Συνέντευξη στη Σώτια Πεντεδήμου
Όταν στις 7 Ιανουαρίου ο Πέτρος Ινιωτάκης παραιτήθηκε από τη θέση του αντιδημάρχου και ανεξαρτητοποιήθηκε από την «Δύναμη Πολιτών» πολλοί μίλησαν για προσωπική στρατηγική και προσχεδιασμένο διαζύγιο. Η αλήθεια είναι ότι στις 21 Δεκεμβρίου είχε χτυπήσει ένα πρώτο «καμπανάκι» όταν καταψήφισε στο πλαίσιο του δημοτικού συμβουλίου τον Οργανισμό Εσωτερικών Υπηρεσιών του δήμου. Πιο δυνατό ακόμα ήταν το καμπανάκι που είχε χτυπήσει τον Αύγουστο του 2018 όταν, στο δείπνο της παράταξης του Β. Λαμπρινού στο Κτήμα Πασπάτη, είχε ζητήσει να αλλάξει ρότα η ομάδα και «να αφουγκραστούμε την κοινωνία».
«Δεν είχα καμία προσωπική στρατηγική. Παράτησα καρέκλα, έφυγα από το αξίωμα. Ούτε με έδιωξαν, ούτε υπήρχε θέμα καλύτερης, μεγαλύτερης και πιο ευρύχωρης καρέκλας» απαντά στους επικριτές του και προσθέτει ότι «πίστευα στη Δύναμη Πολιτών από την πρώτη στιγμή έως ότου έφυγα. Έδινα τη μάχη μέχρι τελευταίας ικμάδας για εσωκομματική δημοκρατία, συμμετοχικές διαδικασίες και δημοκρατικό διάλογο».
Παραδέχεται πάντως ότι ακόμα συναντά την «καχυποψία και τη δυσπιστία» των πολιτών και πως ακόμα και όταν εξηγεί τους λόγους που έμεινε τόσο πολύ, και έφυγε τη δεδομένη χρονική στιγμή, κάποιους δεν μπορεί να τους πείσει. Δηλώνει όμως ότι θα συνεχίσει να λέει «την αλήθεια του» και εκφράζει τη βεβαιότητα ότι η προσπάθεια που έχει ξεκινήσει «όχι μόνο μπορεί να αφομοιωθεί έως τις εκλογές αλλά μπορεί να κινητοποιήσει δυνάμεις, να αγκαλιαστεί και στο τέλος να υποστηριχτεί».
Το τέλος: «Δεν είχα άλλο δρόμο»
«Έφυγα όταν πήρα την απάντηση οριστικά και αμετάκλητα ότι δεν θα πάμε στο μοντέλο που είχαμε αποφασίσει το 2014 για δημοκρατική λειτουργία της παράταξης. Όταν είδα ότι δεν υπάρχει καμία επιλογή για εμένα, ότι δεν μπορώ να τους πείσω ή να το επιβάλλω, ήρθε το πολιτικό τέλος. Έμεινε ανολοκλήρωτο το πολιτικό εγχείρημα του 2014 και δεν είχα άλλο δρόμο από αυτόν της παραίτησης αλλά και της συνέχειας. Εγώ συνεχίζω αυτό που ξεκινήσαμε με πολλούς συμπολίτες μας το 2014. Αυτά που λέω σήμερα τα έλεγα και το 2014», λέει καρφώνοντας τους άλλοτε συνοδοιπόρους του – ή έστω μερίδα αυτών.
Παράλληλα, τονίζει ότι η καθημερινότητα ήταν τόσο αμείλικτη και η ολοκλήρωση των μεγάλων πρόζεκτ που είχε αναλάβει - η μεταφορά της ιχθυαγοράς, η λειτουργία του Δημοσκόπιου, οι δραστηριότητες της έξυπνης πόλης και όλες οι διαδικασίες με τα αδέσποτα - τόσο επιτακτική που δεν χωρούσε «η έξοδος από την παράταξη». «Εγώ λέω την αλήθεια δημόσια και κρίνομαι» επιμένει και «αν κάποιος θέλει να με κατηγορήσει ότι κακώς έκατσα και πάλεψα για την παράταξη που πίστεψα, και ότι κακώς πάλεψα για τα προβλήματα του κόσμου - που γι αυτό με ψήφισαν οι πολίτες, δεν με ψήφισαν για να είμαι αντιδήμαρχος - ας με κατηγορήσει».
Μιλά με καλά λόγια για τον δήμαρχο Β. Λαμπρινό, παρά το γεγονός ότι του «χρεώνει» ότι δεν κατάλαβε ότι έπρεπε να έχει απομακρύνει όσους από την πρώτη στιγμή είχαν δηλώσει ότι ενδιαφέρονται για τις βουλευτικές εκλογές. «Δεν εξέλειπε η αποφασιστικότητα του δημάρχου όμως συγκεκριμένα πρόσωπα με ισχυρότατη επιρροή δεν τον άφησαν να πάμε σε αυτή την διαδικασία που είχαμε συμφωνήσει». Του αναγνωρίζει ότι παρά τη στήριξη της ΝΔ στις εκλογές του 2014, «δεν επέτρεψε να υπάρχει παρέμβαση από τη ΝΔ στο παραγόμενο δημοτικό έργο. Αυτό όμως που δεν κατάλαβε ήταν ότι η αυτονομία της παράταξης υπονομεύτηκε από το γεγονός ότι κάποια μέλη από την αρχή είχαν δηλώσει ότι θα είναι υποψήφιοι βουλευτές».
Την ίδια ώρα κρίνει ότι παρά το γεγονός ότι η νυν δημοτική αρχή «κατάφερε πολλά», και είχε «μεγάλες επιτυχίες», πάσχει σε αποτελεσματικότητα. «Παλεύαμε για τα μεγάλα θέματα και τους πολίτες δεν τους ενδιέφερε πολύ εκείνη την περίοδο αν εμείς είχαμε μια διάρθρωση πιο αυταρχική ή δημοκρατική. Οι πολίτες περίμεναν αποτελεσματικότητα και όλοι λέγαμε μήπως ο Λαμπρινός ξέρει κάτι περισσότερο ή έχει κάτι κατά νου; Ή η ηγετική ομάδα έχει σχέδιο να πάμε κάπου; Αποδείχτηκε ότι δεν υπήρξε κανένα σχέδιο, καμία συνοχή και πολιτική στρατηγική για το πως θα αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά, λειτουργικά και δημοκρατικά τα ζητήματα . Υπήρχαν μόνο προσωπικές στρατηγικές».
Εκτιμά ότι η αδυναμία επίλυσης τεράστιων προβλημάτων και η μη υλοποίηση στόχων που είχαν τεθεί το 2014, οφείλεται στην έλλειψη πολιτικής γενναιότητας. «Για να συγκρουστείς χρειάζεσαι πολιτική γενναιότητα και αυτή έρχεται μόνο μέσα από βαθιές δημοκρατικές διαδικασίες. Αν δεν τις κάνεις, δεν έχεις τη δύναμη να κάνεις τομές, και φτάνεις στη λογική πονάει κεφάλι - κόβει κεφάλι».
…και η νέα αρχή: «Πολύ δύσκολη απόφαση»
Όταν έφυγε, δεν είχε πάρει την απόφαση να θέσει υποψηφιότητα. Αυτή προέκυψε μετά από ένα μήνα και «μετά από συζητήσεις με φίλους και δημότες, πολίτες που επισκέφτηκα σε συνοικίες, περιοχές, χωριά γιατί ήθελα να δω πως αντιλαμβάνονται τα πράγματα». Στην πορεία και μετά το πρώτο στάδιο δυσπιστίας, όπως λέει, «ένιωσα ότι το κόσμος το θέλει, το πιστεύει και θα συμμετέχει και καθολικά».
Έχει σκοπό ό,τι δεν κατάφερε η «Δύναμη πολιτών» να το κάνει πράξη στη νέα δημοτική παράταξη. «Επιχειρούμε πολλοί μαζί, νέοι σε ηλικία κυρίως, με όραμα να στείλουμε το μήνυμα ότι τώρα ξεκινάμε από την αρχή και έχουμε μια προοπτική 10-15 χρόνων. Δεν πάμε μόνο γι αυτές τις εκλογές, πάμε για τις επόμενες και τις μεθεπόμενες. Και γι αυτό χτίζουμε το νέο εγχείρημα πολύ σταθερά, συζητάμε εξαντλητικά. Και αυτό δεν είναι εύκολο, είναι πρωτόγνωρο. Γιατί λείπει ο διάλογος από την πόλη. Από μονολόγους πάμε καλά, από διάλογο όχι γιατί δεν έχουμε μάθει να ακούμε» σημειώνει και έχει στόχο η «Συν+Πράξη Δημοτών Ηρακλείου» να κάνει πράξη τις συμμετοχικές διαδικασίες.
Οι συζητήσεις με τα κόμματα, το ΚΙΝΑΛ
Διαψεύδει ότι βρέθηκε σε συζητήσεις με κόμματα, δηλώνει ωστόσο ανοιχτός σε διάλογο σε επίπεδο αρχών και θέσεων. Για τη ΝΔ εκτιμά ότι έχει ήδη αποφασίσει από καιρό ποιον υποψήφιο θα υποστηρίξει απλά «περιμένουμε να δούμε πως θα το παρουσιάσει».
Τον προβληματίζει ο κατακερματισμός του ΚΙΝΑΛ από το οποίο προέρχονται τέσσερις υποψηφιότητες; «Ο κόσμος του ΚΙΝΑΛ και του ΠΑΣΟΚ έχει κατακερματιστεί πολιτικά, είναι μειοψηφία στο Ηράκλειο, έχει συρρικνωθεί» απαντά, ωστόσο όπως προσθέτει «υπάρχει ακόμα ο κοινωνικός χώρος του ΠΑΣΟΚ στο Ηράκλειο ο οποίος παρήγαγε και νέα στελέχη που πρωταγωνιστούν. Το ζήτημα είναι αν ο καθένας από εμάς που συγκροτεί μια κίνηση έχει στίγμα, αρχές και θέσεις και αν κομίζουμε κάτι καινούριο και καινοτόμο, αν βάζουμε χρήσιμα δεδομένα στο νέο ιστορικό κύκλο που ανοίγει στην Ελλάδα μετά την 10χρονη κρίση. Υπάρχουν νέα δεδομένα γεωοπολιτικά κυρίως τα ενεργειακά, που διαμορφώνουν ένα σπουδαίο σκηνικό και πρέπει το υπάρχον πολιτικό προσωπικό σε τοπικό επίπεδο να είναι επαρκέστατο για να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και των προκλήσεων που έρχονται».
Οι συζητήσεις με συνυποψηφίους – «Δεν θα απορροφήσω, δεν θα απορροφηθώ»
Έχει κάνει «δύο ουσιαστικές συζητήσεις με τον Ηλία Λυγερό, παρουσία μελών της παράταξης. Δεν πάω ποτέ μόνος μου» λέει και επαναλαμβάνει ότι η συζήτηση γίνεται σε προγραμματικό επίπεδο για το «ποιο Ηράκλειο θέλουμε και πως μπορούμε να συνεργαστούμε. Γιατί έτσι και αλλιώς κάποιοι από εμάς, θέλουμε δεν θέλουμε θα κληθούμε να συνεργαστούμε την επόμενη μέρα, και αυτή είναι η λογική της απλής αναλογικής. Εγώ και θέλω και μπορώ και θα συνεργαστώ» ξεκαθαρίζει.
Με τον Ευριπίδη Κουκιαδάκη τους συνδέει μια προσωπική και πολιτική φιλία χρόνων και «αυτό το κάνει πιο εύκολο να συζητάμε». Συμφωνούν σε θεσμικά θέματα, μιας και οι δύο είναι υπέρμαχοι της απλής αναλογικής αλλά συμφωνούν ότι έγινε με τρόπο εσπευσμένο, χωρίς συμμετοχή των περιφερειακών και δημοτικών αρχών και αυτό «έχει δημιουργήσει πολλά προβλήματα». Ταυτόσημες απόψεις έχουν και «για θέματα λειτουργίας της παράταξης που θα θέτει τα ζητήματα και όχι ο δήμαρχος ή μια ομάδα πέριξ του δημάρχου». Τον ρωτάω αν ισχύουν οι φήμες ότι θα δούμε τελικά να κατέβουν μαζί στις εκλογές. «Δεν νομίζω ότι μας απασχολεί να γίνουμε ένα. Θα κινηθούμε παράλληλα, θα διαμορφώσουμε τις παρατάξεις, θα συζητάμε, θα συμφωνούμε και θα διαφωνούμε. Δεν είναι αυτοσκοπός να ενωθούμε και να κάνουμε ένα νέο πόλο. Εγώ κάνω μια πολιτική προετοιμασία για την επόμενη ημέρα. Προετοιμάζουμε μια κατάστασή για να μην βρεθούμε προ εκπλήξεως. Όταν δεν υπάρχει προετοιμασία και διάλογος, αρχίζουν τα μοιράσματα και τα ανταλλάγματα και εκεί ο κόσμος δικαιώνεται που λέει ότι όλοι πάτε για μια καρέκλα», λέει.
Είναι ξεκάθαρος ότι «δεν θέλω να απορροφήσω κανέναν και δεν θέλω να απορροφηθώ». Εκφράζει τη βεβαιότητα ότι κίνησή του θα πάει μέχρι τέλους. «Θα πάμε γιατί για εμάς οι εκλογές είναι η αφετηρία μιας σπουδαίας διαδρομής για την επόμενη 15ετία», λέει.
Πιστεύει ότι «όλοι κάνουν διάλογο με όλους» αλλά «δεν ξέρω αν θα τολμήσουν όλοι να πούνε ανοιχτά ότι συζητάνε». Ο ίδιος δηλώνει «έτοιμος να συζητήσω» και απευθύνει μέσω του cretalive.gr «ανοιχτή πρόσκληση σε όσους δεν έχω συζητήσει ακόμα, να βρεθούμε. Θέλω να συνεργαστώ με όσους έχουμε την ίδια αγάπη και το πάθος για τον τόπο και τους πολίτες». Η μόνη περίπτωση να μην συζητήσει με κάποιον είναι αν «καταλάβω ότι κάποιος έχει μόνο προσωπική στρατηγική για κατάληψη θέσεων. Με αυτόν δεν έχω να συζητήσω τίποτα. Δεν μου λέει τίποτα η λογική 'θέλω να γίνω δήμαρχος'. Δεν μου λέει απολύτως τίποτα».
Το πρόγραμμα και το ψηφοδέλτιο
Η συγκρότηση του ψηφοδελτίου «πάει πολύ καλά». Τον ρωτάω για δυνατά ονόματα. «Όλα είναι δυνατά ονόματα» απαντά αντανακλαστικά. Εξηγεί: «δυνατό όνομα για εμάς δεν είναι αυτός που είναι διάσημος, που έχει εκπροσώπηση σε συλλόγους ή στο δημοτικό συμβούλιο. Είναι κάθε πολίτης που αγαπάει την πόλη, που έχει όραμα και μπαίνει στον αγώνα. Για εμάς αυτός ο πολίτης που μπαίνει σε ένα πρωτοποριακό σχήμα και σε αυτόν τον πρωτόγνωρο αγώνα των δημοκρατικών διαδικασιών, που είναι δύσκολες και χρονοβόρες, είναι ο πιο δυνατός. Όλοι όσοι συμμετέχουν είναι πολύ δυνατοί και σημαντικοί και θα τους ανακοινώσουμε στην ώρα που θα πρέπει ώστε να διασφαλίσουμε την αίσθηση ότι είμαστε ομάδα, όχι ότι έχουμε κάποιους που τους λανσάρουμε και τους πουλάμε ως κράχτες μεγάλων κοινωνικών ή άλλων ομάδων». Την ίδια ώρα, δεν κρύβονται κιόλας, ήδη κάποιοι από τους υποψηφίους αρθρογραφούν παρουσιάζοντας τις θέσεις τους. «Τους αφήνουμε να βρουν τον δρόμο τους και εμείς θα το κάνουμε σαν παράταξη στο τέλος, όλοι μαζί, σε μια πολιτική εκδήλωση που θα βγάζει τη δύναμη της ομάδα και όχι των μεμονωμένων ατόμων» λέει.
Όσον αφορά το πρόγραμμα, αυτό συνδιαμορφώνεται με τους πολίτες. «Ο καθένας θα μπορούσε να έχει ένα καταπληκτικό πρόγραμμα. Μπορείς να φέρεις ειδικούς και να φτιάξεις ένα καταπληκτικό κείμενο στο οποίο όλοι θα συμφωνήσουμε. Τον κόσμο τον ρώτησε κανείς; Άκουσε κανείς τις αγωνίες του, τις ανησυχίες του, τις έλαβε υπόψη;». Λέει «ναι, στην επιστήμη και στην τέχνη αλλά χωρίς τον πολίτη, χωρίς να ακούσουμε την αγωνία του πολίτη θα αποτύχουμε, και το πλέον τεχνοκρατικό κείμενο θα αποδειχθεί ελλιπέστατο και βαθιά συντηρητικό».
«Θα μείνω μέχρι τέλους – Δεν είναι αυτοσκοπός το εκλογικό αποτέλεσμα»
Ρωτώντας, όπως όλους τους υποψηφίους, που τοποθετεί τον εκλογικό πήχη, δίνει μια απάντηση ασυνήθιστη για υποψήφιο. «Δεν είναι αυτοσκοπός το εκλογικό αποτέλεσμα και δεν έχουμε βάλει πήχη. Αφήνουμε τα πράγματα να εξελιχθούνε και ο κόσμος θα μας κατατάξει εκεί που πρέπει, με βάση τη δική του αντίληψη».
Δηλώνει αγωνιστής πάντως και «αυτό το ξέρουν και οι φίλοι και οι αντίπαλοι». Περνάει την «πιο δημιουργική φάση της ζωής μου. Κλήθηκα να πάρω μία πολύ δύσκολη απόφαση σε προσωπικό επίπεδο όμως αυτή την περίοδο νιώθω ότι κάνω κάτι πολύ δημιουργικό, πολύ αληθινό και που μόνο θετικό αποτύπωμα θα αφήσει στην πόλη και στην κοινωνία. Το κάνω με μεγάλο πάθος, συνέπεια και με μεγάλη πίστη ότι θα φέρει πολύ καλά αποτελέσματα. Και δεν αναφέρομαι στα εκλογικά αποτελέσματα. Αυτό είναι το τελευταίο που με ενδιαφέρει. Είναι πολύ σημαντικό φυσικά γιατί χωρίς παρουσία στο Δημοτικό Συμβούλιο δεν θα έχεις λόγο αλλά και πάλι η αρχή που κάνουμε και ο τρόπος που χτίζουμε το εγχείρημά μας φέρνει μια μεγάλη επανάσταση στο Ηράκλειο».
Η οικογένεια, οι φίλοι, οι «εχθροί» και οι ταμπέλες.
Καταλυτικό ρόλο έχουν παίξει η σύζυγος και τα παιδιά του σε αυτόν «τον σπουδαίο και πιο όμορφο αγώνα που δίνω μέχρι σήμερα στη ζωή μου. Είναι οι άνθρωποι που πίστεψαν και πιστεύουν περισσότερο και από εμένα στην αλήθεια που παρουσιάζω και μοιράζονται το βάρος γι αυτή την προσωπική μου επιλογή. Με στηρίζουν σε όλα τα βήματα».
Μετρά φίλους και «εχθρούς». «Έχω και πολλούς καλούς φίλους και πολύ δυνατούς εχθρούς. Το να έχεις «εχθρούς» που είναι απέναντι σε αυτά που λες και κάνεις είναι απόλυτα κατανοητό και αποδεκτό. Δέχομαι την διαφορετική άποψη, την ακούω, την συζητάω και καμία φορά αναπροσαρμόζω την δική μου. Χαίρομαι να συζητάω και με αυτούς που είναι απέναντι. Αυτό που δεν κατανοώ και δεν πρόκειται ποτέ να αποδεχτώ είναι ότι μερικοί χρησιμοποιούν μη αληθή γεγονότα, επιχειρώντας να μου βάλουν ταμπέλα. Οι προθέσεις και οι προτάσεις μου γίνονται δημόσια ακριβώς για να μπω στη βάσανο της κριτικής. Αλλά να είναι μια κριτική δίκαιη και καλοπροαίρετη και γίνεται με γνώμονα το συμφέρον των πολιτών και του τόπου».
