«Εμπορία οργάνων» η αιμοδοσία μετ’ αμοιβής

«Αυτό είναι εμπορία οργάνων» είναι η κραυγή αγανάκτησης του Συλλόγου Θαλασσαιμίας Νομού Μαγνησίας μετά τις δηλώσεις του Τσέχου υφυπουργού υγείας περί ένταξης της Ελλάδας στο μοντέλο μεικτής, δημόσιας και ιδιωτικής, συλλογής πλάσματος που θα επιφέρει οικονομικά οφέλη στους πλασματοδότες.

Το κάλεσμα του Τσέχου υφυπουργού προς την Ελλάδα, ώστε να περάσει μεταρρύθμιση για τη συλλογή πλάσματος, έγινε στο πλαίσιο του Διεθνούς Συνεδρίου Πλάσματος που πραγματοποιήθηκε στις 19 Μαΐου στη Βαρσοβία, με τη δήλωσή του να προκαλεί σωρεία αντιδράσεων σε εθνικό, αλλά σε τοπικό επίπεδο.

«Δύο χρόνια τώρα έχει παγώσει η οποιαδήποτε συζήτηση για το θέμα της συλλογής πλάσματος έναντι οικονομικής απολαβής και από το πουθενά ξεκινάει σε ένα διεθνές συνέδριο μία τέτοια κουβέντα, φέρνοντας 4.000 ασθενείς αντιμέτωπους με ένα έντονο συναίσθημα αβεβαιότητας» αναφέρει μιλώντας στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ η πρόεδρος του Συλλόγου Θαλασσαιμίας Δέσποινα Λουκάκη.

Η ίδια αναφέρει ότι εάν περάσει μία τέτοια μεταρρύθμιση «θα μιλάμε για εμπορία οργάνων, καθώς στην ουσία θα πληρώνουμε για να έχουμε αίμα, ενώ τώρα γίνεται τεράστια καμπάνια και προσπάθεια για να δημιουργούμε εθελοντές».

Η Ελληνική πραγματικότητα είναι ότι υπάρχουν 4.000 πολυμεταγγιζόμενοι ασθενείς με θαλασσαιμία και δρεπανοκυτταρική νόσο, οι οποίοι έρχονται αντιμέτωποι με ελλείψεις αίματος καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, λόγω μη αυτάρκειας της χώρας.

Η εμπορευματοποίηση, όπως την αποκαλούν οι ασθενείς, του πλάσματος θα οδηγήσει σε βέβαιη μείωση, αλλά και αποσταθεροποίηση των αποθεμάτων, αλλά και στην έλλειψη κινήτρων στην παροχή.

«Πλέον θα είναι το κίνητρο το χρήμα και όχι η βοήθεια στον συνάνθρωπο με αποτέλεσμα να δημιουργούνται «δεξαμενές» ατόμων, οι οποίοι θα δίνουν αίμα και πλάσμα μόνο όταν θα θέλουν να συμπληρώσουν το εισόδημά τους» εξηγεί η κ. Λουκάκη προσθέτοντας ότι τίθεται και θέμα δημόσιας υγείας.

«Στον βωμό του χρήματος ο καθένας θα δηλώνει στα απαιτούμενα έγγραφα ακόμη και ψέματα, προκειμένου να επωφεληθεί από το χρηματικό αντίτιμο. Αυτό σημαίνει ότι τα περισσότερα δείγματα, στη συνέχεια θα καταστρέφονται» επισημαίνει.

Στη Μαγνησία υπάρχουν περίπου 80 ασθενείς, οι οποίοι ανά 15 ημέρες χρειάζονται μετάγγιση αίματος και αυτή τη στιγμή παρακολουθούν με αγωνία το πώς θα εξελιχθεί το ζήτημα στην Ελλάδα.

«Στο πλαίσιο του συνεδρίου δεν περιμέναμε να ακούσουμε κάτι τέτοιο. Ελπίζουμε η ομοσπονδία να παρέμβει και να επιχειρήσει συναντήσεις με μέλη του Υπουργείου Υγείας, ώστε να διασφαλιστεί η ελεύθερη και εθελοντική αιμοδοσία και συλλογή πλάσματος.