Σε ανακοίνωσή του, με αφορμή τον θάνατο του ποιητή Γιώργου Μπλάνα, το "Συμπόσιο Πολιτισμού" αναφέρει:
"Ο πρόωρος θάνατος του σημαντικού ποιητή και σπουδαίου μεταφραστή, Γιώργου Μπλάνα, είναι απώλεια για τα Ελληνικά Γράμματα. Γνώστης των φιλοσοφικών ρευμάτων, εισήγαγε την Κριτική Σκέψη στην ποίηση στους χαλεπούς και αποστειρωμένους από πνευματικότητα και περιεχόμενο αξιών καιρούς μας. Οι μεταφράσεις του στους αρχαίους Έλληνες συγγραφείς αλλά και σε νεότερους υπήρξαν εξαιρετικές. Καλλιέργησε σε βάθος το ήθος ενάντια στην όποια Εξουσία και στα διανοητικά της δεκανίκια. Γι’ αυτό, η αυθεντικότητα της δημιουργίας του θα έχει πάντα την δική της επικαιρότητα. Ενδεικτικά, από την ποιητική του συλλογή, «ΣΤΑΣΙΩΤΙΚΑ { 1-50}», εκδόσεις Γαβριηλίδης, επιλέγουμε στην μνήμη του τους εξής στίχους:
« Γενίτσαροι της πολιτικής ορθότητας
μεταμοντέρνοι μυγοχάφτες,
αν δεν είχα σταθεί με τόση αλαζονεία μπροστά στο αήττητο
γαλάζιο της θάλασσας και τ’ ουρανού,
σκουπιδαριό η πατρίδα σας,
αν δεν είχα κραυγάσει τον θυμό του πηλού
μπρος στον ακάματο χαλκό του ήλιου,
παλιάτσος ο θεός σας, αν δεν είχα τραγουδήσει
πως ζεσταίνει η αγκαλιά μιας εύθραυστης γυναίκας
με το πέπλο του αλατιού.
Ψοφίμια, στο μέλλον που ετοιμάσατε κοράκι το κοράκι
μόνο με κάρο θα φτάσει η αγέλη σας:
το άλογο να σέρνεται,
γυρεύοντας στην πέτρα και στην σκόνη
ένα τόσο δα φυλλαράκι δροσιά,
τα ξύλα να τριζοβολούν στην αγανάκτησή τους
και οι κουβάδες να βροντούν, καιρό πριν χωρίς πάτους.
…………………………………………………………………………………..
Δεν υπάρχει, αλίμονο, καμία πρόοδος.
Χυδαίες επανεκδόσεις, επαναλήψεις.
Πρόοδος είναι… μυρίζομαι ψυχή! ». Σελ.134-135
Μπροστά στην επέλαση της τεχνολογίας και των τεχνικών της Εξουσίας, όποιος μυρίζει ψυχή, όπως ο Γιώργος Μπλάνας, ζει στην Αλήθεια και στο όνειρο, επιστρέφει διαρκώς από το μακρινό μέλλον".
