Του Κώστα Α.Μπογδανίδη
Συχνά πυκνά την αναφέρω. Και συχνότερα τη θυμάμαι κάθε φορά που στο γραμματοκιβώτιο έρχεται αυτός ο λευκός φάκελος με την ένδειξη «Λογαριασμός ρεύματος»! Μια αγωνία, ένα άγχος για το τι θα δεις. Τι θα αντικρύσεις. Σαν την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Βιμ Βέντερς, «H Αγωνία του Τερματοφύλακα πριν από το Πέναλτι» -ίσως η καλύτερη και πιο αυθεντική του δημιουργία, η άποψη τού σκηνοθέτη με την περιπλάνηση- εκεί που ο Γιόζεφ Μπλοκ ένας ερασιτέχνης τερματοφύλακας σε έναν εκτός έδρας αγώνα διαπληκτίζεται με τον διαιτητή και αποβάλλεται. Περιφέρεται άσκοπα στην πόλη, συναντά μια ταμία κινηματογράφου και περνά τη νύχτα μαζί της και…η συνέχεια είναι γνωστή. Στην ταινία γιατί για τους λογαριασμούς δεν μπορεί να είσαι σίγουρος!
Αυτό που συμβαίνει παγκοσμίως με τις ανατιμήσεις στο χώρο της ενέργειας και τα παρελκόμενα σε όλους τους παραγωγικούς κλάδους είναι πραγματικά μοναδικό. Κι έχει σύγκριση μόνο με τις βίαιες περιόδους της ιστορίας τότε που οι πολεμικές συρράξεις τα σάρωναν όλα. Σε καμία άλλη σύγχρονη περίοδο , σε φάση ειρηνική δεν είχαμε τόσο κατακόρυφη αύξηση τιμών σε προϊόντα και υπηρεσίες. Το πόσο είμαστε βέβαια σε…ειρηνική περίοδο με αυτή την πανδημική κρίση, την κλιματική αλλαγή και την…αυτοκαταστροφική μας διάθεση -ως προς τον πλανήτη- σηκώνει πολλή συζήτηση! Ο πλανήτης είναι σε πολιορκία και μάλλον ισχύει η αρχή του…κουβά που έλεγε κι ένας Γάλλος: «Σε μια πολιορκία, ένας νεαρός που κουβαλούσε δυο κουβάδες νερό φώναζε: «έξι νομίσματα για έναν κουβά νερό!». Μια βόμβα έπεσε και κατέστρεψε τον ένα κουβά. «Δώδεκα νομίσματα για έναν κουβά νερό!», συνέχισε ατάραχα ο νεαρός!
Δεν χρειάζεται και πολύ μυαλό για να σκεφτείς τι μπορεί να σημαίνει για την δική μας χώρα μια παγκόσμια κρίση. Φτερνίζονται εκείνοι, παθαίνουμε πνευμονία εμείς! Σε μια χώρα που εξαρχής στήθηκε ως…καρτούν, σε ένα κράτος που τα πάντα παραμορφώνονται και λειτουργούν με στρεβλώσεις οι…αυξήσεις γίνονται ουρανομήκεις, οι ανατιμήσεις δεν περιγράφονται , στις τιμές δεν υπάρχει ταβάνι! Έχουμε χάσει το μέτρο, έχουμε απωλέσει κάθε αίσθηση της πραγματικότητας, όπως ακριβώς συνέβη με το ευρώ. Πολλές χώρες μπήκανε στη ζώνη του ευρώ, όλες είδαν τα προϊόντα να παίρνουν τα…πάνω τους, σε μας όμως καμία σύγκριση! Όλα στο διπλάσιο από την πρώτη χρονιά του ευρώ και τώρα…βλέπεις με το κιάλι τι…αγόραζες την εποχή της σταθερής δραχμής, τι παίρνεις τώρα!
Μακριά από μένα η…νοσταλγία του εθνικού νομίσματος με τις πληθωριστικές τάσεις , τα κερδοσκοπικά παιγνίδια και την εκμετάλλευση των συναλλαγματικών αποθεμάτων. Τα παιγνίδια με την φτωχοποίηση του κόσμου τα ζήσαμε , τα θυμόμαστε με την "τίμια δραχμούλα»! Καθόλου δεν την σκέφτομαι με καλές αναμνήσεις, αλλά είναι ζητούμενο το πώς φτάσαμε σε αυτή την κατάσταση που είναι πλέον αδιέξοδη. Δεν φταίει το νόμισμα ή οι…άλλοι το πως η βενζίνη είναι στο +58%, το ηλεκτρικό ρεύμα στο 150%, βασικά προϊόντα σε λίγους μήνες πέταξαν στο 30 και 40%! Κι αλλού υπήρξαν και υπάρχουν ανατιμήσεις, αλλά στο τελικό προϊόν δεν υπάρχει αυτή η προσμέτρηση! Κάτι χάνεται από τη μαμή στη λεχώνα και αυτό δεν είναι άλλο από ένα μέρος- το μεγαλύτερο!- των εισοδημάτων που έχουν τα νοικοκυριά...
Μακριά από μένα η…μιζέρια που θα έλεγε και ο κύριος αντιπρόεδρος, αλλά εδώ έχουμε κάτι σοβαρότερο από τις θεωρητικές και ιδεοληπτικές προσεγγίσεις του κάθε Γκρούεζα που προσπαθεί να μας πείσει ότι όλα είναι καλά. Του κάθε Κολοχαιρέτα που θέλει να βάλει τον δικό του …Γκόρτσο στην πλάτη μας. Ενώ όλα αναλύονται, όλα έχουν επιχειρήματα με τη μία ή την άλλη πλευρά η…οικονομία έχει μια σταθερά, έχει συγκεκριμένες κινήσεις να κάνεις. Βάζεις το χέρι στην τσέπη, βγάζεις πληρώνεις. Δεν έχεις δεν μπορείς να αγοράσεις τίποτα. Είναι η οικονομία βλάκα που έλεγε ένας μουρντάρης αλλά επιτυχημένος πρόεδρος.
Και όλα…τα άλλα είναι για να τσακώνεται ο Πολάκης με τον Άδωνι στη Βουλή αλλά ο καθένας το δεκαχίλιαρο το…τσεπώνει χωρίς δεύτερη κουβέντα. Μακριά από μένα ο…λαϊκισμός αλλά όταν ο άλλος παίρνει 600 ευρώ και πρέπει να δώσει…450 ευρώ στο ηλεκτρικό δεν φτάνει να κλείσει το θερμοσίφωνο, αλλά πρέπει να κλείσει τη ζωή του την ίδια!
Δημοσιεύθηκε στο ΣΤΙΓΜΑ της Πατρίδος
