Του Μηνά Ρασούλη
Η Βοσνία Ερζεγοβίνη , αλλά και το Κόσσοβο και Μετόχια διαφημίζονται ακόμη και σήμερα σαν μοντέλο ειρήνης, ανάπτυξης και σταθερότητας στα Βαλκάνια. Η πραγματικότητα όμως, όπως πολλοί αναλυτές και διπλωμάτες γνωρίζουν είναι εντελώς το αντίθετο με επιπτώσεις στον οικονομικό και κοινωνικό τομέα που αρχίζει να είναι μη αναστρέψιμος. Η διεθνής κοινότητα και ειδικά η Ευρώπη γνωρίζει ότι έχει σπαταλήσει πολλά κεφάλαια χωρίς αποτέλεσμα , αλλά και μία ασφάλεια στην ευρύτερη περιοχή να έχει καταστήσει προβληματική , επιτυγχάνοντας την παράνομο διακίνηση το κυρίαρχο αντικείμενο απασχόλησης των κατοίκων της Βαλκανικής και καθιστώντας δέσμιο ορισμένων κύκλων ακόμα και το πολιτικό σύστημα των .
Οι επιπτώσεις στους πληθυσμούς είναι μεγάλες και κυρίως στους νέους , που μεταναστεύουν μαζικά προς την κεντρική Ευρώπη .Οι αιτήσεις για απόκτηση ευρωπαϊκών διαβατηρίων είναι πολυάριθμες, αλλά και περιζήτητες. Ακόμα και η Ευρωπαϊκή Κροατία έχει χάσει μισό εκατομμύριο του πληθυσμού της προς την κεντρική Ευρώπη τα τελευταία χρόνια, ειδικά από την περιοχή της Σλαβονίας, αναζητώντας καλύτερη τύχη. Από την Σερβία κάθε χρόνο περί τις 80.000 φεύγουν από την χώρα , η μισή Αλβανία έχει αδειάσει , αλλά και αλβανικοί πληθυσμοί στα γειτονικά κράτη τον ίδιο μεταναστευτικό δρόμο ακολουθούν. Για τους εναπομείναντες ισχύει ότι δεν έχουν τα μέσα και τους δεσμούς για να αναχωρήσουν και κατά τα άλλα μιλάμε για μία μεγάλη Αλβανία, χωρίς πληθυσμό.
Ο πρωθυπουργός της Αλβανίας , Έντι Ράμα και ο πρόεδρος του Κοσσυφοπεδίου , Χασίμ Θάτσι , έχοντας αποφασίσει να καταργήσουν τα μεταξύ των σύνορα από 1ης Ιανουαρίου 2019, είχαν συνάντηση το περασμένο σαββατοκύριακο στην Παλάσα της Αλβανίας που ενδεχομένως η συζήτησή των εστιάστηκε στην διαίρεση του Κοσσόβου και στα σερβικά αιτήματα , που δεν περιορίζονται μόνο στο εδαφικό , αλλά και σε άλλα πολύτιμα περιουσιακά στοιχεία , όπως είναι η λίμνη Ουίμαν με τον δυναμικό υδροηλεκτρικό σταθμό για την παροχή ενέργειας στην περιοχή, αλλά και το ορυχείο Τρέπτσα . Το ενδιαφέρον επίσης της Σερβίας έχει επικεντρωθεί και στην μεγάλη εκκλησιαστική περιουσία του Πατριαρχείου της , που μεγάλες περιοχές της ανήκουν.
Η σοβαρότητα του θέματος ανταλλαγής και διευθέτησης μεταξύ Κοσσυφοπεδίου και Σερβίας έγινε σαφής, μετά τις αποτυχημένες διπλωματικές ευρωπαϊκές προσπάθειες , από την επίσκεψη του αγγελιοφόρου του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τράμπ στα Βαλκάνια , γερουσιαστή Ρον Τζόνσον.
Το γεγονός ότι στις 4 Αυγούστου 2018 εξέπνευσε η προθεσμία που είχε τεθεί από τη Συμφωνία των Βρυξελλών (2013) , μεταξύ του Αλβανικού στοιχείου και του Σερβικού για την οργάνωση της τοπικής αυτοδιοίκησης , ώστε να παρουσιάσει η Πρίστινα το σχέδιο των 8 σερβικών δήμων και την ένωσή των σε μία Κοινότητα, με διευρυμένη αυτονομία για τους Σέρβους, δείχνει ότι οι «διορθωτικές» εξελίξεις στα Βαλκάνια έχουν καθυστερήσει εδώ και δεκαετίες. Η ευρωπαϊκή δε πίεση δεν έφερε τα αναμενόμενα αποτελέσματα, κρινόμενη ως αναποτελεσματική και αφήνοντας , άλλες μεγάλες δυνάμεις, όπως είναι η Αμερική και η Ρωσία να εισέλθουν στο βαλκανικό σκάκι.
Επιπλέον, σημειώνεται ότι η ιδέα ανταλλαγής εδαφών , πιθανόν να έχει συζητηθεί μεταξύ και των δύο υπερδυνάμεων με ευρύτερες προεκτάσεις στην περιοχή μας.
