Του Δημήτρη Καρυωτάκη
Ο κακός χαμός καλά κρατεί με τα όσα είπε - και κυρίως με τον τρόπο που τα είπε - ο Γιώργος Νταλάρας για τη δημοσιογραφία της "κλειδαρότρυπας", για τους συναδέλφους και «συναδέλφους» που κρατούν ένα μικρόφωνο και ψάχνουν εναγωνίως μια δήλωση που θα δημιουργήσει ή θα ανατροφοδοτήσει μια επίπλαστη επικαιρότητα που τη δημιουργούν οι πρωινές εκπομπές.
Που ακριβώς όμως είναι η αλήθεια και που η υπερβολή;
Είπε πράγματα που στέκουν ο Νταλάρας ή απλά ο δημοφιλής καλλιτέχνης με τη δύναμη που του δίνει το πολύ δυνατό καλλιτεχνικό και επικοινωνιακό του αποτύπωμα, "την έπεσε" στους δημοσιογράφους του μεροκάματου κάνοντας τον "τζάμπα μάγκα", την ίδια ώρα που τα'χει κάνει διαχρονικά "πλακάκια" με τους μεγαλοδημοσιογράφους του χώρου, αγαπημένο παιδί των καναλαρχών και εκπρόσωπος της μουσικής ορθότητας από την ώρα που καθιερώθηκε ως καλλιτέχνης μέχρι σήμερα;
Νομίζω πως κάνουμε ένα μεγάλο λάθος στην περίπτωση του Νταλάρα, όπως το κάνουμε και στην περίπτωση του Σαββόπουλου, μπερδεύοντας την καλλιτεχνική αξία και το αποτύπωμα του καλλιτέχνη με την εικόνα που εμείς έχουμε μέσα στο μυαλό μας ή που θελουμε να έχουμε!
Ο Νταλάρας έχει μια πορεία σχεδόν 55 χρόνων, που ό,τι άποψη ή μουσικό γούστο κι αν έχεις δεν αμφισβητείται, έχοντας την πολυτέλεια να λέει την άποψη του για την Τέχνη, τη Μουσική και τον Πολιτισμό με τον τρόπο που εκείνος κρίνει. Επίσης έχει φανατικούς φίλους και οπαδούς και άλλους που κρίνοντας κυρίως με το πως συμβαδίζει η εικόνα που τόσα χρόνια έχτισε στο καλλιτεχνικό στερέωμα, αν εκείνη ήταν ειλικρινής, αυθεντική ή απλά ανεβαίνοντας στο άρμα των καιρών, έκανε πλιάτσικο στα αισθήματα του κόσμου κι έβγαινε πάντα στον αφρό της (μουσικής και επικοινωνιακής) θάλασσας.
Είχε ανάγκη όμως να βγει τώρα και να πει όσα είπε (αρχικά για καλλιτέχνες όπως ο Ρέμος και ο Αργυρός και στη συνέχεια για τους μαρκουτσοφόρους συναδέλφους μας); Προφανώς νιώθει ένα βάρος της Ιστορίας, πιστεύει πως πρέπει να πει όσα είπε, γιατί ... αν δεν το κάνει αυτός ποιος μπορεί να το κάνει; Και παράλληλα ξέρει πως επειδή ο λόγος του συχνά προκαλεί αντιδράσεις, θα φέρει κι επί της ουσίας αποτέλεσμα!
Ναι, πολλοί μπορεί να βγήκαν και να είπαν "μα γιατί τα έβαλε με τους δημοσιογράφους των πρωινάδικων και δεν τα έβαλε με τους εκδότες", αλλά γνωρίζοντας καλά (γιατί τον έθρεψε και το έθρεψε στη χώρα μας το παιχνίδι της επικοινωνίας) πως για να ταράξει τα νερά, θα έπρεπε να το κάνει με αυτόν τον τρόπο, δείχνοντας τους μπροστά στη μούρη τους και κατ'ουσίαν "πυροβολώντας" όχι εκείνα τα παιδιά των 500 ευρώ που είχε μπροστά τους, αλλά την αισθητική, τη φιλοσοφία, την κουλτούρα που αυτές οι εκπομπές - καρμπόν υπηρετούν!
Πολλοί (και όχι μόνο από τον καλλιτεχνικό χώρο) θα ήθελαν να πουν αυτά που είπε ο Νταλάρας κι ακόμα ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας αλλά και της δημοσιογραφικής οικογένειας.
Πολλοί απελπίζονται αν κατά τύχη βρεθούν στο σπίτι τους αυτές τις παραγωγικές ώρες γιατί, αν ανοίξουν την τηλεόραση τους, τι ακριβώς βλέπουν ;
Πολλοί, οι περισσότεροι, υπερθεματίζουν την άποψη Νταλάρα. Αρκετοί είναι εκείνοι που θα ψέλλισαν… ας αγιάσει το στόμα του, και κάποιοι λίγοι θα τον ειρωνεύτηκαν πως επειδή δεν… πουλά πια με τα τραγούδια του βρήκε να πει κάτι για να βρεθεί στο επίκεντρο.
Ό,τι κι αν συνέβη πάντως στο τελματώδες τοπίο της πρωινάδικης δημοσιογραφίας, το μόνο σίγουρο είναι πως εκείνοι που της έδωσαν βάρος, χρόνο και αξία θα γελάνε από ικανοποίηση, αφού ακόμα και όσοι με το ένα μάτι τη βρίζουν, με το άλλο αλληθωρίζουν κοιτάζοντας από την κλειδαρότρυπα!
Δείτε επίσης:
Αχ, βρε Νταλάρα, γιατί μας το έκανες αυτό;
Νταλάρας κατά δημοσιογράφων: "Αυτό που κάνετε τώρα, δεν το βρίσκετε αρκετά γελοίο;"
Νταλάρας: Είναι ντροπή τραγουδιστές να διαφημίζουν μπιφτέκια και λουκάνικα
