Του Κώστα Α.Μπογδανίδη
Πρώτα τα καλά νέα: Η Giorgia Meloni (κατά το ελληνικότερον Γιωργία Πεπόνη) εξελέγη δημοκρατικά, ανοιχτά και με τις ψήφους των πολλών Ιταλών που προσβλέπουν σε ένα καλύτερο μέλλον για τη χώρα τους. Είναι γυναίκα, η πρώτη που θα γίνει πρωθυπουργός της γείτονος, ευειδής, συγκροτημένη και φιλόδοξη. Δηλώνει ότι έχει διάθεση και όρεξη να δουλέψει για την πατρίδα της. Είναι βέβαια και ολίγον…φασίστρια, αλλά η Ιταλία δεν είναι η πρώτη φορά που στέλνει τέτοιου είδους πολιτικούς ταγούς στην κορυφή. Έχει ξανακάνει πρωθυπουργούς του ιδίου φυράματος άρα δεν είναι κάτι πρωτοφανές και μοναδικό. Οι Ιταλοί έχουν ψηφίσει Μπερλουσκόνι, έχουν επιλέξει Σαλβίνι , Κροσέτο και άλλους τέτοιους, αλλά εδώ χτύπησαν…ταβάνι. Μάλιστα την εκτόξευσαν από το 4% στο 26%! Μιλάμε για δύναμη, όχι ψευτιές! Η ίδια δε δηλώνει τώρα με έμφαση ότι «η Ιταλία μας διάλεξε δεν θα την εξαπατήσουμε»!
Επίσης θυμίζω ότι η Ιταλία δεν είναι η πρώτη χώρα που κάνει στη σύγχρονη εποχή , τέτοιες επιλογές. Πρώτη διδάξασα είναι η Γαλλία με μακρά, πλέον, παράδοση σε αυτό (η Λεπέν παίρνει ποσοστά αστρονομικά), η Ουγγαρία έχει Όρμπαν, η Αυστρία έδωσε ανάλογα δείγματα γραφής, στην Ελλάδα είχαμε τους χρυσαυγίτες που ευτυχώς ήταν μία φούσκα πορτιέρηδων και νταήδων που έσβησαν ( ; ) γρήγορα. Είχαν Μιχαλολιάκο και Λαγό. Δεν είχαν…Μελόνι στο τιμόνι- ευτυχώς δηλαδή γιατί ποιος ξέρει τι επιλογές θα είχε κάνει κι εδώ και ο σοφός λαός που αρέσκεται στις ξανθιές, τύπου Ραχήλ.
Ας μην υπερδιαστασιολογούμε λοιπόν την εκλογή της Μελόνι. Ο Ιταλικός λαός ψήφισε και θα δούμε τι λογαριασμό θα πληρώσει. Όπως…έπαθε και, επί το δημοκρατικότερον, ο αγγλικός λαός με το Brexit… Αλλά κάπου εδώ τελειώνουν και τα καλά νέα. Γιατί μπορεί ορισμένοι να λένε «τι μας νοιάζει εμάς ,οι Ιταλοί έχουν το δικαίωμα να κάνουν τις επιλογές τους» αλλά το ίδιο έκαναν και στον Μεσοπόλεμο με τον Μουσολίνι, το ίδιο και οι Γερμανοί με τον μουστάκια τον Φύρερ. Και τούτοι δεν χρειάστηκαν πολύ να αιματοκυλήσουν τις χώρες τους και τον κόσμο ολόκληρο. Άρα να με συγχωρείτε …μας ενδιαφέρει και πολύ μάλιστα! Επίσης δεν είναι επιχείρημα ότι η Μελόνι είναι…ολίγον φασίστρια! Ή είναι ή δεν είναι. Και φυσικά η νεκροψία είναι που θα δείξει τι θα συμβεί. Όχι μόνο για τους Ιταλούς, αλλά για όλους μας.
Ξέρω επίσης θα πείτε ο λαός δεν φταίει. Η απόγνωση, η ανεργία και η απαξίωση της πολιτικής και των πολιτικών οδηγεί σε αυτή την ψήφο, την απονενοημένη επιλογή. «Τι να κάνει ο λαός όταν βλέπει τέτοιες καταστάσεις στην Ευρώπη;» Ωραίο ερώτημα, αλλά η λύση δεν είναι να…πυροβολούμε τα πόδια μας επειδή είναι χάλια η κατάσταση και η Γηραιά Ήπειρος δεν έχει ηγεσίες, δεν αντιδρά!
Δυστυχώς η ιστορία κάνει κύκλους και επαναλαμβάνεται. Μοιάζει όλο αυτό το σκηνικό με τον μεσοπόλεμο και τα όσα συνέβαιναν στην Ιταλία, την Γερμανία; Στην άνοδο του φασισμού και του ναζισμού, στις πολεμικές κραυγές που ακούγονταν, στις απειλές για κατάληψη εδαφών, στον ιστορικό αναθεωρητισμό που πρεσβεύουν ορισμένοι; Δεν έχω απάντηση γιατί πάλι περιμένω τη…νεκροψία.
Εάν τα πράγματα μείνουν σε αυτή την επιλογή, των Ιταλών δηλαδή(κι επειδή κι αυτοί είναι λίγο λαντουρίδηδες σαν κι εμάς…) ίσως να μην έχουμε περαιτέρω συνέπειες. Αλλά είναι σχεδόν βέβαιο ότι το επόμενο βήμα θα γίνει στην Γερμανία. Σε μια Γερμανία που δεν μοιάζει με την χώρα που κουνούσε το δάκτυλο στους άλλους πριν 10 ή 20 χρόνια. Αλλά είναι μια χώρα που μπαίνει τηρουμένων των αναλογιών, σε βαθιά κρίση, που μπορεί τον Χειμώνα αυτόν να περάσει ακόμη χειρότερα! Οι ίδιοι οι Γερμανοί λένε ότι μπορεί να έχουν έκτροπα και αναταραχές…Φαντάζεστε αυτόν που θα τους πάρει από το χέρι και θα τους μιλήσει για πατριωτισμό, τη σύγχρονη Αρεία φυλή και τους…εχθρούς τους;
Ναι, εκεί είναι ο νέος μεγάλος κίνδυνος. Το τι θα γίνει στη Γερμανία είναι αυτό που μετράει και ο κρίσιμος χρόνος αρχίζει από τώρα. Ή για να παραφράσω τον Μπίσμαρκ που κατηγορούσε τα Βαλκάνια…Εάν γίνει μια στραβή στην Ευρώπη θα ξεκινήσει από μια ανοησία στη Γερμανία!
