Η πολιτεία οφείλει και πρέπει να δώσει μάχη με τα προβλήματα των ορεινών δήμων της χώρας, ώστε να επιβιώσουν οι ορεινές περιοχές και να έχουν την ευκαιρία και τη δυνατότητα να ατενίζουν το μέλλον με αισιοδοξία. Αυτή την άποψη του, ο Σωκράτης Κεφαλογιάννης, ο οποίος είναι πρόεδρος της Επιτροπής Ορεινών Περιοχών της ΚΕΔΕ και δήμαρχος Ανωγείων, υπερασπίζεται εδώ και πολλά χρόνια δίνοντας μάχη να «...κρατηθούν τα σύνορα της χώρας με τον ουρανό», όπως ο ίδιος χαρακτηρίζει τις ορεινές περιοχές στις οποίες, οι κάτοικοι που επιμένουν να ζουν σε αυτές, όπως τονίζει: «...δίνουν καθημερινή μάχη με την επιβίωση και την αξιοπρέπεια για το βιοτικό τους επίπεδο».
Όπως είπε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ μετά από πολλά χρόνια, με τη σύσταση της Υποεπιτροπής για τις ορεινές περιοχές στη Βουλή, «θα υπάρχει πλέον σοβαρή εκπροσώπηση των τοπικών κοινωνιών στα κέντρα λήψης αποφάσεων για τις περιοχές τους, όπως επίσης θα υπάρχει μία συντονισμένη και πλήρης καταγραφή όλων των προβλημάτων των ορεινών περιοχών. Παράλληλα, όμως, θα υπάρξουν πλέον όλα εκείνα τα στοιχεία και τα δεδομένα, η πληροφόρηση και η αποτύπωση για να διαμορφωθεί μια Εθνική Πολιτική, που θα θεραπεύσει τα πολύ ιδιαίτερα προβλήματα των ορεινών περιοχών, των ορεινών δήμων τα οποία κρατούν σε μεγάλο βαθμό στάσιμες αν όχι φθίνουσες τις συγκεκριμένες τοπικές κοινωνίες».
Οι Ορεινές Περιοχές σύμφωνα με τον κ. Κεφαλογιάννη, αντιστέκονται σθεναρά σε δυσκολίες, οι οποίες απειλούν τόσο τη φυσιογνωμία τους όσο και την ταυτότητα τους. «Οι δυσκολίες για εισόδημα, η έλλειψη στρατηγικού σχεδιασμού για την ανάπτυξη τους, οι ελλείψεις σε υποδομές παιδείας, υγείας, ενδιαφερόντων για τους έφηβους και τους νέους, δημιουργούν ένα εκρηκτικό μείγμα για το οποίο όλοι μας πρέπει να δείξουμε σύνεση διαχείρισης και αποφασιστικότητα στις παρεμβάσεις μας», λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Κεφαλογιάννης που κάνει λόγο για την ανάγκη «να αξιοποιηθούν ήπια οι πόροι των συγκεκριμένων περιοχών και να δοθούν τα κίνητρα στους κατοίκους και τους νέους ανθρώπους ώστε να βοηθηθούν στο να αλλαχθεί το πρόσημο στην αρνητική δημογραφική εικόνα και την πληθυσμιακή αλλοίωση η οποία επισύρει την διαρκή γήρανση των περιοχών τους».
Τα μοναδικά τοπία, το ιδιαίτερο φυσικό περιβάλλον, οι δραστηριότητες που διαφοροποιούνται από εκείνες των αστικών κέντρων, η ζωηρή παρουσία του πρωτογενούς τομέα, τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά σε πολιτισμικά και πολιτιστικά στοιχεία, τα ήθη και τα έθιμα, είναι όπως εξηγεί ο Σωκράτης Κεφαλογιάννης όλα όσα μπορούν να δικαιολογήσουν το γιατί η πολιτεία πρέπει να υπερασπιστεί τους ορεινούς δήμους και τις περιοχές. «Θα ήταν χρήσιμο να παραδειγματιστούμε από άλλες ευρωπαϊκές χώρες, οι οποίες θεσμοθετούν και νομοθετούν με στόχο οι ορεινοί πληθυσμοί να αισθάνονται ασφάλεια και σιγουριά για την καθημερινότητα τους και το μέλλον τους. Ενισχύουν με κάθε τρόπο τη σύνδεση των ορεινών περιοχών με το ψηφιακό γίγνεσθαι, ενώ εντάσσουν τους ορεινούς δήμους στον προβληματισμό και τις δράσεις που έχουν να κάνουν με το περιβάλλον, την οικολογία, την κρίση που πλέον είναι υπαρκτή, τη δυνατότητα να έχουν λόγο, προτάσεις και να συμμετέχουν στη λήψη των μέτρων».
Την ίδια ώρα όμως, όπως είπε ο κ. Κεφαλογιάννης, η κρίση της πανδημίας έφερε στο προσκήνιο μία ακόμα πραγματικότητα, που δείχνει ότι: «Οι αστικοί πληθυσμοί έδειξαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τους ορεινούς δήμους μιας και ως απομονωμένες περιοχές παρείχαν μεγαλύτερη ασφάλεια. Αυτό δείχνει ότι μελλοντικά ενδέχεται σύμφωνα με τις τάσεις όπως καταγράφονται, να υπάρξουν πληθυσμοί που θα επιθυμούσαν να επιστρέψουν σε περιοχές όπως ορεινές, γεγονός το οποίο θα πρέπει να μας βρει ως χώρα, έτοιμη». Όταν αναφέρει «έτοιμη χώρα» αλλά και «έτοιμο το κράτος», εννοεί ο Σωκράτης Κεφαλογιάννης σε επίπεδο προσβασιμότητας, υποδοχής παιδιών και νέων, ευκαιρίες επαγγελματικής αποκατάστασης και κάθε υπηρεσία που πρέπει να υπάρχει για την εξυπηρέτηση των πολιτών. Όλα όσα μπορούν και πρέπει να γίνουν για τη στήριξη και ενίσχυση των Ορεινών Περιοχών ο κ. Κεφαλογιάννης όπως είπε στο ΑΠΕ ΜΠΕ, πρέπει να βρίσκονται στους φακέλους και πάνω στα γραφεία των αρμοδίων όπως και εγώ τα έχω σε πρώτο πλάνο στον υπολογιστή μου. Και συγκεκριμένα: «Διατήρηση και προστασία του τοπίου, ανασυγκρότηση των παραγωγικών δομών και δραστηριοτήτων, συγκράτηση του πληθυσμού, σχεδιασμό και εφαρμογή κινήτρων, ενίσχυση του ψηφιακού μετασχηματισμού, φορολογική απαλλαγή των κατοίκων, χορήγηση ενίσχυσης, με ποσόστωση στο πλαίσιο της Πολιτικής Συνοχής, αξιοποίηση πρωτοβουλιών, όπως οι ολοκληρωμένες χωρικές επενδύσεις και τα LEADER. Με σοβαρή και στοχευμένη πολιτική που να αφορά υγεία, γεωργία, διατροφή, μεταποίηση, υποδομές, δασοκομία, τουρισμό, επίπεδο διαβίωσης, μεταφορές».
Ανέφερε μάλιστα σχετικά με την προσβασιμότητα το παράδειγμα των Ανωγείων. «Ενισχύθηκαν δρομολόγια με το ΚΤΕΛ μέσω προγραμματικής σύμβασης που ως δήμος χρηματοδοτήσαμε και τα αποτελέσματα μας εντυπωσίασαν αφού με το επιδοτούμενο εισιτήριο κατά 50% μέσα σε 12 μήνες περίπου 13.000 άνθρωποι πήγαν και ήρθαν στα ορεινά Ανώγεια. Η κίνηση των ανθρώπων σε μία περιοχή αυτεπάγγελτα επισύρει και τα οφέλη στην οικονομία της. Αυτός είναι και ο λόγος που η πολιτεία πρέπει να λειτουργήσει από κοινού με την οικονομία των ορεινών περιοχών και μέσω συνεργασιών, προγραμμάτων και κινήτρων να εστιάσει στη δημιουργία της Νέας Ορεινής Οικονομίας όπως θα ήταν το ορθό να ορίζαμε την άνθιση των ορεινών δήμων και περιοχών».
Σε αυτό το πλαίσιο, σημαντικό ρόλο μπορούν να διαδραματίσουν οι πανεπιστημιακές κοινότητες, οι επιστήμονες και οι ερευνητές που έχουν «πεδίο δόξης λαμπρό να λειτουργήσουν ώστε να συμμετέχουν στην αναγέννηση των ορεινών περιοχών», σύμφωνα με τον κ. Κεφαλογιάννη, ο οποίος επιμένει πως: «Μην περιμένει κανείς την αναγέννηση να έρθει μόνη της, μην πιστεύει κανείς πως οι ορεινές κοινωνίες θα επιβιώσουν χωρίς στρατηγικό σχεδιασμό και ουσιαστικές κρατικές παρεμβάσεις, μα πάνω από όλα, ας συνειδητοποιήσουμε όλοι, πως ακόμα και ο πιο ένθερμος υπερασπιστής του τόπου του, έχει ανάγκη την αναγνώριση και τη συμπόρευση».
