Θλίψη και προβληματισμό προκαλούν η φωτιά που εκδηλώθηκε στο δάσος του Σελάκανου, οι εικόνες και τα περίπου 200 στρέμματα καμένης δασικής έκτασης που άφησε πίσω της -αν και οι πυροσβέστες κατέβαλαν κάθε δυνατή προσπάθεια να την περιορίσουν και να μην επεκταθεί περισσότερο.
Αν και σημειώθηκε την Παρασκευή, μέχρι και την Κυριακή άνδρες της Πυροσβεστικής έσβηναν διάσπαρτες μικροεστίες και μέχρι και προχθές παρέμεναν στην περιοχή.
«Το θέμα της εκδήλωσης πυρκαγιών», δήλωσε ο Πρόεδρος του Μελισσοκομικού Συλλόγου Λασιθίου κ. Μ. Μαυρουπλάκης, «μας απασχολεί σοβαρά γιατί κατ’ αρχήν θα πρέπει να διασωθεί το δάσος, το οποίο μας δίνει τόσο πολλά, και για να συνεχίσει να μας δίνει, οφείλουμε όλοι μας να το προστατεύσουμε.
Έχουμε κάνει επανειλημμένα συστάσεις στα μέλη μας, αλλά και ενημερωτικές δράσεις επισημαίνοντας τους τί πρέπει να προσέχουν.
«Η νομοθεσία», συνέχισε, «επιτρέπει ελεύθερη είσοδο των μελισσοκομείων σε δημόσιες εκτάσεις, που ανήκουν στο δημόσιο και σε δήμους με άδεια από το δασαρχείο, και αν πρόκειται για ιδιωτική έκταση άδεια από τον ιδιοκτήτη. Ο κάθε μελισσοκόμος που πηγαίνει στο μελισσοκομείο του και δεν έχει στοιχειωδώς έναν πυροσβεστήρα, ένα βαρέλι με νερό είναι και ηθικά υπεύθυνος για την καταστροφή, η οποία θα προκληθεί από αμέλειά του. Η χρήση των εργαλείων που χρησιμοποιούνται για τις μελισσοκομικές εργασίες και ειδικά το καμινέτο θα πρέπει να γίνονται με ιδιαίτερη προσοχή και σε κάθε περίπτωση ο μελισσοκόμος να είναι απολύτως σίγουρος ότι έχει σβήσει καλά το καπνιστήρι. Μια κακιά στιγμή, μια απροσεξία, όπως διαπιστώνεται, αρκεί να φέρει την καταστροφή.
