Η προσφυγική μνήμη είναι μία χρήσιμη υπόμνηση του απρόβλεπτου της ανθρώπινης ιστορίας και της απουσίας κάθε νομοτέλειας εκτός μίας: ότι η ζωή συνεχίζεται.
Το ημερολόγιο του Μελάθρου για το 2022 είναι αφιερωμένο σε όλους αυτούς τους ανώνυμους ανθρώπους των χαμένων πατρίδων. Σε εκείνους που χάθηκαν αλλά και σε εκείνους που κατάφεραν να ξεφύγουν και να ζήσουν στην Ελλάδα. Στους προ-παππούδες και στις προ-γιαγιάδες μας.
Η δημιουργία του ημερολογίου το οποίο περιλαμβάνει σπάνιο φωτογραφικό υλικό των γεγονότων πραγματοποιήθηκε με τη συνεργασία των: Εθνικό Ίδρυμα Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος, Ιστορικό Αρχείο Προσφυγικού Ελληνισμού Δήμου Καλαμαριάς, Κέντρο Μικρασιατικών Σπουδών και ΧΕΝ Αθηνών.
Μέρος των εσόδων από την πώλησή του θα διατεθούν στη δράση μας "Ταξίδι της γνώσης στην ακριτική Ελλάδα" με σκοπό την παροχή τεχνολογικού εξοπλισμού στα ακριτικά σχολεία της χώρας.
Φωτογραφία: Οικογένειες προσφύγων εγκατεστημένες προσωρινά στο Δημοτικό Θέατρο Αθηνών, 1922. Συλλογή Π. Πουλίδη / Αρχείο ΕΡΤ
«Για νάχουμε ένα δικό μας σπίτι… […] Να δεθούμε κιόλα αγάλι αγάλι με τον τόπο. Έπειτα να λείψει και αυτό το αίσθημα της προσωρινότητας απ’ τη ζωή μας… Καθώς τόπε έτσι σοφά η θεία σας, θα γίνουμε Οι Πρώτες Ρίζες. Εμείς θα κάνουμε από το βράχο χώμα… θα βγάλουμε νερό από την πέτρα».
Οι πρώτες ρίζες, Τατιάνα Σταύρου(1899-1990)
