Του Δημήτρη Αγαπάκη *
Ζούμε σε ένα κόσμο με αυξανόμενη πολυπλοκότητα, καθημερινές ριζικές αλλαγές σε όλα τα επίπεδα της ζωής και στον οποίο διακυβεύεται η περιβαλλοντική, οικονομική και κοινωνική βιωσιμότητα της παγκόσμιας κοινωνίας μας.
Η ραγδαία μεταβαλλόμενη οικολογική ισορροπία με την αλλαγή του κλίματος, τη ρύπανση του περιβάλλοντος, τις φυσικές καταστροφές, αποτελεί αναμφίβολα σήμερα μία από τις πιο σοβαρές προκλήσεις για τις σύγχρονες κοινωνίες.
Αναρωτιέται κανείς πόσο σοβαρά έχουμε λάβει τη θέσπιση των μέτρων εκείνων που θα συμβάλουν αποτελεσματικά στα τοπικά και παγκόσμια περιβαλλοντικά προβλήματα καθώς και στη βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη.
Το αίσθημα του ανικανοποίητου στην κοινωνία μας, με την υπάρχουσα κατάσταση, είναι αναμφίβολα υψηλό, αν ακούσουμε τη γνώμη των πολιτών ή αν εξετάσουμε τα συγκριτικά στοιχεία μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης .
Η αλλαγή προς την επιθυμητή κατάσταση δε μπορεί να έρθει από ένα άτομο ή από έναν θεσμό ή από έναν Νόμο. Η αλλαγή είναι μια διαδικασία στην οποία εμπλέκονται πολλοί άνθρωποι και θεσμοί που πρέπει να αδράξουν τις ευκαιρίες που παρουσιάζονται, έχοντας όμως ένα όραμα και ένα σχέδιο υλοποίησής του. Η αλλαγή στην κοινωνία είναι μία διαμοιρασμένη ευθύνη, με μεγαλύτερο όμως μερίδιο σε εκείνους που έχουν θέση ευθύνης στους διάφορους θεσμικούς φορείς και συλλογικότητες.
Ποιοι λοιπόν οφείλουν να είναι οι πρωτεργάτες της αλλαγής που επιθυμούμε;
Νομίζω όλοι θα συμφωνήσουμε πως Κεντρική Κυβέρνηση, φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, Πανεπιστήμια, Δημόσιοι Οργανισμοί και Συλλογικότητες, οφείλουν να καλλιεργήσουν σε μεγαλύτερο βαθμό, συνέργειες, που δεν θα έχουν ευκαιριακά χαρακτηριστικά, αλλά, οραματικά, θεσμικά, λειτουργικά και αποτελεσματικά.
Με αυτόν τον τρόπο μπορούν να αμβλυνθούν μεταξύ άλλων και οι συνέπειες των έντονων φυσικών φαινομένων που οι αρμόδιες αρχές, αλλά και οι πολίτες, νιώθουν αδύναμοι να αντιμετωπίσουν.
Ο αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος Αριστοτέλης είχε πει ότι “ο σκοπός για τον οποίο υπάρχει η πόλις είναι η ευδαιμονία και βασική προϋπόθεση της ευδαιμονίας είναι η αυξημένη και σωστή κρίση και σκέψη, προϊόντα παιδείας”.
* Ο Δημήτρης Αγαπάκης είναι εκπαιδευτικός, πρώην Αντιδήμαρχος και υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος με τον συνδυασμό «Ηράκλειο 3.7.5» του Γιάννη Κουράκη
