της Μαρίας Τζανή
Όταν πήγαινα στη Δευτέρα Δημοτικού αποφάσισα ότι είχα δυσλεξία.
Στο διάλειμμα πλησίασα τη δασκάλα μας την κυρία Κούλα και με όλη τη σοβαρότητα και επισημότητα της είπα « Κυρία νομίζω ότι έχω δυσλεξία». Με κοίταξε με την αντίστοιχη σοβαρότητα και επισημότητα και μου ζήτησε να μη φύγω το μεσημέρι όταν θα τελείωνε το μάθημα.
Αργότερα χτύπησε το κουδούνι, έφυγαν όλοι οι συμμαθητές μου και εγώ παρέμεινα με τη δασκάλα μου στην τάξη.
Ακόμα θυμάμαι με πόση υπομονή διάβαζε μαζί μου, σελίδα σελίδα, με παρακολουθούσε, με έβαζε να επαναλαμβάνω κάποια σημεία. Δυο ολόκληρες ώρες έμεινε εκείνο το μεσημέρι μαζί μου η κυρία Κούλα.
Και στο τέλος μου είπε με χαμόγελο «Και μόνη σου είδες ότι δεν έχεις κανένα πρόβλημα και για ό,τι άλλο χρειαστείς εδώ είμαι εγώ».
Έφυγα με χαμόγελο και αυτοπεποίθηση και σε κανένα δεν είπα τίποτα, ούτε στους γονείς μου. Όλη την υπόλοιπη χρονιά δεν τη χρειάστηκα ξανά, όμως ήξερα ότι ήταν εκεί για μένα, ήταν εκεί για όλα τα παιδιά.
Ποτέ δεν ξέχασα το γεμάτο ενδιαφέρον και καλοσύνη βλέμμα της δασκάλας μου.
Στις εκλογές, αυτό το βλέμμα ας ψάξουμε στους υποψηφίους. Το βλέμμα του ανθρώπου που επιθυμεί από τα βάθη της καρδιάς του να προσφέρει κοινωνικό έργο. Που το επιθυμεί αληθινά και για τους σωστούς λόγους. Διαφορετικά ας απέχει από τα κοινά. Γιατί δεν είναι εύκολο το έργο του. Απαιτεί αυταπάρνηση, γερό στομάχι και ατέλειωτες ώρες προσφοράς που συνήθως τις στερεί από την οικογένεια του, την εργασία του.
Ας επιλέξουμε ως εκπροσώπους μας όχι τους ανθρώπους που συμπαθούμε, που ήμασταν παιδικοί φίλοι, που τους έχουμε κάποια υποχρέωση. Όχι τον κουμπάρο, το γείτονα, τον προϊστάμενο.
Ας επιλέξουμε ως εκπροσώπους μας συμπολίτες μας άξιους, δραστήριους. Συμπολίτες μας που έχουν δώσει δείγματα της αξιοπρέπειας και της σεμνότητας τους.
Η σεμνότητα είναι βασικό κριτήριο γιατί η αλαζονεία θεριεύει με την εξουσία και γίνεται ο χειρότερος σύμβουλος.
Ας επιλέξουμε ως εκπροσώπους μας άτομα ικανά, που θα είναι εκεί για τους δημότες όταν αυτοί τους χρειαστούν.
Που θα κάνουν τον κύριο Γιώργο, την κυρία Μαρία να νιώσουν ασφάλεια και σιγουριά όταν τους πλησιάσουν και τους ζητήσουν τη βοήθεια τους.
Που θα ενδιαφερθούν για όλα τα προβλήματα της πόλης, μικρά και μεγάλα, για τους πολίτες και θα μείνουν μακριά από προσωπικά συμφέροντα και συναλλαγές. Που θα δηλώνουν, καθόλη τη διάρκεια της θητείας τους, το παρών στον αγώνα για την ανάπτυξη και την ευημερία της πόλης μας.
Αυτούς που θα σταθούν να ακούσουν με υπομονή τον πολίτη, αν μπορέσουν να τους δώσουν λύση στο πρόβλημα του θα το κάνουν, αν όχι δεν θα τον «παραμυθιάσουν».
Ας επιλέξουμε ως εκπροσώπους μας ανθρώπους που θα αποχαιρετούν τον συμπολίτη τους με τη μαγική πρόταση «και για ό,τι άλλο χρειαστείς εδώ είμαι εγώ».
Ανθρώπους με ανθρωπιά, όπως η δασκάλα μου, η κυρία Κούλα.
