Σαββατιάτικη βόλτα στο χωριό Σφεντύλι και στον γύρω χώρο του φράγματος Αποσελέμη στην περιοχή της Λαγκάδας του δήμου Χερσονήσου.
Το χωριό που δεν θα βυθιστεί ποτέ, στο φράγμα που δεν γεμίζει ποτέ.
Είναι απο τις στιγμές που οι δρόμοι δεν οδηγούν πουθενά, που οι μνήμες συνεχίζουν να φτιάχνουν μονοπάτια, να βαδίζουν όχι τα πόδια των κατοίκων αλλά οι εικόνες και οι σκιές.
Ένα φράγμα που απορρόφησε περιουσίες κατοίκων της περιοχής, που άντλησε οικονομικούς πόρους οι οποίοι δεν έφεραν το απαραίτητο όφελος και την προσδοκία των υπευθύνων και οραματιστών...
Το νερό που χάθηκε, οι βροχές που δεν ήρθαν, τα τεχνικά έργα που συνεχίζονται, οι φωνές που δεν ακούστηκαν, τα χρήματα που ξοδεύτηκαν και οι μνήμες όσω έζησαν στο χωριό και θυμούνται την περιοχή, που άλλοτε χάνονται και άλλοτε εμφανίζονται βουρκωμένες απο λάσπες, και απο αγανάκτηση.
Στις φωτογραφίες που ακολουθούν μπορείτε να δείτε απο το 2011 την πορεία δύο παλιόφιλων που η μοίρα τους έφερε όσο βυθίζεται ο ένας να αναδύεται ο άλλος και αντίθετα.
Το φράγμα Αποσελέμη και το χωριό Σφεντύλι.
Υπέρογκα οράματα με ψεύτικα ποδάρια για ανάπτυξη της περιοχής, και μακρόχρονη ασφάλεια ύδρευσης.
Αγροί με χόρτα, που ξαναβοσκούν άλογα και κατσίκια, σπασμένες καρέκλες, μπετά, και σίδερα, συνθέτουν το σεληνιακό τοπίο που αντικρίζει ο επισκέπτης στην περιοχή.
Ο δρόμος που ένωνε τα χωριά Αβδού με τις Ποταμιές ξαναβγήκε στην επιφάνεια, το εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου που είχε καλυφθεί κάτω απο το νερό αν και βρισκόταν σε σχετικά πιο ψηλό σημείο ξανά εμφανίστηκε να θυμίζει λειτουργίες και βγάζει άηχους ύμνους.
