Του Πέτρου Μηλιαράκη*
Προσφάτως, με έκπληξη, η κοινή γνώμη πληροφορείται από «εκτιμητές» των πολιτικών πραγμάτων και εξελίξεων, από τους έχοντες δημόσιο λόγο και τους λειτουργούς των ΜΜΕ, και ειδικότερα τους δημοσιογράφους που πρόσκεινται στο «ρεπορτάζ» του Μαξίμου , ότι γίνεται, ακροθιγώς (βεβαίως) συζήτηση για αιφνιδιαστική προσφυγή στις κάλπες εντός του 2020!..
Σύμφωνα δε με αυτή την εκτίμηση (εκδοχή) ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης θα επιδιώξει, αφού αναβαθμιστεί ως «ο» ηγέτης, να προκαλέσει εκλογές, ώστε με διπλή προσφυγή στις κάλπες να ακυρωθεί (και) η απλή αναλογική.
Προς την κατεύθυνση αυτή «συνηγορεί» και το δεδομένο ότι τον τελευταίο καιρό λαμβάνουν χώρα δημοσκοπήσεις, με εκτός τόπου και χρόνου ερωτήσεις για πρόθεση ψήφου σε εκλογές!..
Τα «ζητήματα» αυτά επιεικώς κρίνονται απαράδεκτα, και αποκλείεται να μην υπάρξει οξεία κριτική. Αναφέρομαι στις δημοσκοπήσεις οι οποίες λαμβάνουν χώρα και οι οποίες πράγματι δημιουργούν ζοφερή εικόνα, εφόσον όπως προεκθέτω τίθεται το «ερώτημα» στο...«ενδεχόμενο εκλογών», «ποιά θα είναι η προτίμησή του πολίτη», εάν εκλογές ήθελε λάβουν χώρα την επόμενη Κυριακή!..
Ζητώ συγνώμη από τους δημοσκόπους, αλλά αυτό ως «ερώτημα» προσβάλλει τα δημοκρατικά ήθη! Εάν δε, δεν απατώμαι, ο συγκεκριμένος «ιός», της ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ , που δεν αποκλείεται να έχει δεύτερο κύμα από το Φθινόπωρο, δεν επιτρέπει καν την οποιαδήποτε σκέψη για προσφυγή σε λαϊκή ετυμηγορία, εκτός και αν το «σύστημα» («ποιό» άραγε;) επιδιώκει εκλογές χωρίς εκλογικά τμήματα, χωρίς μετακινήσεις πληθυσμού και χωρίς προεκλογική εκστρατεία, για την κατά τόπους ενημέρωση του λαού.
Άφρονες οι εισηγητές...Κοντολογίς η εκδοχή αυτή θα φέρει σε ακραία κατάσταση στο πολιτικό σύστημα της χώρας, και ενδεχομένως το εκλογικό σώμα. Υπό αυτές όμως τις συνθήκες είναι απολύτως άγνωστη η τελική στροφή και τροπή που θα πάρει το εκλογικό σώμα, όταν η μόνη εκδοχή υπό την οποία καλείται να εκφράσει την ετυμηγορία του, θα είναι εαν η Νέα Δημοκρατία και ο Κυριάκος Μητσοτάκης: δεν πρέπει να εξαντλήσουν την τετραετία , για την οποία ζήτησαν και πήραν αυτοδύναμη κυβέρνηση.
Αυτή η νοοτροπία αφορά μια μικροαστική αντίληψη ,παλιομοδίτικης νοοτροπίας, εξού λόγου και υποχρεώνομαι να προσφύγω στην αντισυμβατική, αλλα αγαπημένη μου Mae West (Μέι Γουέστ).
Για όσους δε, δεν το γνωρίζουν, η Μέι Γουέστ υπήρξε κορυφαία ηθοποιός του Μεσοπολέμου ,συγγραφέας σεναρίων και λόγια και αντιτάχθηκε σθεναρά στο «σύστημα» πρωταγωνιστώντας σε κωμωδίες που σατίριζαν τη μικροαστική ηθική και την αμερικανική νεοπλουτίστικη νοοτροπία, εν μέσω οικονομικής κρίσης, ενώ παραλλήλως ,πέραν του ότι ήταν κομεντιέν, υπήρξε και σύμβολο του σεξ, στα δεδομένα, ασφαλώς, της εποχής.
Εξηγώ την «προσφυγή μου» στην Μέι Γουέστ
Εξηγώ την «προσφυγή μου» στην Μέι Γουέστ
Ως λάτρης του καλού θεάτρου και του καλού κινηματογράφου, στο επίπεδο των αλλοδαπών ηθοποιών ,αλλά και ταυτοχρόνως και των αντισυμβατικών διανοούμενων , που ασκούσαν κριτική στον μικροαστικό μικρόκοσμο του Μεσοπολέμου, από τα πρώτες αναζητήσεις μου , ξεχώρισα την Μέι Γουέστ.
Αναφέρομαι δε στην Γουέστ ,γιατί στο συγκεκριμένο αντικείμενο που είχε επιλέξει, τη σκληρή κριτική και σάτιρα, πέραν των εξαίρετων ταινιών που έχει δώσει στο διεθνή πολιτισμό ,κυρίως την περίοδο του Μεσοπολέμου, (όπως : Night After Night, 1932, She Done Him Wrong, 1933, I'm No Angel, 1933 κ.α.), μας έχει χαρίσει και αμίμητα ευφυολογήματα,πολύ χρήσιμα και στην πολιτική, όπως:
«Ξεκίνησα Χιονάτη, αλλά λερώθηκα» ,καθώς και το: «μεταξύ δύο κακών ,επιλέγω αυτό που δεν έχω δοκιμάσει».
Η Μέι Γουέστ τους πρόλαβε...
Έτσι ,λοιπόν, ο κύριος Μητσοτάκης εάν...«αιφνιδιάζοντάς» αποφασίσει να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές εντός του 2020 , αδιστάκτως θα βρεθεί αφενός ανάμεσα στις «παρενέργειες» που θα έχει ενδεχόμενο δεύτερο κύμα μιας πανδημίας εν μέσω προεκλογικής περιόδου, και αφετέρου σε σύστημα προεκλογικής διαδικασίας, με λίστα, οπότε θα λειτουργήσει προεκλογικά , χωρίς τη διαδικασία της σταυροδοσίας, έξω από τα καθιερωμένα της παράταξης του.
Η δεξιά, όμως, ουδέποτε επέζησε με το καθεστώς της λίστας! Θα τολμήσει ο κύριος Μητσοτάκης εκλογές χωρίς σταυροδοσία;
Εν μέσω αυτών των «δύο κακών»,όποιο και αν δοκιμάσει ο κύριος Μητσοτάκης θα βρεθεί χαμένος...
Δεν αποκλείεται δε ,ο κύριος Μητσοτάκης να γνωρίζει τα δύο προαναφερόμενα ευφυολογήματα της Γουέστ ,και να τα αντιτάξει στους επιτελείς του, ή διαφορετικά να αναστοχαστεί ο ίδιος.
Εκτός κι αν πέραν των προαναφερόμενων, ή όλη φιλολογία στοχεύει και μόνο σε αποπροσανατολισμό από άλλα καίρια και κρίσιμα ζητήματα...
Και όμως υπάρχει θέμα εκλογών
Παρά τα προηγούμενα, όπως εκτίθενται στο παρόν κείμενο, βέβαιον είναι ότι «τίθεται ζήτημα εκλογικού αιφνιδιασμού» απο τους επιτελείς του Μαξίμου.
Δηλαδή, βέβαιον είναι οτι στο παρασκήνιο , για λόγους που κρίνεται ότι θα ευνοήσουν τη Νέα Δημοκρατία και προσωπικώς τον Κυριάκο Μητσοτάκη, θα είναι αφέλεια (!) να πιστεύει κάποιος ότι ζήτημα εκλογών δε συζητείται.
Απλώς, στο παρόν κείμενο γίνεται κριτική, ότι συζήτηση για εκλογές εντός του 2020, διόλου απίθανο είναι να αφορούν κατανάλωση και αποπροσανατολισμό από άλλα ζητήματα , που πρέπει να κυριαρχούν στην πολιτική ζωή.
Τούτων όλων δοθέντων ο γράφων εκτιμά ότι, εφόσον ο πρωθυπουργός ,για «τους δικούς του αυστηρώς λόγους» , και μόνο, δεν είναι διατεθειμένος να εξαντλήσει την τετραετία που ζήτησε από τον ελληνικό λαό και που του δόθηκε με αυτοδυναμία, τότε ο κατάλληλος γί αυτόν χρόνος, και πάντοτε με απολύτως αβέβαιο το αποτέλεσμα, θα είναι προς το Καλοκαίρι του 2021, συνδυάζοντας (υποτίθεται) τις εορταστικές εκδηλώσεις των 200 ετών από την επανάσταση της Παλιγγενεσίας μας, με την υπόσχεση ότι... «μαζί του» (!) θα αρχίσει μια άλλη εποχή!
Αυτός θεωρητικώς μπορεί να είναι ο σχεδιασμός. Το αποτέλεσμα όμως μπορεί να κρύβει εκπλήξεις, για το «όλον σύστημα»!..
Τέλος ως προς την «εκλογολογία», και αναλόγως της φιλολογίας που μπορεί να αναπτυχθεί, θα επανέλθουμε...
——————————————-
* Ο Πέτρος Μηλιαράκης δικηγορεί στα Ανώτατα Ακυρωτικά Δικαστήρια της Χώρας και στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια του Στρασβούργου και του Λουξεμβούργου (ECHR και GC – EU).
