Να βγεις, να διασκεδάσεις, να ξεσκάσεις βρε αδερφέ στην εποχή της καραντίνας. Οπως έκαναν χθες δεκάδες Ηρακλειώτες που πήγαν στην Αγία Ειρήνη στα Σπήλια. Έκαναν τη βόλτα τους, το πικ νικ τους (λίγο...παράτυπα) και μετά άφησαν πίσω τους τον ...πολιτισμό! Το σχολιάζει με δηκτικό τρόπο ο γνωστός αθλητής και ποδοσφαιριστής Βαγγέλης Στάθογλου που χθες με ένα φίλο του αποφάσισαν να πάνε ένα μεγάλο περπάτημα κι εκεί είδαν τα...απομεινάρια μιας ημέρας. Που αναγκάστηκαν μετά να μαζέψουν!
"Υπάρχει ένα σοβαρό πρόβλημα το οποίο πρέπει να σταματήσει εδώ και τώρα! Και έχει να κάνει με την υπευθυνότητα του καθενός, με το σεβασμό προς τον ίδιο, τον συνάνθρωπο του, την φύση, και ότι άλλο υπάρχει γύρω μας.
Αλλά ας τα πάρω τα πράγματα από την αρχή.
Αφού αποφασίσαμε με τον φίλο μου τον Δημήτρη να κάνουμε την βόλτα μας στην φύση, είχαμε ως εκκίνηση και σημείο στάθμευσης του οχήματος μας την εκκλησία της Αγίας Ειρήνης στα Σπήλαια.
Προς μεγάλη μας έκπληξη το πάρκινγκ ήταν γεμάτο, πιθανόν πάνω από 30 αμάξια. Φαίνεται ο κόσμος ήθελε να ξεσκάσει, σκέφτηκα και χάρηκα προς στιγμήν.
Ξεκινήσαμε λοιπόν εμείς, μπήκαμε μέσα στο συλαμιανο φαραγγι- ποτάμι, βρεθήκαμε σε λιόφυτα, περάσαμε πάνω από τις ενετικές γέφυρες και φτάσαμε στο υπέροχο δάσος στο Φουρνι.
Οι συζητήσεις μας καθ ολη την διάρκεια της εκδρομής είχαν να κάνουν σε τι όμορφο μέρος ζούμε.
Μετά απο ενα ένα δίωρο επιστρέψαμε γεμάτοι στην Αγία Ειρήνη.
Και εκεί ήταν που απότομα νιώσαμε να αδειάζουμε αντικριζοντας αυτό το θέαμα.
Πεταμένα σκουπίδια, καφέδες, αμιτες, και ότι μπορείς να φανταστείς να εχουν περικυκλώσει αυτό το υπέροχο εκκλησάκι.
Τελικά μήπως δεν μας αξίζει να βγαίνουμε έξω, σκέφτηκα πάλι προς στιγμήν.
Τα ερωτήματα είναι πολλά, το θέμα είναι ΓΙΑΤΙ είμαστε τόσο ανεύθυνοι.
Πας έξω στην φύση με τον καφέ στο χέρι, γιατί να μην τον πάρεις μαζί σου να τον πετάξεις σε κάποιο αδειο κάδο;
Μόνο στριμώχνεις και τους καφέδες στον ήδη γεμάτο κάδο, και αφού γεμίσει τα πετάς από δίπλα. Λες και θα έρθει κάποιος εξ ουρανού να καθαρίσει τα σκουπίδια σου.
Το θέμα ειναι, και καλό θα ήταν να το συνειδητοποιήσουμε όλοι μας ανεξαρτήτου ηλικίας.
Μετά από εμάς θα ζήσουν άλλες γενιές, και άλλες γενιές, και άλλες γενιές. Όπως ακριβώς πριν από εμάς ζήσαν τόσες και τόσες γενιές...
Ας αναρωτηθούμε λοιπόν τι θα παραδώσουμε εμείς στους επόμενους?
Σε υλικό και αϋλο επίπεδο.
(Τροφή για σκέψη η σημερινή μέρα )
