Την Κυριακή 18 Δεκεμβρίου, στην τελευταία πεζοπορία για το 2016, τα μέλη του Ορειβατικού Συλλόγου Αγίου Νικολάου μοιράστηκαν μια ακόμη αξέχαστη διαδρομή. Περπατήσαμε στα Στειακά βουνά στην οροσειρά Καψά, σε κυκλική διαδρομή διάρκειας 4,5 ωρών με αφετηρία το χωριό Λάστρος.
Η ομάδα μας ανηφόρησε από παλιό μονοπάτι που φτάνει μέχρι την εθνική οδό και ξεκινά λίγο πριν την Λάστρο. Με φιδογυριστή πορεία το μονοπάτι ξετυλίγεται προς τις βουνοπλαγιές, ανάμεσα από πυκνή βλάστηση από βάτους, πρίνους και αγριοβαλανιδιές. Στην αρχή ακολουθεί πορεία παράλληλη με το στεγνωμένο ρυάκι και περνά ανάμεσα από περιβόλια με λεμονοπορτοκαλιές και πεζούλες με λιόδεντρα. Ακολουθούμε ανηφορική πορεία με απότομη κλίση, ενώ η πυκνή βλάστηση αρκετά συχνά δυσκολεύει το πέρασμα μας.
Αφήνουμε πίσω μας τα καλλιεργημένα χωράφια και ανηφορίζουμε στη πετρώδη βουνοπλαγιά, ανάμεσα από αρωματικούς θάμνους. Το παλιό μονοπάτι, καλοδιατηρημένο και ευδιάκριτο, διασχίζει την φρυγανώδη βλάστηση από φασκομηλιές θυμάρια και ασπάλαθους, βλάστηση που κυριαρχεί στην άδεντρη, πετρώδη πλαγιά του Καψά. ΄Οσο ανηφορίζουμε τα γραφικά χωριά της Σητείας ξεχωρίζουν κάτω από τις σκουρόχρωμες πλαγιές της Δίκτης, φωλιασμένα ανάμεσα σε καταπράσινα χωράφια με ελιές. Λάστρος, Σφάκα, Τουρλωτή και Μυρσίνη διακρίνονται πανέμορφα και κατάλευκα κάτω από τον συννεφιασμένο ουρανό.
Περίπου στη μέση της διαδρομής συναντάμε και το "ρήγμα της Λάστρου" (ή "στεφανιές" κατά τους ντόπιους), αδιάψευστο μάρτυρα της καταβύθισης του νησιού μας στο πέρασμα των αιώνων. Πρόκειται για ένα εντυπωσιακό γεωλογικό φαινόμενο, όπου το έδαφος της πλαγιάς μοιάζει να έχει υποχωρήσει κάθετα αρκετά μέτρα, δημιουργώντας ένα γιγάντιο “σκαλοπάτι» μήκους πολλών μέτρων, που εντυπωσιάζει και ξεχωρίζει ακόμη και από μακριά.
Η πορεία μας συνεχίζεται προς το διάσελο ανάμεσα στις δύο μεσαίες κορυφές της οροσειράς και μετά από συνολική ανάβαση περίπου δύο ωρών βρισκόμαστε στο εκκλησάκι του Αγίου Ιωάννη. Ο απέριττος μικρός ναός με τα γαλάζια κεκλιμένα της οροφής ξεχωρίζει με τη λευκότητα του ανάμεσα στους γκρίζους βράχους και τους σταχτοπράσινους θάμνους. Μοναδική η θέα που αντικρίζουμε από ψηλά, καθώς ένας τεράστιος καμβάς με εντυπωσιακά χρώματα, αρμονικά δεμένα μεταξύ τους αποκαλύπτεται μπροστά μας. Το μπλε του κόλπου του Μεραμπέλλου σε αντίθεση με τον γκρίζο συννεφιασμένο ουρανό, το τυρκουαζ από τα γλυκά νερά της Μαλάβρας που χύνονται στην θάλασσα, το ασημοπράσινο του κάμπου του Καβουσίου με τα αναρίθμητα λιόδεντρα, οι σκουρόχρωμοι όγκοι των βουνών της Δίκτης με τις λευκές χιονισμένες κορυφές τους, τα φαιόχρωμα όρη της Θρυπτής, τα ανοικτοπράσινα λαγκάδια του Ορνού, συνθέτουν μια εικόνα μαγευτική που καμιά φωτογραφία δεν καταφέρνει να αποτυπώσει το μεγαλείο της.
Απολαύσαμε την υπέροχη θέα, ξεκουραστήκαμε στα πεζούλια της εκκλησίας πίνοντας το καθιερωμένο ποτηράκι ρακής και συνεχίσαμε την πορεία μας προς το μικρό υψίπεδο (όπου πιθανά οι κάτοικοι της Λάστρου καλλιεργούσαν αμπέλια και αχλαδιές), ανάμεσα από τα ερειπωμένα πετρόκτιστα αγροτόσπιτα, περιφραγμένα τμήματα γης και εγκαταλειμμένες μάντρες με πανύψηλους μαντρότοιχους.
Στόχος μας να ανεβούμε στην κορυφή Καψά, όπου από το υψόμετρο των 999μ. διακρίνεται ολόκληρη η Ανατολική Κρήτη. Η πανοραμική ανεμπόδιστη θέα μας αποζημιώνει για την κοπιαστική ανάβαση, καθώς αντικρίζουμε ταυτόχρονα το Κρητικό και το Λυβικό πέλαγος να αγκαλιάζουν την Κρήτη. Η Ιεράπετρα με τον κάμπο της σκεπασμένο από θερμοκήπια, η Ελούντα και οι ανεμογεννήτριες στο ακρωτήρι του Αφορεσμένου, τα όμορφα χωριά της Σητείας, ο Άγιος Νικόλαος και τα μικρά χωριά του Μεραμπέλλου, οι επιβλητικές κορφές της Δίκτης που μας περικυκλώνουν, μας μεταγγίζουν ανάταση από το μεγαλοπρέπεια της ορεινής φύσης.
Οι παγωμένες ριπές του ανέμου από τις χιονισμένες ψηλές κορφές του Λάζαρου και του Σπαθιού, μας αναγκάζουν να εγκαταλείψουμε απρόθυμα την κορυφή. Συνεχίζουμε κατηφορικά από το ίδιο μονοπάτι, απολαμβάνοντας την ομορφιά του Μεραμπελιώτικου κόλπου, με το νησάκι της Ψείρας να αστράφτει μεγαλόπρεπο στον μυχό του κόλπου, απέναντι από το Θόλο.
Συνεχίζουμε κατηφορικά μέχρι την αφετηρία, έχοντας καλύψει περίπου 1400μ ανάβασης και κατάβασης, σε μια αλησμόνητη διαδρομή, ταιριαστό επίλογο στις 44 πεζοπορίες που πραγματοποιήσαμε τη χρονιά που πλησιάζει στο τέλος της. Ολοκληρώσαμε την κυριακάτικη εξόρμηση μας σε παραδοσιακή ταβέρνα της περιοχής και ανανεώσαμε το ραντεβού για την δεύτερη Κυριακή του 2017.
Φωτογραφίες, video, πρόγραμμα πεζοπορικών διαδρομών α΄ τετράμηνου 2017 στο blog του Συλλόγου (pezopories.blogspot.gr) και στη σελίδα μας στο facebook.
