας της κοινωνίας που πρέπει να διασφαλίζει τις ισορροπίες, θα ήθελα να ρωτήσω τα εξής:
Πως λειτουργεί η Γερμανία σε αυτοδιοικητικό επίπεδο, αναφορικά με την αντιμετώπιση προβλημάτων κοινωνικών ανισοτήτων και ποιος ο ρόλος των γυναικών στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, πέρα από απλά συμμετοχικός; Λαμβάνουν καθήκοντα σε σοβαρές θέσεις ευθύνης; Γίνονται δεκτές χωρίς “δισταγμό” οι όποιες προτάσεις προς απόφαση που γίνονται από γυναίκες;
Εν τέλει, δεν πρέπει νομίζω να ξεχνάμε πως επί σειρά ετών η Γερμανία είχε ως πρόεδρο μία δυναμική γυναίκα, όπως η Άγκελα Μέρκελ…
