Το βλέπεις στα μάτια των ποδοσφαιρόφιλων. Το αισθάνεσαι στην καρδιά των οφητζήδων. Το διαισθάνεσαι κάνοντας απλά μια βόλτα στην πόλη...
Το Ηράκλειο ζει και αναπνέει στον παλμό του μεγάλου αγώνα. Όχι δεν είναι απλά ένα ματς, μετά από 3,5 χρόνια στην πρώτη κατηγορία. Δεν είναι ένα ντέρμπι από εκείνα που μετέτρεπαν τα Καμίνια ... σε καμίνι.
Δεν είναι επίσης η συνέχεια ενός παραμυθιού που το ξαναπιάνουμε από κει που το είχαμε αφήσει όταν μέσα σε θρήνο και κλάματα αποχαιρετούσαμε τη μεγάλη κατηγορία, κερδίζοντας με 3-1 το σημερινό μας αντίπαλο.
Είναι όλα αυτά μαζί μα κι ένα πάνω από όλα!
Είναι που ο κόσμος του ΟΦΗ, σαν θεϊκό σημάδι από ψηλά, σαν την ευλογία του Ολλανδού από τον παράδεισο, θα γιορτάσει σήμερα την απόλυτη χειραφέτηση του απέναντι στον μικρόκοσμο του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Θα νιώσει περήφανος που μετά από 40 χρόνια μπορεί να περηφανευθεί πως έχει ιδιοκτήτη, με όνομα, επώνυμο, παντελόνι και πορτοφόλι.
Πως δεν είναι τσάτσος, επαίτης και μπροστινός καμιάς « Αγίας» οικογένειας.
Πως δεν πληρώνει εισιτήριο για να βγάλει τα ναύλα της ομάδας για το επόμενο εκτός έδρας παιχνίδι.
Πως μπορεί να κάνει όνειρα για το δικό του "παλατάκι", χωρίς δανεικούς παίκτες και αναξιοπρεπείς επιλογές.
Πως με ένα μακρόπνοο σχεδιασμό μπορεί να ξαναβγάλει ξανά Μαχλάδες, Σαμαράδες, και Μαρινάκηδες.
Ο Οφιτζής λοιπόν πάει σήμερα για να δει την ομάδα του, μα πάνω απ´ όλα για να γιορτάσει τη μεγάλη μέρα της νεκρανάστασης του πιο μεγάλου κλαμπ μαζί με τη Λάρισα, της ελληνικής περιφέρειας.
Και ναι το αποτέλεσμα μετράει, πότε άραγε ο ΟΦΗ ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές του δεν έπαιζε για να κερδίσει;
Μα η νίκη είναι το δέντρο σήμερα κι εμείς έχουμε μπροστά μας το δάσος της ομάδας μας ... γεμάτο από προσδοκίες, ελπίδες και ολοφάνερες πια επιθυμίες... και γι αυτή τη γιορτή, το φέρε η συγκυρία να έχουμε καλεσμένο το μοναδικό μας φίλο στη σούπερ Λίγκα...
Ε, ας το γιορτάσουμε !
