του Πέτρου Μηλιαράκη*
Οι πρόσφατες υπογραφές για τον λεγόμενο EastMed αφορούν μια «παρέμβαση– εξέλιξη» όπως όμως δεν γράφτηκε και δεν λέχθηκε. Αφορούν «παρέμβαση-εξέλιξη» στο πλαίσιο της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας-οικονομίας που εν προκειμένω εστιάζει στη διακίνηση ενέργειας. Αφού δε «ξεπεράσουμε» στο παρόν κείμενο το κατά πόσον «η δική μας υπογραφή» είναι υπέρ της δικής μας αμιγώς οικονομίας και όχι αποκλειστικώς υπέρ και μόνον του Ισραήλ, εφόσον δικό-του θα είναι το φυσικό αέριο που θα διανέμεται προς τη Δύση, ας εστιάσουμε στα εξής:
• αλλάζοντας απλώς τους όρους
Ο όρος «ιμπεριαλισμός» επιτηδευμένα εκλείπει (πλην ελαχίστων περιπτώσεων), στην πολιτική αντιπαράθεση και στο δημόσιο επιστημονικό λόγο. Προδήλως έχει αντικατασταθεί από τον όρο της «παγκοσμιοποίησης».
Η «παγκοσμιοποίηση» είναι απλώς η αλλαγή του όρου «ιμπεριαλισμός». Ο επιτηδευμένος αυτός αποπροσανατολισμός επιχειρείται περαιτέρω και με την αλλαγή του όρου «καπιταλισμός», τον οποίο αντικαθιστά ο όρος «ελεύθερη αγορά». Ακόμη και η ορολογία αφορά «εργαλεία» επιβολής πολιτικών.
• τα εργαλεία της ορολογίας
Συνεπώς ο όρος «παγκοσμιοποίηση» συνιστά ως «εργαλείο σκέψης» μέσο αποπροσανατολισμού και από τη βάση και από το επιφαινόμενο ενός συνολικού συστήματος. Και τούτο γιατί τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερο επιχειρείται να επικρατήσει η άποψη σύμφωνα με την οποία η σημερινή παγκοσμιοποίηση είναι ένα νέο φαινόμενο. Εν τούτοις αφετηρία της έχει τα μέσα του 19ου αιώνα. Άλλωστε, το ιστορικό έργο του Λένιν «Ο Ιμπεριαλισμός ανώτατο στάδιο του Καπιταλισμού» (Ζυρίχη 1916), δεν είναι τίποτα περισσότερο από την καταγραφή και ανάλυση της παγκόσμιας οικονομίας, δηλαδή του ήδη παγκοσμιοποιημένου οικονομικού περιβάλλοντος της περιόδου εκείνης.
Η «νέα ορολογία» όμως στόχο της έχει το να «παραδέχεται» και να «αποδέχεται» ο ανυποψίαστος (και αμύητος) πολίτης, ότι δεν αναπαράγεται το σύστημα στην ίδια βάση, αλλά ότι δήθεν η κοινωνία ευρίσκεται υπό το κράτος ενός άλλου συστήματος, που εγγυάται »χρυσά κουτάλια» στο Λαό!.. το σύστημα όμως είναι ευθέως καπιταλιστικό! Έτσι αποπροσανατολιστικά επικοινούν κυβέρνηση και ΜΜΕ και το ζήτημα του διεθνούς διακομιστικού αγωγού ενέργειας που ονομάσθηκε EastMed.
• ο αγωγός EastMed ως διεθνής δίαυλος ενέργειας
Ο αγωγός EastMed διέρχεται από ζώνες που δεν έχουν τουλάχιστον ακόμη οριοθετηθεί και άλλες που παρανόμως «διεκδικεί» η Τουρκία και όπως αναλύει ο Δρ. Ευάγγελος Βενέτης «η κίνηση της Άγκυρας να υπογράψει το μνημόνιο συνεργασίας στην ενέργεια με την Τρίπολη δηλώνει την τάση της Τουρκίας αλλά και της Ρωσίας να δημιουργήσουν έναν άξονα Βορρά – Νότου που θα κόψει τον άξονα Ανατολής – Δύσης που προσπαθούν να δομήσουν το Τελ Αβίβ, το Κάιρο, η Λευκωσία και η Αθήνα. Προς αυτή την κατεύθυνση είναι και η αμφισβήτηση της ελληνικής ΑΟΖ μεταξύ Κρήτης και Καρπάθου από την Τουρκία και την Τρίπολη της Λιβύης».
Τούτου δοθέντος η Αθήνα μάλλον αποδέχεται και εκτιμά τον EastMed ως εγγύηση για την ασφάλεια της Ελλάδας, σε περίπτωση που οι τουρκικές προκλήσεις σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο οδηγηθούν εκτός ελέγχου και προκληθεί «θερμό» επεισόδιο. Η συνομολογηθείσα ρήτρα συνεργασίας για την ασφάλεια του αγωγού EastMed προδήλως αφορά μια «εγγύηση» καθόσον δεσμεύει τα εμπλεκόμενα μέρη για την προστασία του αγωγού και την υλοποίησή του.
Καλόν θα είναι συνεπώς να καταστεί σαφές στην κοινή γνώμη οτι ο αγωγός αυτός στο πλαίσιο της παγκοσμοποιημένης οικονομίας καθιστά την Ελλάδα απλώς εν δυνάμει διαμετακομιστικό κόμβο ενέργειας της Ευρωπαϊκής Ενωσης και τίποτα περισσότερο, γιατί για τον Ελληνικό Λαό ο αγωγός αυτός από μόνος του «δεν φέρνει χρυσά κουτάλια» , όπως επιχειρείται να επικοινωνηθεί!..
* Ο Πέτρος Μηλιαράκης δικηγορεί στα Ανώτατα Ακυρωτικά Δικαστήρια της Ελλάδας και στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια του Στρασβούργου και του Λουξεμβούργου (ECHR και GC-EU).
