της Γεωργίας Καρβουνάκη
Και ξαφνικά...μπαμ!Η πόλη ξεσηκώνεται, δημιουργούνται αντίπαλα στρατόπεδα με αφορμή την ποίηση και γίνεται σήριαλ στο Cretalive!(εδώ)
«Ε, δεν είμαστε καλά»!, λες από τη μια και «Υπάρχει ελπίδα», από την άλλη.
α) «Ε, δεν είμαστε καλά»!, που χωρίζεται στις κάτωθι υποκατηγορίες:
- Έχουμε τόσα βάσανα που ένα (αριθμητικώς 1) γράμμα μέσα στον όγκο της ποίησης του Ελύτη είναι η σταγόνα στον ωκεανό, ο ψύλλος στ’ άχυρα, η καρφίτσα στο γήπεδο ποδοσφαίρου.
- Αγραμματοσύνη και ασχετοσύνη στην Ελλάδα είναι το να μην είσαι σε θέση να γνωρίζεις τον Ελύτη κατά γράμμα; Ε, δεν μας τό ‘χα!
- Για ακόμη μια φορά αποδεικνύεται το ότι η εκπαίδευση/μόρφωση δεν έχει σχέση με την πνευματική και ψυχική καλλιέργεια, με τη συναισθηματική νοημοσύνη, με την αγωγή και την έμφυτη ευγένεια. Διότι, κύριε/κυρία, που γνωρίζετε -πιθανόν όλως τυχαίως, διότι μπορεί να ανοίξατε το βιβλίο αφού έγινε θόρυβος για το θέμα- ότι το θ είναι δ στην πραγματικότητα, πώς βγαίνετε δημοσίως και χαρακτηρίζετε κάποιους συνανθρώπους σας ως «αγράμματους και άσχετους» και πού ακριβώς βρίσκεται η αγωγή που οφείλατε να αποκτήσετε από την παιδεία που ελάβατε εντρυφώντας στον Ελύτη; Οι «αγράμματοι και άσχετοι» υπάρχει πολύ μεγάλη πιθανότητα να είναι πολύ κοντινοί σας άνθρωποι -η μάνα σας, το παιδί σας, ο/η σύντροφός σας, ο «κολλητός» σας, αυτοί που σας αγαπούν και σας στηρίζουν, δηλαδή-, μπορεί να είναι ο γιατρός στον οποίο προσφεύγετε για κάποιο σοβαρό ή μη πρόβλημά σας, ο λογιστής σας -που εσείς γνωρίσετε πόσο σημαντικός σας είναι-, ο μηχανικός που σας έχτισε άψογα το σπίτι, ο δικηγόρος σας, ο διευθυντής σας ή δεν ξέρω ποιος άλλος, που γνωρίζει πολλά άλλα χρήσιμα πράγματα και που, όμως, κρίνεται από το αν μια λέξη στον Ελύτη γράφεται με θ ή με δ. Πώς βγαίνετε και τους αποκαλείτε «αγράμματους και άσχετους»; (οκ, ανώνυμα βγαίνετε, πώς αλλιώς;)
- Εάν αποσυνδέσουμε την αγωγή από την καλλιέργεια που προσφέρει η μυσταγωγία της ποίησης τι το θέλουμε και το κουράζουμε το πράγμα; Δεν διαβάζουμε καλύτερα τις οδηγίες χρήσεως των ηλεκτρικών μας συσκευών ή τα ζώδια;
- Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι εμπιστεύονται το διαδίκτυο τόσο τυφλά ώστε να το επικαλούνται ως πηγή και, μάλιστα, κάποια ιστολόγια αμφίβολης αξιοπιστίας; Μπορεί το «αποσυνθέσεις» να βγάζει νόημα στο σύνολο αλλά η αξιόπιστη πηγή είναι το βιβλίο, ασχέτως αν μεταφέρθηκε λάθος από το χειρόγραφο -το δ με το θ οπτικά μπορεί να ξεγελάσουν, τα άτιμα.
- Δυστυχώς, ο ίδιος ο ποιητής δεν βρίσκεται εδώ για να μας διαφωτίσει, οπότε επιστρέφουμε πάλι στην εγκυρότερη πηγή, το βιβλίο και, μάλιστα, στην καλύτερη έκδοσή του, την οποία και επιμελήθηκε ο ίδιος.
- Η ποίηση πρέπει να μας ενώνει κι όχι να μας χωρίζει.
- Αγραμματοσύνη και ασχετοσύνη στην Ελλάδα είναι το να μην είσαι σε θέση να γνωρίζεις τον Ελύτη κατά γράμμα; Ε, δεν μας τό ‘χα! (ναι, πάει κι εδώ).
β)«Υπάρχει ελπίδα»
Εάν αποσυνδέσεις την πνευματική καλλιέργεια θα δεις να σου απομένουν μερικοί άσχετοι, μερικοί αγράμματοι και μερικοί επηρμένοι. Αυτό δεν σημαίνει ότι με άλλους τόσους την ξαναφτιάχνεις αλλά ότι την οδηγείς καρφί στην αποσύνθεση. Κι είναι κι εκείνη η Μαργκερίτ Γιουρσενάρ που έβαλε στο στόμα του Αδριανού της ότι «το μεγάλο λάθος μας είναι πως προσπαθούμε ν’ αποσπάσουμε από τον καθένα αρετές που δεν έχει, παραμελώντας να του καλλιεργήσουμε εκείνες που έχει» (Μαργκερίτ Γιουρσενάρ, Αδριανού απομνημονεύματα, μτφρ. Ιωάννας Χατζηνικολή, επιμ. Γιώργου Σταματίου, εκδόσεις Χατζηνικολή, Αθήνα 1975, 17η έκδοση, σελ. 54). Όταν βλέπεις έναν άνθρωπο που ενδιαφέρεται να αναπαραγάγει την ποίηση ενός Νομπελίστα -με όποιον τρόπο ο καθείς το αντιλαμβάνεται-, δείξε του το σωστό αντί να τον ψέγεις για το λάθος του! Έτσι, για να καταφέρουμε να ξανασυνδέσουμε την (αποσυνδεδεμένη) Ελλάδα με τον πολιτισμό.
Δωράκι! Ο Οδυσσέας Ελύτης διαβάζει Ελύτη
Γ. Κ. - Α. - Α. (Γεωργία Καρβουνάκη - Αγραμματοπούλου - Ασχετίδου, αλλά όσο ζω μαθαίνω)
