Ήταν πριν από ένα χρόνο όταν περπατώντας αμέριμνος στην παραλιακή του Ηρακλείου ο διευθυντής της γναθοχειρουργικής κλινικής του Βενιζελείου Νοσοκομείου Γιώργος Μαστοράκης έπεσε θύμα τροχαίου.
Ο ίδιος είχε τραυματιστεί σοβαρά καθώς παρασύρθηκε από έναν απρόσεκτο οδηγό μπροστά το λιμεναρχείο στην περιοχή του κυκλικού κόμβου του λιμανιού.
Σήμερα ένα χρόνο αργότερο ο ίδιος με μια ιστορία που έβγαλε από το συρτάρι των αναμνήσεων του επισημαίνει την ευθραυστότητα των ανθρώπων ...
Πιο συγκεκριμένα γράφει ο γιατρός :
Ο παππούς ήρθε από το το χωριό του να τον ξαναδώ.
Πριν λίγο καιρό τον είχα χειρουργήσει και η οδηγία ήταν να με επισκέπτεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα.
Μαζί του κρατούσε κάτι βαρύ, χωμένο μέσα σε πολλές σακούλες. Απ' έξω είχε κολλήσει το χαρτί που βλέπετε στην φωτογραφία.
Έγραφε: "εφρεστον", εις άπταιστον καθαρεύουσαν εμπορευματο-μεταφορικής ορολογίας.
- Αυτό για σένα γιατρέ. Εγώ τα φτιάχνω...
Το άνοιξα με γρήγορες κινήσεις παιδιού που του χαρίζουν ένα παιχνίδι τυλιγμένο στο εντελώς άχρηστο φανταχτερό χαρτί και που στέκεται εμπόδιο στην ευτυχία του. Ήταν ένα πήλινο σταμνί.
Τον ευχαρίστησα για το πολύ όμορφο δώρο του και τον ρώτησα τι γράφει στο χαρτί που είχε κολλήσει πάνω.
- Για να προσέχουνε, μην το χτυπήσουνε και σπάσει...
Προφανώς εννοούσε "εύθραυστον", όμως εμένα μου άρεσε όπως το έγραψε.
Η ευγένεια ομορφαίνει την ανορθογραφία.
Εκτός από το σταμνί, κράτησα και το χαρτί. Πέρασε καιρός.
Σήμερα που συμπληρώνεται ένας χρόνος και δυο μέρες από το πολύ σοβαρό ατύχημά μου, θέλω να θυμηθώ και να θυμίσω το πόσο εύθραυστοι είμαστε. Κυρίως οι πεζοί που εντελώς απροστάτευτοι προσπαθούν να περάσουν στο απέναντι πεζοδρόμιο σε υποτιθέμενες διαβάσεις πεζών αφού στη χώρα μας δεν τις σέβεται κανείς. Οι μόνοι οδηγοί που θα σταματήσουν στις ελληνικές διαβάσεις πεζών, είναι οι ξένοι με τα νοικιασμένα αυτοκίνητα. Δυστυχώς για μας, είναι διαπιστωμένο.
Στην περίπτωσή μου, το περιτύλιγμα και η ετικέτα ήταν σημαντικά όσο και το σταμνί.
