Ο "Γιάγκος Δράκος" της επιτυχημένης "Λάμψης", σε συνέντευξη που παραχώρησε στο NEWS247, αναφέρθηκε, μεταξύ πολλών άλλων, στο ξεκίνημα της καριέρας του και το Ηράκλειο.
Ως θεατής πότε είδατε πρώτη φορά θέατρο;
Κοιτάξτε, αποφάσισα να γίνω ηθοποιός χωρίς να έχω δει ποτέ θέατρο. Σχεδόν ούτε κινηματογράφο, μας το απαγόρευαν. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Κρήτη. Τελείωσα τις γυμνασιακές σπουδές, αλλά θέατρο δεν είχα δει. Σημειωτέον, μέχρι τα 16 μου ήμουν ένα τέρας ασχήμιας - θα καταλάβετε γιατί σας το λέω. Είχα τεράστιο κεφάλι, με μια φωνή σαν πατημένο γατί και ήμουν κοντός, δηλαδή στην παρέλαση με έβαζαν στην τελευταία τριάδα της τρίτης τάξης ακόμη κι όταν πήγαινα στην έκτη. Όλως παραδόξως μέσα σε ένα χρόνο ψήλωσα περισσότερο απ’ όλους και ξαφνικά ήμουν ο ωραίος του Ηρακλείου. Τότε ένας συμμαθητής μου ήρθε στην Αθήνα για να γίνει σκηνοθέτης. Κάποια στιγμή κατέβηκε στην Κρήτη για να πουλήσει ένα σπίτι και να βάλει χρήματα σε μια ταινία. Τρέξαμε όλοι να τον δούμε γιατί ήταν ο πρώτος από την παρέα που είχε πάει στην Αθήνα. Βλέποντας με μου λέει: Ρε ’σύ, είσαι ωραίος. Ε και; του απαντάω. Θα γίνεις ηθοποιός, με μένα σκηνοθέτη θα σκίσουμε, μου λέει. Δεν τον πίστεψα αλλά ήθελα πολύ να έρθω στην Αθήνα, οπότε το είπα στους γονείς μου.
Πώς το πήραν;
Δηλαδή θα πας να γίνεις αλήτης, μου λέει ο πατέρας μου. Με στήριξε η αδερφή μου και ήρθα στην Αθήνα αλλά απογοητεύτηκα τότε από τον τρόπο ζωής εδώ και μετά από λίγο επέστρεψα στο Ηράκλειο. Έπληττα όμως εκεί. Επίσης τότε συνδέθηκα με μια κυρία και έγινε ένα σκάνδαλο στη μικρή κοινωνία του Ηρακλείου.
Να υποθέσω ότι ήταν μεγαλύτερη σας;
Πολύ. Τελειώνοντας το σχολείο -εμπορική σχολή λεγόταν τότε, όχι γυμνάσιο- δούλεψα σε ένα φοροτεχνικό γραφείο. Ο ιδιοκτήτης είχε δύο κόρες και μια πολύ όμορφη γυναίκα, Κρεολή, 37 χρονών τότε. Πιάνοντας δουλειά είπα στον εαυτό μου: Χρήστο, μακριά από τις κόρες, πρέπει να σεβαστείς το αφεντικό. Έπιασα δουλειά 1 Οκτωβρίου. Στις 18 Οκτωβρίου είχα γίνει εραστής της κυρίας. Το γραφείο ήταν στη μία άκρη ενός δρόμου γεμάτου με γραφεία, και το σπίτι στην άλλη. Όλοι το πήραν μυρωδιά και ήξεραν ότι κατά τις 10 ο νεαρός του γραφείου φεύγει για εξωτερικές δουλειές και μπαίνει στο σπίτι της κυρίας. Μάλιστα η κυρία μου έδινε ένα ποτήρι γάλα, ένα λικέρ, καθόμασταν σε ένα καναπέ και γίνονταν αυτά που καταλαβαίνετε. Άρχισε να συζητιέται ευρέως στο Ηράκλειο όλο αυτό. Δεν φαντάζομαι αυτή η πόρνη να σε έριξε στο κρεβάτι, έλεγε η μάνα μου. Αυτή με κυνηγούσε, ήταν ερωτευμένη μαζί μου, όμως εγώ ήμουν ερωτευμένος με μια κοπέλα που ήταν ένα χρόνο μικρότερη από μένα, ήταν η ωραία του Ηρακλείου. Κάθε Κυριακή όλος ο κόσμος κυκλοφορούσε στο λεγόμενο νυφοπάζαρο της πόλης, στην πλατεία Ελευθερίας. Εκείνη με «σωματοφύλακες» τις φίλες της κι εγώ με τους συμμαθητές μου. Είχα γραμματέα εγώ, γραμματέα εκείνη και ανταλλάσσαμε ένα βιβλίο όπου γράφαμε επιστολές ο ένας στον άλλο. Το έμαθε όμως η Κρεολή κυρία και άρχισε να γίνεται ασφυκτική η κατάσταση. Δεν άντεχα άλλο και έφυγα ξανά για την Αθήνα.
Το πήραν καλύτερα τη δεύτερη φορά οι γονείς σας;
Με στήριξε πάλι η αδερφή μου. Αναλαμβάνω εγώ την ευθύνη, είπε, δεν θα γίνει αλήτης. Θυμάμαι ένα θείο μου να λέει: Να ήσουν ο Μπάρκουλης, βρε παιδί μου, το καταλαβαίνω, αλλά εσύ θα γίνεις κομπάρσος. Τελικά έδωσα εξετάσεις στη σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Το θυμάμαι σαν τώρα, Μια μέρα μπαίνει ένας στυφός και περίεργος κύριος. Κύριε Μινωτή, να σας γνωρίσω ένα νεαρό κρητικό που θέλει να γίνει ηθοποιός, του λέει αυτός που ήταν στην υποδοχή. Με κοιτάζει λίγο περίεργα ο Μινωτής και του λέω: Εσείς τι δουλειά κάνετε; Δεν είχα ιδέα ποιος ήταν. Με μισούσε για πολλά χρόνια μετά από αυτό. Ώσπου το ’86 με κάλεσε και μου είπε: Θα σου κάνω την τιμή να σου αναθέσω ένα πολύ σημαντικό ρόλο, τον Αγγελιοφόρο στον «Οιδίποδα επί Κολωνώ», αλλά μη μου ζητήσεις πολλά λεφτά. Τα λεφτά ποτέ δεν με ενδιέφεραν. Έτσι συνεργάστηκα με τον Μινωτή στην Επίδαυρο και είδα το μέγεθος του ηθοποιού. Μάλιστα, τότε είχε γραφτεί πολύ σωστά ότι ο Μινωτής είχε φτάσει στο επίπεδο του Σοφοκλή. Όταν λοιπόν παίζεις πλάι στον Μινωτή, πού αλλού να πας; Έχεις δει το θαύμα. Να με συγκινήσει το Χόλιγουντ; Όχι. Με συγκινούσε ο Μινωτής.
