Την άμεση επαναφορά των μαθημάτων των κοινωνικών επιστημών στο ωρολόγιο πρόγραμμα του Γενικού Λυκείου ζητά με ψήφισμά της η ΕΛΜΕ Ηρακλείου, επισημαίνοντας μεταξύ άλλων ότι "η κατάργηση των μαθημάτων αυτών συνιστά βάναυση προσβολή των μορφωτικών κατακτήσεων".
Ειδικότερα, στο ψήφισμά της η ΕΛΜΕ Ηρακλείου αναφέρει:
"Η κυβέρνηση της ΝΔ, με το νόμο 4692/2020, απέδειξε για άλλη μια φορά την προσήλωση της στην πολιτική των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων που στόχο έχουν την ισοπέδωση των βασικότερων κατακτήσεων του λαϊκού κινήματος στο χώρο της εκπαίδευσης, όπως είναι η ένταξη του μαθήματος της Κοινωνιολογίας στην Γ τάξη του Λυκείου και η διδασκαλία των μαθημάτων των Κοινωνικών επιστημών στην Α και Β του Λυκείου. Με τις γνωστές διαδικασίες του αιφνιδιασμού, εν μια νυκτί, η ηγεσία του ΥΠΑΙΘ διέγραψε, ουσιαστικά, τις Κοινωνικές Επιστήμες από το ωρολόγιο πρόγραμμα διδασκαλίας του Λυκείου, καταργώντας 12 (!) από τις 14 ώρες διδασκαλίας, στη βάση της επιβολής ενός ακόμη πιο αντιδραστικού προγράμματος σπουδών που θα στερεί ακόμη και τη στοιχειώδη δυνατότητα απόκτησης της αναγκαίας κοινωνικής και ιστορικής παιδείας , αλλά και της κριτικής σκέψης, που από τη φύση τους καλλιεργούν οι κοινωνικές επιστήμες.
Συγκεκριμένα καταργήθηκε το μάθημα της Κοινωνιολογίας Γ΄ Λυκ. από πανελλαδικώς εξεταζόμενο και τα μαθήματα Β΄ Λυκ. «Σύγχρονος Κόσμος, Πολίτης και Δημοκρατία», και «Βασικές Αρχές Κοινωνικών Επιστημών». Επίσης, μειώθηκε κατά μία ώρα η διδασκαλία του μόνου συναφούς μαθήματος που απέμεινε, της «Πολιτικής Παιδείας», στην Α’ Λυκείου.
Και αν και το Συμβούλιο της Επικρατείας με την 1972/2022 απόφαση έκρινε ότι: «τα ωρολόγια προγράμματα, κατά το μέρος που αφορά τα μαθήματα γενικής παιδείας «Πολιτική Παιδεία» στην Α΄ Λυκείου και «Σύγχρονος Κόσμος: Πολίτης και Δημοκρατία» στη Β´ Λυκείου , εκδόθηκαν μη νομίμως, χωρίς τεκμηρίωση ως προς την τήρηση παιδαγωγικών και επιστημονικών κριτηρίων, παραγνωρίζοντας τα κριτήρια άσκησης της κανονιστικής αρμοδιότητας της Διοίκησης», η κυβέρνηση επιμένει να μην τα επαναφέρει.
Είναι προφανές ότι την ιστορική περίοδο που διανύουμε, κατά την οποία η επίθεση του κεφαλαίου σε όλο το φάσμα των κατακτήσεων του εκπαιδευτικού και ευρύτερα λαϊκού κινήματος οξύνεται, οι κοινωνικές επιστήμες -που εξοπλίζουν τους μαθητές με βασικά εφόδια και κριτήρια αμφισβήτησης των καταπιεστικών πολιτικών και οικονομικών δομών και αρχών- πρέπει να εξοβελιστούν από το πρόγραμμα και να υποκατασταθούν από τις πολλαπλές δεξιότητες και τις πολύμορφες δράσεις, όπως τις επιτάσσουν οι νόμοι της αγοράς και οι ντιρεκτίβες της ΕΕ και του ΟΟΣΑ.
Στη βάση αυτή, το ΥΠΑΙΘ έκρινε «επικίνδυνες» τις κοινωνικές επιστήμες στο ζοφερό κοινωνικό τοπίο της φτώχειας, της ανεργίας και της λαϊκής εξαθλίωσης, όπου το αφυπνιστικό μήνυμα των κοινωνικών επιστημών αντιβαίνει τόσο στις επιδιώξεις της κυβέρνησης της ΝΔ και όλων των κομμάτων του κεφαλαίου για κοινωνικό υπνωτισμό και υποταγή «στις εντολές των κυρίαρχων», όσο και στις επιδιώξεις των ιμπεριαλιστικών μηχανισμών της ΕΕ, του ΟΟΣΑ κλπ για αποψίλωση προγράμματος των σπουδών από κάθε μάθημα κοινωνικής ευαισθητοποίησης και αφύπνισης.
Στο πλαίσιο αυτό, το ΥΠΑΙΘ –παραπλανώντας τους μαθητές και υπονομεύοντας θεμελιώδη εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών-επιδιώκει να συγκαλύψει το μορφωτικό κενό από την κατάργηση των ωρών διδασκαλίας των κοινωνικών επιστημών με τις περίφημες δεξιότητες του «ευ ζην» , της «αειφορίας» , του «ενεργού πολίτη» κ.λπ., δεξιότητες που καμία σχέση δεν έχουν με τη διδασκαλία των κοινωνικών επιστημών που αφορά στη μελέτη των νόμων που διέπουν την ιστορικο-κοινωνική εξέλιξη και ερμηνεύουν τα κοινωνικά φαινόμενα,
Είναι προφανές ότι η αφαίρεση των μαθημάτων των κοινωνικών επιστημών από το ωρολόγιο πρόγραμμα υπηρετεί το γράμμα και το πνεύμα όλου του αντιδραστικού θεσμικού πλαισίου της ΕΕ ( συνθήκες του Μάαστριχτ, Λευκή Βίβλος, συνθήκες Μπολόνιας, Βερολίνου κ.λπ.) που για τέσσερις περίπου δεκαετίες στοχεύει στην αποψίλωση του σχολείου από κάθε μορφωτική κατάκτηση του λαϊκού κινήματος που ανοίγει τον ορίζοντα του κοινωνικού προβληματισμού και της κριτικής αμφισβήτησης. Το στόχο αυτό υπηρετεί η έμφαση στην κατάρτιση, την αποσπασματική πληροφορία και τις δεξιότητες. όπως αυτή προβάλλεται και από το μοντέλο της «επιχειρηματικότητας»,
Αυτό το σχολείο της ευέλικτης πληροφορίας είναι άρρηκτα δεμένο και με το εργασιακό μοντέλο της ευέλικτης απασχόλησης, της αδιοριστίας, της ελαστικής εργασίας, της πειθάρχησης, της κατηγοριοποίησης και της ιδιωτικοποίησης που επιβάλλεται με το αντιδραστικό μέτρο της ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ".
Διαβάστε περισσότερες ειδήσεις από την Κρήτη και το Ηράκλειο
