Του Κώστα Α.Μπογδανίδη
Είναι στανταράκι: Το καλοκαίρι του 2019 με τα 30 και πλέον εκατομμύρια τουριστών , με ένα κύκλο εργασιών που έφτασε κοντά στα 25 δισεκατομμύρια ευρώ, δεν πρόκειται να επαναληφθεί το 2020. Το ξέρουμε, το έχουμε χωνέψει.
Τις εικόνες, να πλημμυρίζει ο τόπος ξένους, δεν θα τις ξαναδούμε ασφαλώς. Το πατείς με πατώ σε δεν θα υπάρξει τούτη τη χρονιά- μην πουν γιατί να το ‘χουμε μερικοί ρομαντικοί και οικολόγοι.
Δεν έχουμε πιθανότητα να ζήσουμε κάτι ανάλογο με τα όσα βίωσε η χώρα τις προηγούμενες δεκαετίες, καθώς ήταν περισσότεροι οι τουρίστες από τους ντόπιους σε πολλές περιοχές.
Με μπροστάρη τη βαριά βιομηχανία της χώρας τα τελευταία ανοδικά χρόνια, η χώρα μας, βγαίνοντας από μια μεγάλη κρίση, ανακτούσε δυνάμεις αξιοπιστίας και αξιοπρέπειας. Ναι, μονομερώς και με επισφάλεια, όπως είναι ο πάντα εύθραυστος τουριστικός κλάδος, αλλά το κατάφερε. Δεν πουλούσαμε κάτι εξεζητημένο, αλλά ο ήλιος, η ιστορία και η εναπομείνασα φιλοξενία ήταν αρκετή για να έχουμε κόσμο πολύ, κάθε φορά και περισσότερο.
Αυτά τελείωσαν με την πανδημία που χτύπησε όλο τον κόσμο. Τέλειωσαν τα ψέματα ίσως; Πριν από μερικές εβδομάδες μάλιστα λέγαμε όλοι ότι τίποτα δεν θα είναι όπως πρώτα. Πως ο κόσμος άλλαξε για πάντα. Από την πρώτη δήλωση της Ούρσουλας της Κομισιόν , μέχρι τους υπουργούς της Γερμανίας ,ως τις τοποθετήσεις των ειδικών επιδημιολόγων, όλα έδειχναν μαύρα.
Κι όμως μέρα με τη μέρα η μάχη στο υγειονομικό επίπεδο κερδήθηκε. Από όλο σχεδόν τον κόσμο και από την Ελλάδα περισσότερο. Τα σωστά μέτρα, το φιλότιμό μας και ο φόβος για τη ζωή κατέστησαν τον τόπο μας παράδειγμα προς μίμηση.
Κάθε μέρα που περνά σήμερα μοιάζει διαφορετική. Από το «δεν έχει διακοπές φέτος» πήγαμε σε υποψία…εσωτερικού τουρισμού , ενώ τώρα όλοι επανασχεδιάζουν το ξεκίνημα. Η Ελλάδα κλείνει πρωτόκολλα με χώρες και συγκεκριμένα πακέτα. Αεροπορικές εταιρείες βάζουν πτήσεις με πρώτη προτεραιότητα την Ελλάδα. Η Γερμανία, η Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Αυστρία, η Σουηδία, η Δανία, η Νορβηγία, η Κύπρος, το Ισραήλ , η Ολλανδία κα. είναι οι πρώτες χώρες προς τις οποίες ανοίγει εκ νέου φτερά η Ελλάδα, με πτήσεις που ξεκινούν σταδιακά από τον Μάιο μέχρι και τον Ιούλιο.
Είναι δύσκολα; Είναι. Αλλά ο πολιτικός χρόνος είναι συμπυκνωμένος. Τώρα τρέχουν διαφορετικά και τα πρωτόκολλα, τα αρχικά μέτρα χαλαρώνουν, ο καύσωνας φέρνει … πιο μπροστά το Καλοκαίρι.
Σκέφτομαι δε και λίγο διαφορετικά κάνοντας μια βουτά στο «εάν» . Την τύχη που σας είχα πει σε παλιότερο σημείωμα: Εάν δεν υπήρχε ο ιός θα υπήρχε ο Ερντογάν και η παρέα του. Νομίζω με μαθηματική και ιστορική ακρίβεια θα είχαμε θέματα αυτό το Καλοκαίρι με τον τύπο αυτόν, θυμάστε τι έγινε στα σύνορα πριν 2-3 μήνες. Η πανδημία ανέκοψε το κύμα των απειλών, των προκλητικών ενεργειών και της επιθετικότητας του γείτονα. Είμαι σχεδόν βέβαιος ότι θα είχαμε ντράβαλα και πολεμικές επιχειρήσεις- έστω περιορισμένης έντασης και διάρκειας- που θα τίναζαν στον αέρα και την τουριστική σεζόν. Και τότε θα ήταν μόνη η Ελλάδα. Παντού θα γινόταν πάρτι εκτός από εδώ…Τώρα τουλάχιστον το πρόβλημα είναι παγκόσμιο, ενώ είμαστε δε σε καλύτερη μοίρα.
Είναι δύσκολα; Είναι. Δεν χρειάζονται ασφαλώς εξυπνάδες, ούτε υπερβολές. Ας είμαστε όμως αισιόδοξοι. Ότι τα πράγματα θα πάνε καλύτερα αρκεί να το σκεφτόμαστε και πιο θετικά. Μπορεί όντως «η απαισιοδοξία να είναι θέμα διάθεσης. Η αισιοδοξία είναι όμως θέμα θέλησης.»
δημοσιεύθηκε στο ΣΤΙΓΜΑ της Πατρίδος
