Του Κώστα Α.Μπογδανίδη
Νωρίς αρχίσαμε. Εκεί που από Ιούλιο και κυρίως τον Αύγουστο περιμένεις τις…παραδοσιακές μεγάλες φωτιές να σου που ξεκινά ο Ιούνιος δυναμικά. Μας προαναγγέλλει την καταστροφή που επέρχεται; Η αρχή έγινε (πάλι) στην Αττική εκεί που έχουμε τα λιγότερα δάση, το λιγότερο πράσινο, την πιο πυκνή δόμηση της χώρας. Περίεργο για μια κανονική χώρα όχι για μας.
Κάπου, λοιπόν, χάλασε το ραντεβού με την…ιστορία. Ξέρουν και ξέρουμε όλοι σε τούτο τον τόπο πως και πράγμα να μην έχεις πια να κάψεις 2-3 πυρκαγιές μεγάλες θα τις περάσουμε. Άλλοτε για να κάψουμε ό,τι έχει απομείνει, άλλοτε για να κάψουμε μερικούς ανθρώπους όπως συνέβη το 2007 και το 2018. Τραγωδίες σε ένα τραγικό τόπο που έμαθε να ζει και να πορεύεται με τον τραγέλαφο.
Νωρίς αρχίσαμε και δεν ξέρω που θα μας πάει. Η καταστροφική φωτιά - ευτυχώς χωρίς να χαθούν ανθρώπινες ζωές- μάλλον μας δείχνει τι θα επακολουθήσει. Έχουμε 3-4 μήνες ζεστούς μπροστά μας, ένα ξηρικό Καλοκαίρι προβλέπεται μετά τις πολλές βροχές του χειμώνα. Οι οιωνοί δεν είναι καλοί, γίνονται δε ακόμη χειρότεροι όταν ξέρεις ότι τα στοιχεία της φύσης, στην περίπτωσή μας το πυρ το εξώτερον, θα πρέπει να αντιμετωπιστούν από μια κρατική μηχανή που είναι φτιαγμένη για…άλλα πράγματα, όχι για να τα βάζει με τον…Θεό. Αυτό θέλουμε να βλέπουμε, αυτό θέλουμε να πιστεύουμε. Στο σημείο αυτό καλό είναι να θυμίσω ότι για οποιαδήποτε «στραβή» φταίει η …κακιά στιγμή, ο στύλος της ΔΕΗ, οι πράκτορες, οι εμπρηστές, ο Ηρόστρατος της διπλανής πόρτας, ο στρατηγός άνεμος, τα κουκουνάρια, εμείς που τα χαλάσαμε με τον Πούτιν (από φέτος…αυτό παίζει πολύ), όλοι οι άλλοι, αλλά ποτέ εμείς! Ούτε αυτοί που χτίσανε στα δάση, ούτε αυτοί που κλείσανε ρέματα και δεν άφησαν ένα περιθώριο δρόμου. Ούτε όσοι σχεδίασαν τις υποδομές και εκείνοι που τις αφήνουν ως έχουν…Εκείνοι που αφήνουν ασυντήρητους τους πυλώνες, δεν ελέγχουν τους υποσταθμούς, δεν κοιτάζουν καν το δίκτυο…Η συγκεκριμένη φωτιά ξεκίνησε από υποσταθμό της ΔΕΗ που δεν είχε, λέει, καθαριστεί- ω τι νέο!
Νωρίς αρχίσαμε , αλλά όσο το σκέφτομαι μάλλον όλοι γνωρίζουμε πως «θα είναι ένα σκληρό Καλοκαίρι» όπως σχολίασε κι ο αρμόδιος υπουργός όπως θα χαρακτήριζε το τάκλιν του Σαράφη ο Βαγγέλης Φουντουκίδης. Αλλά και ο Χειμώνας μας ήταν σκληρός υπουργέ μου. Από σχόλια έχουμε χορτάσει, αναλύσεις κάνουμε κι εμείς, δουλειά μας ειναι. Πράξεις , πρόληψη και σχέδιο θέλουμε. Γιατί δεν ξέρουμε πραγματικά που και πότε θα ανάψει το φυτίλι. Που θα τρέχουν οι άνθρωποι με τις μάνικες και τα λάστιχα να σώζουν ό,τι σώζεται. Πολλές φορές οι ίδιοι που…δεν έχουν προβλέψει τα αυτονόητα, εκείνοι που έχουν χτίσει όπου βρουν, όπως βολεύει, ό,τι συμφέρει που δεν έχουν καν καθαρίσει το οικόπεδό τους. Και όλα θα πάρουν τη σειρά τους: Εκείνοι θα υβρίζουν ένα κράτος ανύπαρκτο, ένα κράτος της πλάκας το οποίο θα δέχεται αδιαμαρτύρητα «γαλλικά» και κατάρες γιατί ξέρει ότι «τις έχει δουλεμένες». Αποδέχεται την ευθύνη του ακόμη κι όταν γνωρίζει ότι είναι μισές μισές, αλλά ο πελάτης έχει πάντα δίκιο. Ακόμη κι όταν πυροβολεί τα πόδια του ή κρατάει την αναπνοή του για να…εκδικηθεί τους άλλους.
ΥΓ: Τον Απρίλιο λέγαμε για τις πρόωρες εκλογές: «Δεν λέει ψέματα ο (κάθε) Μητσοτάκης όταν εμμένει ότι οι εκλογές θα γίνουν στο τέλος της τετραετίας. Αλλά δεν λέει και όλη την αλήθεια. Γιατί ξέρει ότι ο πολιτικός χρόνος είναι συμπυκνωμένος και αδυσώπητος. Η πραγματικότητα σκληρή. Άλλο σκέφτεσαι να κάνεις και τελικά…χάνεις 100 ανθρώπους σε μια φωτιά. Σχεδιάζεις οικονομική πολιτική και σου σκάει πανδημία,…ΔΕΗ , μετά πόλεμος. Θέλεις να βγάλεις τον Ζελένσκι στη Βουλή και σου παίζουν βίντεο- κλιπ με…Χαζόφ!»
Πως το λέγαμε κάποτε; Πως εσύ κάνεις σχέδια και ο Θεός γελάει. Ισχύει.
Δημοσιεύθηκε στο ΣΤΙΓΜΑ της Πατρίδος
