Φαίνεται πως ορισμένοι κυβερνητικοί φωστήρες δυσκολεύονται να κατανοήσουν απλά πράγματα. Πόσω μάλλον να τα υπηρετήσουν σωστά.
Έτσι νομίζουν ότι με τη γνωστή ρήση του Μιτεράν «η πολιτική είναι η διαχείριση των συμβόλων» ‘καθαρίζουν’, αποκτώντας προβολή και δημοσιότητα. Δεν αντιλαμβάνονται το ουσιαστικό περιεχόμενο που υποκρύπτει. Περισσότερο στέκονται σε μια επιφανειακή ερμηνεία.
Πώς αλλιώς να εξηγηθεί η βάφτιση ενός Προγράμματος του υπουργείου Εσωτερικών με το όνομα «Αντώνης Τρίτσης»;
Αναμφίβολα είναι θετικό να τιμούμε έναν προοδευτικό και ριζοσπάστη πολιτικό. Όπως μάλιστα είχε πει ο Ανδρέας Παπανδρέου, έγραψε ιστορία στο ΥΠΕΧΩΔΕ.
Η ονοματοδοσία, όμως, όταν δεν παραπέμπει στα ζητήματα, για τα οποία κάποιος διακρίθηκε, τότε είναι απλώς πολιτικό και επικοινωνιακό τρικ.
Ο άξιος «πράσινος» υπουργός ταυτίστηκε με την προστασία του περιβάλλοντος και τη χωροταξία για να πάψουν οι τερατογεννήσεις στον φυσικό και αστικό χώρο.
Παρακολουθώντας τα όσα ανακοίνωσε ο Τάκης Θεοδωρικάκοςκατά την περιοδεία του στην Κρήτη επικαλούμενος το Πρόγραμμα «Αντώνης Τρίτσης», εύκολα αποκαλύπτεται ότι αυτάδεν συνδέονται με το περιβάλλον. Ούτε, βέβαια, με τη βιώσιμη ανάπτυξη, θιασώτης της οποίας υπήρξε ο ρηξικέλευθος Κεφαλλονίτης.
Τα εξαγγελλόμενα έργα αφορούν αναγκαίες υποδομές, που πρέπεινα πραγματοποιηθούν με την ευθύνη της Περιφέρειας και των Δήμων. Άλλωστε, αυτό επιτάσσουν οι μεταρρυθμιστικές διακηρύξεις του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Η αποδέσμευσή μας από το γνώριμο πατερναλιστικό μοντέλο είναι επιβεβλημένη. Διαφορετικά, ο κάθε υπουργός θα περιφέρει το πανέρι του με διάφορες εξαγγελίες, προσφέροντάς τες απλόχερα στους ιθαγενείς.
