Ο εφιάλτης της αναζήτησης... του πάρκινγκ !

Αντώνης Παντινάκης
Αντώνης Παντινάκης

Καθημερινές « μάχες» για τις λιγοστές θέσεις στην πόλη, τους φουλαρισμένους από το πρωί χώρους στάθμευσης και τους δημοτικούς αστυνόμους που... καραδοκούν!

Του Αντώνη Παντινάκη

«Λυπούμαστε πολύ, είμαστε φουλ, δεν φεύγει κανείς». Χειρότερη ατάκα δεν μπορεί να ακούσει οδηγός που αναζητά εναγωνίως θέση στάθμευσης στο κέντρο του Ηρακλείου, κινούμενος τις ώρες αιχμής. 

Η μπάρα του ιδιωτικού πάρκινγκ κλείνει κι ένας νέος κύκλος (για να μην πούμε κύκλοι!) αναζήτησης ξεκινούν: Τα αυτοκίνητα και τα μηχανάκια που βρίσκονται στη σειρά, περιμένοντας υπομονετικά (;) κι έχοντας σχηματίσει ουρά ή... ουρές μερικών μέτρων, «σκορπούν» στα στενά της πόλης. Κι αν παρελπίδα... βρεθεί κάτι, καπαρώνεται τάχιστα!

Πρωί καθημερινής στους δρόμους του Ηρακλείου: Το μποτιλιάρισμα «ξυπνά» μαζί με τους οδηγούς. Μέσα σ΄ένα όχημα, αναμενόμενες διαδοχικές ενέργειες : Νευρικά  χτυπήματα επάνω στο τιμόνι, κορναρίσματα (παρατεταμένα ή πιο απαλά - ανάλογα με την... όρεξη και την προσληφθείσα δόση καφεΐνης), γρήγορες ματιές δεξιά κι αριστερά αλλά και στο ρολόι. Το ραδιόφωνο να παίζει, οι ειδοποιήσεις του κινητού να «χτυπούν» (ασφαλώς και τις αγνοούμε όταν οδηγούμε), και θέσεις στάθμευσης να μην βρίσκονται! 
Φτου κι απ' την αρχή! 

Το πάρκινγκ θέλει... θυσίες!

Η έναρξη των έργων ανάπλασης στο κέντρο του Ηρακλείου άλλαξε -εκτός των άλλων- τον κυκλοφοριακό χάρτη της πόλης και την καθημερινότητα των πολιτών, ιδίως των οδηγών! Το παρκάρισμα έγινε ένας εξαιρετικά δύσκολος «γρίφος», οι απαντήσεις του οποίου... είναι δυσεύρετες και «καλά κρυμμένες» κάπου εντός των τειχών!

Οι οδηγοί καθημερινά έχουν μερικές απλές λύσεις μπροστά τους, αν όντως θέλουν να κάνουν ευκολότερη τη ζωή τους. Απαραίτητη προϋπόθεση, να θέλουν να αναπροσαρμόσουν το πρόγραμμα και τις συνήθειές τους:

-Η πρώτη τους επιλογή είναι να θυσιάσουν λίγη ή και περισσότερη ώρα από τον ύπνο τους. Να κατέβουν δηλαδή νωρίς στο κέντρο, ενισχύοντας τις πιθανότητες να βρουν πιο άνετα θέση στάθμευσης σε κάποια κεντρική γειτονιά ή... έστω σε κάποιο ιδιωτικό χώρο.

-Η δεύτερή τους επιλογή είναι να αφήσουν στο σπίτι το αυτοκίνητο και να πάρουν το αστικό (η χρήση των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς είναι αυξημένη, ομολογουμένως!)

-Στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς συμπεριλαμβάνονται και τα mini bus, τα οποία προσφέρουν δωρεάν μετακίνηση στο κέντρο, αλλά και ελεύθερη στάθμευση. Οι οδηγοί δηλαδή, μπορούν να αφήσουν τα οχήματά τους στο λιμάνι και το Παγκρήτιο, να κατέβουν χωρίς κόστος στο κέντρο για να κάνουν τις δουλειές τους και να επιστρέψουν να πάρουν το όχημά τους, δίχως την παραμικρή οικονομική επιβάρυνση.

-Το τρίτο σενάριο, για όσους-ες βιάζονται πολύ, είναι το ταξί

Τα σημεία όπου σημειώνονται μεγάλες «μάχες» για μία θέση στάθμευσης είναι συνήθως -για τα αυτοκίνητα- πίσω και γύρω από το Καπετανάκειο. Για τα μηχανάκια, το ίδιο ισχύει στην περιοχή του πέριξ της πλατείας Ελευθερίας και του Αρχαιολογικού Μουσείου.

Το πρόβλημα στάθμευσης στο Ηράκλειο αυξήθηκε αρκετά με το κλείσιμο του δημόσιου πάρκινγκ κάτω από το άγαλμα του Ελευθερίου Βενιζέλου, επί της λεωφόρου Ικάρου. «Ο χώρος θα παραμείνει κλειστός λόγω κινδύνου πτώσης δέντρων», γράφει η ανακοίνωση που έχει αναρτηθεί, εδώ κι ένα μήνα, δίπλα ακριβώς από την πύλη του Αγίου Γεωργίου.

Η αλήθεια είναι ότι το συγκεκριμένο σημείο βόλευε αρκετά όσους -ες κατέβαιναν στο κέντρο. Οι θέσεις στάθμευσης ήταν πάρα πολλές και τα μόνα προβλήματα που είχαν παρουσιαστεί ήταν όταν -κατά καιρούς- διάφορες ομάδες πολιτών είχαν καταλάβει παράνομα ένα μέρος του πάρκινγκ. 

Με το κλείσιμο του χώρου κι ειδικά μέσα στις γιορτές, δεξιά κι αριστερά επί της λεωφόρου Ικάρου, καθώς πλησίαζε κανείς το κέντρο συναντούσε παντού παρκαρισμένα αυτοκίνητα! Ήταν τόσα πολλά, που έμοιαζαν το ένα να είναι επάνω... στο άλλο, δυσκολεύοντας την διέλευση των οχημάτων (κυρίως των λεωφορείων!). Δύσκολη είχε γίνει και η ζωή των πεζών, αφού εκεί πάνω από το παρκάκι δίπλα στο τένις, πεζοδρόμιο δεν υπήρχε, επί της ουσίας !

Εκείνη την περίοδο, το πόστο διαφόρων εργαζομένων σε ιδιωτικά πάρκινγκ ήταν πολλά μέτρα μακριά απ' την επιχείρηση που τους απασχολεί: Λειτουργούσαν ως... αγγελιοφόροι, επωμιζόμενοι το... βάρος της ενημέρωσης των οδηγών για την ασφυκτική κατάσταση που επικρατούσε στον τόπο της εργασίας τους!

Οι κλήσεις βγήκαν... παγανιά

Οι συνθήκες σήμερα σ' αυτή την περιοχή είναι βελτιωμένες αισθητά, αν και δεν είναι λίγοι εκείνοι που ρισκάρουν να αφήσουν (παράνομα) τα αμάξια τους στη... σκιά των τειχών, στην Ικάρου, λίγο πιο κάτω από το Αρχαιολογικό Μουσείο.

Οι πιο τυχεροί θα τη... γλιτώσουν. Το πιθανότερο όμως είναι να δουν «μπιλιετάκια» από την τροχαία και τη δημοτική αστυνομία. «Ναι, μας γράφουν, λες και μας περισσεύουν για να τους πληρώνουμε! Ας μας είχανε εξασφαλίσει χώρους», φωνασκούσε... ένας οδηγός, απευθυνόμενος σε κάποιον άλλον, βλέποντας την κλήση κολλημένη στο παρμπρίζ του!

Αντίστοιχες επιπτώσεις έχουν κι αυτοί που σταθμεύουν στην ανηφόρα προς το Καπετανάκειο!

Μαζεμένες κλήσεις βλέπει συνήθως κανείς και στον δρόμο όπου πραγματοποιείται η παρέλαση, έξω κι απέναντι από το πάρκο Γεωργιάδη. Διπλππαρκασισμένα οχήματα συναντά κανείς και σ' άλλα σημείο, πιο μακριά από το κέντρο, όπως κοντά στην όαση.

Για τους κατόχους δικύκλων, αρκετά επίφοβο είναι να παρκάρουν στην πλατεία Δασκαλογιάννη. Μέσα σε ελάχιστα λεπτά, θα ακουστούν προειδοποιητικά σφυρίγματα από γυναίκες της Δημοτικής Αστυνομίας και της Τροχαίας. Αυτοί που θα τα ακούσουν, αν είναι κοντά θα αρχίσουν... σπριντ και... παρακαλετό για να προλάβουν το μοιραίο! Αν τα καταφέρουν, έχει καλώς (για τους ίδιους). Αν όχι, τότε θα πρέπει να βάλουν το χέρι στην τσέπη, θυσιάζοντας μέρος του εισοδήματός τους.

Με το... άγχος ζουν κι οι εργαζόμενοι που βρίσκονται όλη μέρα στο δρόμο και κάνουν συνεχώς στάσεις. Ειδικά αυτοί που δουλεύουν ως μεταφορείς! Μέχρι να αφήσουν κάπου προσωρινά το όχημά τους, να ανάψουν αλάρμ, να ξεφορτώσουν ή να φορτώσουν, η αγωνία αποφυγής της κλήσης ολοένα και αυξάνεται! Σε περίπτωση που τη «σκαπουλάρουν», η ανακούφισή τους δεν περιγράφεται!

Αρκετό περπάτημα και.... «αστεία απόσταση» 

Αρκετή κίνηση παρουσιάζεται το τελευταίο διάστημα και κοντά στην Καινούργια Πόρτα, μια κι εκεί κοντά βρίσκεται άλλο ένα δημόσιο πάρκινγκ, το οποίο έχει αντικαταστήσει ουσιαστικά τον χώρο κάτω από το άγαλμα του Ελευθερίου Βενιζέλου. Οδηγοί, μιλώντας στο Cretalive σύγκριναν τις δύο τοποθεσίες: Όπως είπαν το ένα μέρος (στην Ικάρου) τους βόλευε περισσότερο, διότι είναι πιο κοντά στο κέντρο. «Αλλά τώρα που έκλεισε, δεν έχουμε και πολλές επιλογές, οπότε καλά μας είναι κι εκεί πάνω, κι ας περπατάμε λίγο παραπάνω. Γυμναστική κάνουμε στο κάτω - κάτω της γραφής», πρόσθεσαν. Ένας εξ αυτών, δεν έχει παράπονο, γιατί «έχω αναγκαστεί να παρκάρω στην παραλιακή, κοντά στο μηχανολογικό, για να κάνω μία δουλειά στο κέντρο! Δεν σας λέω τίποτα! Εκεί να δείτε περπάτημα! Η απόσταση λοιπόν από την Καινούργια Πόρτα προς την καρδιά της πόλης, μου φαίνεται αστεία!». 

Ποδήλατα και... τραμ

Για την αντιμετώπιση του κυκλοφοριακού προβλήματος στο κέντρο του Ηρακλείου έχουν ακουστεί κι έχουν γραφτεί πολλά. Τα τελευταία χρόνια κυκλοφορεί πολύ στο διαδίκτυο και η πρόταση του Τραμ. Υπάρχουν δε κι ορισμένοι συμπολίτες μας που θέλουν να φύγουν εντελώς τα αυτοκίνητα και τα δίκυκλα από το κέντρο.

Μία καλή και σίγουρα πολύ πιο (άμεσα) εφικτή λύση είναι τα ποδήλατα. Με τη διαφορά ότι οι κυκλοφοριακές συνθήκες για αυτούς που κάνουν πετάλι δεν είναι και τόσο... ευνοϊκές στο Ηράκλειο! 

Ένας (μακρύς) ποδηλατόδρομος σαν κι αυτόν που συναντάμε στην παραλιακή δεν ξέρουμε αν θα ήταν εφικτό να τον δούμε κι εντός του κέντρου! Ο Δήμος πάντως, έχει δημιουργήσει θέσεις στάθμευσης για τα ποδήλατα. Κι ίσως αυτή να είναι μία αρχή, πολλώ δε μάλλον αν τηρηθούν οι κυκλοφοριακοί κανόνες στον «σταυρό» της πόλης, όταν με το καλό λάβει την τελική του μορφή. 


Γίνε ο ρεπόρτερ του CRETALIVE

ΣΤΕΙΛΕ ΤΗΝ ΕΙΔΗΣΗ